S355J2+N Malzemelerin Elektrocuruf Kaynak Yöntemi ile Kaynaklanabilirliği ve Mekanik Özeliklerinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 940 - 950, 31.01.2020

Umut Demirbaş Serkan Apay

https://doi.org/10.29130/dubited.643855

Cited By: 2

Öz

Gelişen
teknoloji ile beraber daha efektif, ekonomik ve uygulanması kolay kaynak
metotları ortaya çıkmıştır. Bu yöntemlerden birisi olan elektrocuruf kaynağı
özellikle iri ve kalın cidara sahip malzemelerde etkin bir şekilde
kullanılmaktadır. Kontrollü katılaşma yapısal bütünlüğü arttırmaktadır. Bu
yüzden elektrocuruf yöntemi yüksek teknoloji gereken endüstri kollarında
kullanılan yüksek performanslı malzemelerin üretiminde tercih edilen bir
yöntemdir. Bu kaynağın uygulanması, yapılan kaynak sırasında ortaya çıkan
cürufun verilen elektrik akımına karşı direnç göstermesi ile yüksek ısıya
ulaşması ve bu ısının kaynakta kullanılması prensibine dayanır. S355J2+N
yapısal çelik, yüksek dayanımlı, düşük alaşımlı yapısal çeliktir. Bu çalışmada,
elektrocuruf kaynak yöntemi ile 25 mm S355J2+N çeliği tek pasoda kısa bir süre
de sorunsuz bir şekilde kaynatılmıştır. Kaynak dikişi sağlam ve tam nüfuziyet
sağlanarak tamamlanmıştır. Kaynak işleminden sonra malzeme ultrasonik ve
manyetik testlere tabi tutulmuş ve test sonucunda kaynak dikişinde her hangi
bir hataya rastlanmamıştır. Tahribatlı muayene yöntemlerinden çekme, eğme
bükme, darbe çentik, sertlik ve makro testler uygulanmıştır. Uygulanan
testlerde olumsuz sonuç elde edilmemiştir. Bu sonuçlar göz önünde
bulundurularak elektrocuruf kaynak yöntemi ile kaynatılan S355J2+N çeliği bu
kaynak yöntemine uygun olduğu kanıtlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

ESW, Elektrocuruf kaynağı, S355J2+N çeliği.

Destekleyen Kurum

Düzce Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri

Proje Numarası

2019.07.04.916

Teşekkür

Bu çalışma Düzce Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından desteklenmiştir.

Kaynakça

• [1] Derry, T. K., Williams, Trevor L, “A Short History of Technology - From The Earliest Times to A.D. 1900”, Oxford University Press, 1993.
• [2] G.P.O., “The Loss of the U. S. S. Thresher, Hearings Before the Joint Committee On Atomic Energy”, Congress of The United States, Washington, 1965.
• [3] C., Erbay, “Tozaltı Ark Kaynağında Kaynak Parametrelerinin Mikroyapı ve Nüfuziyete Etkisinin İncelenmesi”, G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 1999.
• [4] H., Akça, “Elektroslag Kaynağı ile Genel Yapı Çeliklerinin Kaynatılabilirliğinin Araştırılması” G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 2002.
• [5] S., Anık, Kaynak Tekniği, İ.T.Ü. Matbaası, Cilt 2, 1972.
• [6] S., Anık, E.S., Anık, M., Vural, “1000 Soruda Kaynak Teknolojisi El Kitabı”, Birsen Yayınevi, İstanbul, 1993.
• [7] N., Polat, “Spiral Kaynaklı Boru İmalinde Tandem Tozaltı Kaynak Usulünün ve Özlü Elektrodların Kullanılması”, G.Ü.F.B.E.,Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 1991.
• [8] B., Gülenç, N., Kahraman, “Modern Kaynak Teknolojisi” 3. Baskı, 2016.
• [9] N., Özden, “Tozaltı Ark Kaynağında Kaynak Dikişine Tesir Eden Faktörler”, Oerlıkon Kaynak Tekniği, İstanbul, 1968.
• [10] S., Kılıçer, “Düşük Karbonlu Çeliklerin Tozaltı Ark Kaynak Yöntemi ile Kaynak Edilebilirliğinin ve Mekanik Özelliklerinin İncelenmesi”, G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 1998.
• [11] S., Anık, “Sual ve Cevaplarla Tozaltında Kaynak Tekniği”, İstanbul, 1968.
• [12] M.E.,Külahlı, Tozaltı Kaynağı, Oerlıkon Kaynak Bilimi, No:2-3, İstanbul, 1998,
• [13] S., Anık, Kaynak Tekniği El Kitabı, Gedik Holding Yayını, 1991.
• [14] H., Uzun, “Elektro Curuf Kaynak Metodu ve Yüzey Kaplama”, M.Ü.F.B.E., Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 1991.
• [15] V., Malin, “Process operational guide for narrow-gap improved electroslag welding”, F.H.W.A., Washington, 1996.
• [16] V., Malin, “Proposed specifications for narrow-gap improved electroslag welding”, F.H.W.A., Washington, 1995.
• [17] V., Malin, “Simulation of electroslag weld defects”, F.H.W.A., Washington, 1996.
• [18] K.V., Krishna, “Narrow-Gap improved electroslag welding for bridges”, HW, 1996.