Bu çalışma 14-16 yaş aralığında çocuk sahibi olan ebeveynlerin spor farkındalığını ölçmek ve bu ölçümler üzerinden bir değerlendirme yapabilmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, ebeveynler üzerindeki spor farkındalığının cinsiyet, yaş, eğitim durumu, çalışma durumu, gelir düzeyi ve sportif öz geçmiş gibi değişkenler açısından farklılığına bakılmıştır. Araştırmada, Uyar ve Sunay (2020) tarafından geliştirilen spor farkındalığı ölçeğinden yararlanılmıştır. Tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu 246 ebeveyn oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin normal dağılım göstermesi sonucunda, çalışmada parametrik testlerden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre bazı değişkenler açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklara rastlanmıştır.
1. Baxter-Jones, A.D., Maffulli, N. (2003). TOYA StudyGroup, Parentalinfluence on SportParticipation in Elite YoungAthietes, Journal Sports MedicinePhysicalFitness, Jun;43(2),pp.250-255.
2. Deikman, A. J. (1996). I ' equalsawareness', Journal of ConsciousnessStudies, 3 (4), pp. 350-6.
3. Donnelly, J. E. Lambourne K. (2011). Classroom-Based Physical Activity, Cognition, and Academic Achievement. Preventive Medicine 52 S36–S42.
4. Donuk, B., Balcıoğlu, İ., Şenduran, F., Ülker, İ. (2004). İstanbul'da Yaşayan 14-16 Yaş Grubu Genç Basketbol Sporcularının Psikososyal ve Demografik Özellikleri, 10. İCHBER-SD Avrupa Kongresi ve SBD 8. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya, 17-20.
5. Dökmen, Ü. (2002). Yarına Kim Kalacak? Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Var olmak Gelişmek Uzlaşmak. İstanbul: Kişisel Gelişim Dizisi Sistem Yayıncılık. Yayın No: 242.
6. Düz, S. (2021). Üniversite Öğrencilerinin Spor Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi, 1203.
7. Ergül, M. A., Tınaz, C., & Ertaç, M. (2016). Lise öğrencilerinin spora yönelik farkındalık düzeylerine etki eden faktörlerin incelenmesi: Tenis branşı örneği. Spor Bilimleri Dergisi, 27(2), 69-83.
8. Eski, T. (2010). Ortaöğretim Öğrencilerinin Kış Sporuna Yönelik Farkındalık Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi.
9. Germer, C. (2004). What İs Mindfulness? InsightJournal, 22, 24- 29.
10. Güven, Ö. (2006). Beden eğitimi ve spora katılımda aile faktörü. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 10(10), 81-90.
11. Hekim, M. (2016). Çocuklarda Beden Eğitimi, Spor ve Oyun Etkinliklerine Katılımın Kemik Gelişimi Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(2), 66– 71.
12. Ilkım, M., Özoğlu, F., & Kalaycı, M. C. (2021). Evaluation Of Sports Awareness Of Parents Of IndividualsWithAutismAttendingTo Sports Clubs. AboutThis Special Issue, 76.
13. Kabat-Zinn, J. (2005). Full CatastropheLiving: Using Thewisdom Of Your Body Andmindt of acestress, Pain, Andillness, 3.Baskı, New York, BantamDell.
14. Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
15. Knight, C. J. (2019). Revealingfindings in youthsportparentingresearch. KinesiologyReview, 8, 252–259.
16. Saka, T., Yıldız, Y., Tekbaş, Ö. F., & Aydın, T. (2008). Genç Erkeklerde Spor Okulu Eğitim Programlarının Bazı Antropometrik ve Fonksiyonel Testler Üzerine Etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 1–8.
17. Siegel, R.D., Germer, C.K., Olendzki, A. (2009). Mindfulness: What İs İt? WhereDid İt ComeFrom?, ClinicalHandbook Of Mindfulness, 1. Baskı, F. Didonna (Ed), New York: Usa, Springer Publishing, s.17-35.
18. Smeeton, N. J., &Huys, R. (2011). Anticipation of tennis-shotdirectionfromwhole-bodymovement: The role of movementamplitudeanddynamics. Human MovementScience, 30(5), 957–965.
19. Sunay, H. &Saracaloğlu, A.S., (1997). Türk Sporcusunun Spordan Beklentileri ile Spora Yönelten Unsurlar, Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, AIESER Singapur, 4-6.
20. Uğurlu, F. M. (2018). Sporda Cinsiyet Ayrımı. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd.
21. Uyar, Y. (2019). Spor farkındalığıölçeğiningeliştirilmesi̇ ve toplumun spor farkındalıklarınındeğerlendirilmesi̇. (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
22. Uyar, Y.& Sunay, H. (2020). Spor Farkındalığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 46-58.
23. Yıldız, A. (2015). Ebeveynlerin Çocuklarının Beden Eğitimi ve Spor Dersine Katılımına Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
24. Yılmaz, O., & Kartal, R. (2022). Tenis sporunda ailenin rolü ve önemi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 277-286.
25. Yıldız, E., & Çetin, Z. (2018). Sporun psiko-motor gelişim ve sosyal gelişime etkisi. Hacettepe UniversityFaculty of HealthSciencesJournal, 5(2), 54-66.
