From Ferraris to Giddens: The Evolution of New Realism to Constructionism

Yıl 2021, Sayı: 68, 346 - 358, 29.04.2021

Mehmet Fatih Güloğlu

https://doi.org/10.51290/dpusbe.873177

Öz

Realism increases its weight day by day in the social sciences literature. It is not possible to talk about the idea of a holistic realism because it contains many different approaches. In the study, the similarities between the ‘new realism’ approach of Ferraris, which is one of the different realistic approaches, and the ‘structuration theory’ of Giddens were investigated. Although Giddens' theory is deployed in a constructivist perspective, the ‘duality of structure’ idea put forward by the structuration theory contains a ‘partial external reality’ and ‘partial causality’ assumption. With the structuration theory, Giddens assumes ‘external reality’ as a ‘duration’ (duree). This 'blink of an eye of Giddens to realism suggests that there may be a theoretical closeness between Ferraris’ new-realistic approach. However, the direction of this relationship points to the evolution of new-realism. This study suggests that Ferraris’ realistic claim that “social reality is embodied through documents” is a restatement of Giddens’ structuring theory. In this study, it is stated that Ferraris’s search for “eternal peace” between constructivist and realists is possible with the evolution of the new-realistic approach to constructivism. It is shown in the article that Ferraris evolved into constructionism in many ways.

Anahtar Kelimeler

new realism, giddens, ferraris, Structuration, Constructionism

Ferraris’ten Giddens’a: Yeni Gerçekçiliğin İnşacılığa Evrimi

Öz

Gerçekçilik düşüncesi sosyal bilimler literatüründe her geçen gün ağırlığını arttırmaktadır. Kendi içerisinde birçok farklı yaklaşım barındırması nedeniyle tek bir gerçekçilik düşüncesinden söz etmek mümkün değildir. Çalışmada birçok farklı gerçekçi yaklaşımdan biri olan Ferraris’in ‘yeni-gerçekçilik’ yaklaşımı ile Giddens’ın ‘yapılaşma teorisi’ arasındaki benzerlikler değerlendirmeye alınmıştır. Her ne kadar Giddens’ın teorisi inşacı bir perspektifte konuşlandırılsa da yapılaşma teorisinin öne sürdüğü ‘yapının ikiliği’ fikri nispi bir dışsal gerçeklik varsayımını ve ‘kısmi nedenselliği’ içinde barındırmaktadır. Toplumun zaman-mekan genişlemesi bağlamında sürekli yapılaşma içinde olduğunu öne süren ve yapının kurallar ve kaynaklar olarak yeniden tanımlandığı teorisiyle Giddens, dışsal gerçekliği bir ‘an’ (duree/süre) olarak varsaymaktadır. Giddens’ın gerçekçiliğe bu ‘göz kırpışı’ Ferraris’in yeni-gerçekçi yaklaşımı ile aralarında teorik bir yakınlığın olabileceğini düşündürtmektedir. Ancak bu ilişkinin yönü yeni-gerçekçiliğin evrimine işaret etmektedir. Bu çalışma, Ferraris’in ‘sosyal gerçekliğin dokümanlar aracılığıyla somutlaştığı’ yönündeki gerçekçi iddiasının Giddens’ın yapılaşma teorisinin yeniden dile getirilmesi olduğunu öne sürmektedir. Ferraris’in inşacılar ile gerçekçiler arasındaki ‘ebedi barış’ arayışı yeni-gerçekçi yaklaşımın inşacılığa evrilmesi ile mümkün olduğu bu çalışmada dile getirilmiş ve Ferraris’in birçok açıdan inşacılığa evrildiği metinde gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler

yeni gerçekçilik, yapılaşma, inşacılık, giddens, ferraris

Kaynakça

• Bahçi, İ. (2018). Çağdaş felsefede yeni realizm tartışmaları: Markus Gabriel’in “anlam alanları” ontolojisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Medeniyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Balanuye, Ç. (2017). Yeni gerçekçiliğin Kant gerilimi. Mavi Atlas, 5(2), 289-301.
• Berger P. ve Luckmann T. (2008). Gerçekliğin sosyal inşası. (V. Saygılı Öğütle, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayıncılık. (Orijinal eserin yayın tarihi 1966).
• Barry Buzan, Charles Jones & Richard Little (1993). The logic of anarchy: Neorealism. to structural realism. New York: Columbia University Press.
• Bhaskar, R. (2015), Gerçekliği geri kazanmak. (B. S. Aydaş, Çev.) İstanbul: Notabene Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2011).
• Craib, İ. (1992). Anthony Giddens. London and New York: Rotludge.
• Derrida, J. (2014). Gramatoloji. (İ. Birkan, Çev.). Ankara: Bilgesu Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1967).
• Emre, Y. (2015). Anthony Giddens ve uluslararası ilişkiler: Yapılanma, modernite ve küreselleşme. Uluslararası İlişkiler, 11(44), 5-23.
• Feldman, M. (2004). Resources in emerging structures and processes of change. Organization Science, 15, 3: 295 –309.
• Ferraris, M. (2008). İmgelem. (F. Genç, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1999).
• Ferraris, M. (2013). Perspectives of documentality. In C. Barbero, M. Ferraris & A. Voltolini (Ed.), From Fictionalism To Realism, Cambridge Scholars Publishing.
• Ferraris, M. (2018). Yeni gerçekçilik manifestosu, (K. Atakay, Çev.). İstanbul: Kolektif Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2012).
• Gabriel, M. (2015). Why the world does not exist. (G. S. Moss, Trans.). USA: Polity Press.
• Giddens, A. (1999). Toplumun kuruluşu. (H. Özel, Çev.). İstanbul: Bilim ve Sanat Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1985).
• Giddens, A. (2000). Tarihsel materyalizmin çağdaş eleştirisi. (Ü. Tatlıcan, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1981).
• Giddens, A. (2005). Sosyal teorinin temel problemleri. (Ü. Tatlıcan, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1979).
• Giddens, A. (2010). Modernliğin sonuçları. (E. Kuşdil,Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1992).
• Giddens, A. (2011). Sosyolojinin savunusu, (İ. Kaya, Çev.). İstanbul: Say Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1996).
• Giddens, A. (2013). Sosyoloji: Yöntemin yeni kuralları, (Ü. Tatlıcan ve B. Balkız, Çev.). Bursa: Sentez Yayıncılık. (Orijinal eserin yayın tarihi 1993).
• Harman, G. (2015). Fear of reality: On realism and infra-realism. The Monist, C. 98, pp. 126–144.
• Harman, G. (2020). Nesne yönelimli ontoloj. (O. Karayemiş, Çev.). İstanbul: Tellekt Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2017).
• Hartmann, N. (2002). Ontoloji ışığında bilgi. (H. Tepe, Çev.). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu. (Orijinal eserin yayın tarihi 1955).
• Hekman, S. (1999). Bilgi sosyolojisi ve hermeneutik. (H. Arslan ve B. Balkız, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1986).
• Jarzabkowski, P. (2010). An Activity theory approach to strategy as practice, pp. 127-141. In. Golsorkhi, D., Rouleu,, L., Seidl, D. ve Vaare, E. (Ed.). Cambridge Handbook of Strategy as Practice. Cambridge: Cambridge University Press.
• Kolasi, K. (2018a). Uluslararası ilişkiler teorisinde bilimsel realizm ve yapı kavramı. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 73(4), 931 – 958.
• Kolasi, K. (2018b). Uluslararası ilişkilerde sosyal ontoloji kavrayışının meta-teorik eleştirisi. Uluslararası İlişkiler, 13(59), 3-18.
• Layder, D. (2010). Sosyal teoriye giriş. (Ü. Tatlıcan, Çev.). İstanbul: Küre Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2006).
• Lloyd, C. (1989). Realism, structurism, and history: foundations for a transformative science of society. Theory and Society, 18 (4), 451-494.
• Manicas, P. (1980). The concept of social structure. Journal for The Theory of Social Behaviour, 10 (2): 65-82.
• Marvan, T. (2012). Searle on external realism and ‘privileged conceptual scheme’. Organon, F 19, pp. 31-39.
• Orlikowski, W. J. (2000). Using technology and constituting structures: a practice lens for studying technology in organizations. Organization Science, 11(4), 404-428.
• Searle J. R. (2005). Toplumsal gerçekliğin inşası. (M. Macit ve F. Özpilavcı, Çev.). İstanbul: Litera Yayıncılık. (Orijinal eserin yayın tarihi 1995).
• Searle, J. R. (2015). Zihin, dil ve toplum: gerçek dünyada felsefe. (A. Tural, Çev.). İstanbul: Litera Yayıncılık. . (Orijinal eserin yayın tarihi 1999).
• Searle, J. R. (2016). Bilinç ve dil. (M. Macit ve C. Özpilavcı, Çev.). İstanbul: Litera Yayıncılık. . (Orijinal eserin yayın tarihi 2002).
• Searle, J. R. (2018). Bilincin gizemi. (İ. K. İçyüz, Çev.). İstanbul: Küre Yayınları. . (Orijinal eserin yayın tarihi 1997).
• Sunar, İ. (2008). Düşün ve Toplum, İstanbul: Doruk Yayınları.
• Yalvaç, F. (2010). Eleştirel gerçekçilik: uluslararası ilişkiler kuramında post- pozitivizm sonrası aşama. Uluslararası İlişkiler, 6(24), 3-32.
• Wendt, Alexander (1987). The agent‐structure problem in international relations theory. International Organization, 41 (3), 335-370.
• Winch, P. (2007). Sosyal bilim düşüncesi ve felsefe. (Ö. Demir, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları. . (Orijinal eserin yayın tarihi 1958).