26. Yüksel, M. (2015). Eğitim Düzeyi Farklılıklarının Spora Yansıması. International Journal of SocialScience, 150-164.
Evaluation of Sports Awareness of Those Who Have Children Aged 14-16
This study was conducted to measure the sports awareness of parents with children aged 14-16 and to make an assessment based on these measurements. The study examined the differences in sports awareness among parents in terms of variables such as gender, age, education level, employment status, income level, and sports background. The Sports Awareness Scale developed by Uyar and Sunay (2020) was utilized in the study. The study group consisted of 246 parents in the screening model. Since the research data showed a normal distribution, parametric tests were used in the study. According to the results of the research, statistically significant differences were found in some variables.
1. Baxter-Jones, A.D., Maffulli, N. (2003). TOYA StudyGroup, Parentalinfluence on SportParticipation in Elite YoungAthietes, Journal Sports MedicinePhysicalFitness, Jun;43(2),pp.250-255.
2. Deikman, A. J. (1996). I ' equalsawareness', Journal of ConsciousnessStudies, 3 (4), pp. 350-6.
3. Donnelly, J. E. Lambourne K. (2011). Classroom-Based Physical Activity, Cognition, and Academic Achievement. Preventive Medicine 52 S36–S42.
4. Donuk, B., Balcıoğlu, İ., Şenduran, F., Ülker, İ. (2004). İstanbul'da Yaşayan 14-16 Yaş Grubu Genç Basketbol Sporcularının Psikososyal ve Demografik Özellikleri, 10. İCHBER-SD Avrupa Kongresi ve SBD 8. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya, 17-20.
5. Dökmen, Ü. (2002). Yarına Kim Kalacak? Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Var olmak Gelişmek Uzlaşmak. İstanbul: Kişisel Gelişim Dizisi Sistem Yayıncılık. Yayın No: 242.
6. Düz, S. (2021). Üniversite Öğrencilerinin Spor Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi, 1203.
7. Ergül, M. A., Tınaz, C., & Ertaç, M. (2016). Lise öğrencilerinin spora yönelik farkındalık düzeylerine etki eden faktörlerin incelenmesi: Tenis branşı örneği. Spor Bilimleri Dergisi, 27(2), 69-83.
8. Eski, T. (2010). Ortaöğretim Öğrencilerinin Kış Sporuna Yönelik Farkındalık Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi.
9. Germer, C. (2004). What İs Mindfulness? InsightJournal, 22, 24- 29.
10. Güven, Ö. (2006). Beden eğitimi ve spora katılımda aile faktörü. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 10(10), 81-90.
11. Hekim, M. (2016). Çocuklarda Beden Eğitimi, Spor ve Oyun Etkinliklerine Katılımın Kemik Gelişimi Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(2), 66– 71.
12. Ilkım, M., Özoğlu, F., & Kalaycı, M. C. (2021). Evaluation Of Sports Awareness Of Parents Of IndividualsWithAutismAttendingTo Sports Clubs. AboutThis Special Issue, 76.
13. Kabat-Zinn, J. (2005). Full CatastropheLiving: Using Thewisdom Of Your Body Andmindt of acestress, Pain, Andillness, 3.Baskı, New York, BantamDell.
14. Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
15. Knight, C. J. (2019). Revealingfindings in youthsportparentingresearch. KinesiologyReview, 8, 252–259.
16. Saka, T., Yıldız, Y., Tekbaş, Ö. F., & Aydın, T. (2008). Genç Erkeklerde Spor Okulu Eğitim Programlarının Bazı Antropometrik ve Fonksiyonel Testler Üzerine Etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 1–8.
17. Siegel, R.D., Germer, C.K., Olendzki, A. (2009). Mindfulness: What İs İt? WhereDid İt ComeFrom?, ClinicalHandbook Of Mindfulness, 1. Baskı, F. Didonna (Ed), New York: Usa, Springer Publishing, s.17-35.
18. Smeeton, N. J., &Huys, R. (2011). Anticipation of tennis-shotdirectionfromwhole-bodymovement: The role of movementamplitudeanddynamics. Human MovementScience, 30(5), 957–965.
19. Sunay, H. &Saracaloğlu, A.S., (1997). Türk Sporcusunun Spordan Beklentileri ile Spora Yönelten Unsurlar, Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, AIESER Singapur, 4-6.
20. Uğurlu, F. M. (2018). Sporda Cinsiyet Ayrımı. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd.
21. Uyar, Y. (2019). Spor farkındalığıölçeğiningeliştirilmesi̇ ve toplumun spor farkındalıklarınındeğerlendirilmesi̇. (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
22. Uyar, Y.& Sunay, H. (2020). Spor Farkındalığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 46-58.
23. Yıldız, A. (2015). Ebeveynlerin Çocuklarının Beden Eğitimi ve Spor Dersine Katılımına Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
24. Yılmaz, O., & Kartal, R. (2022). Tenis sporunda ailenin rolü ve önemi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 277-286.
25. Yıldız, E., & Çetin, Z. (2018). Sporun psiko-motor gelişim ve sosyal gelişime etkisi. Hacettepe UniversityFaculty of HealthSciencesJournal, 5(2), 54-66.
26. Yüksel, M. (2015). Eğitim Düzeyi Farklılıklarının Spora Yansıması. International Journal of SocialScience, 150-164.
Akbal, S., Yılmaz, B., Koçak, Ö., Sadık, R. (2024). 14-16 Yaş Aralığında Çocuk Sahibi Olan Ebeveynlerin Spor Farkındalığının Değerlendirilmesi. Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 8-15.