İşe alım süreçlerinde aşamalı olarak TOPSIS ve VIKOR yöntemleri uygulanarak iş gören seçimi yapılması

Yıl 2023, , 113 - 122, 23.03.2023

Abdulbari Aslan , Mesut Hüseyinoğlu , Cafer Budak

https://doi.org/10.24012/dumf.1254026

Cited By: 1

Öz

Değişen ve gelişen dünyada kurumların daha rekabetçi ve sürdürülebilir yönetim süreçlerinde karar verme oldukça önemli bir yer edinmiştir. Son 80 yılda tamamen sistemli bir disiplin ve model halini alan karar verme bilimi tüm organizasyon ve yaşam alanlarına yön vermeye devam etmektedir. Tüm şirketler için hayati bir öneme sahip olan ve gittikçe daha da önem kazanan çalışan etmeni ve çalışan seçimi de karar verme modelleri ile yönetilmeye başlanmıştır. Bu çalışmada öncelikle karar verme modelleri hakkında bilgiler sunulmuştur. Daha sonra Çok Kriterli Karar Verme (ÇKKV) modellerinden TOPSIS yöntemi kullanılarak iş başvurusu yapan 8 adaydan 4 kişilik mülakat listesi oluşturulmuştur. Son olarak seçilen adaylar içinden en uygun adayı tercih etmek için VIKOR yöntemi uygulanmış ve başarılı sonuçlar elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çok kriterli karar verme, işe alım, TOPSIS, VIKOR

Kaynakça

• [1] M. Krogerus and R. Tschappeler, “Neden Karar Verme Modellerine İhtiyacımız Var?,’’ Karar Kitabı: Stratejik Düşünme Üzerine 50 Model. İstanbul, Türkiye:The Kitap, 2019, pp. 11-12
• [2] A. Tozlu, “Karar Verme Yaklaşımları Üzerinde Herbert Simon Hegemonyası,” Journal of Turkish Court of Accounts, vol. 102, no 1, pp. 27-45, 2016.
• [3] B. F. Yıldırım, “Güçlü Zayıf Yöntemi ile Proje Değerlendirme İçin Alternatif Bir Ölçek Önerisi: KOSGEB Örneği,” Yönetim Bilimleri Dergisi, vol. 18, no. 38, pp. 747-765, 2020.
• [4] İ. Topçu, “Çok Ölçütlü Sorun Çözümüne Yönelik Bir Bütünleşik Karar Destek Modeli,” Doktora Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye, 2000.
• [5] Ş. Keysan, “Kişisel Özelliklerin Karar Verme Sürecine Etkileri: Denizli’ de Finans Sektörü Çalışanları Üzerinde Uygulama,” Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli, Türkiye, 2018.
• [6] D. Cengiz, “Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Üzerine Karşılaştırmalı Analiz,” Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye, 2012.
• [7] S. S. Iyengar and M. R. Lepper, “When choice is demotivating: Can one desire too much of a good thing?,” Journal of personality and social psychology, vol. 79, no. 6, 995-1005, 2000.
• [8] M. Soba ve K. Eren, “TOPSIS Yöntemini Kullanarak Finansal ve Finansal Olmayan Oranlara Göre Performans Değerlendirilmesi, Şehirlerarası Otobüs Sektöründe Bir Uygulama,” SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, vol. 11, no. 21, pp. 23-40, 2022.
• [9] F. Ecer, “Çok Kriterli Karar Verme Geçmişten Günümüze Kapsamlı Bir Yaklaşım,” Ankara, Türkiye:Seçkin Yayıncılık, 2020, pp. 17-18.
• [10] D. Torrington and L. Hall, “Personnel Management: Hrm in Action,” Subsequent Edition, UK: Prentice Hall, 1989.
• [11] A. Acer ve H. İnci, “Personel Seçimi Sürecinin AHP Tabanlı MOORA Yöntemi ile Değerlendirilmesi: Liman Saha Operasyon Elemanı Seçimi Üzerine Bir Uygulama,” OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, vol. 16, 29 Ekim Özel Sayısı, pp. 3689-3713, 2020.
• [12] A. Doğan ve E. Önder, “İnsan Kaynakları Temin ve Seçiminde Çok Kriterli Karar Verme Tekniklerinin Kullanılması ve Bir Uygulama,” Journal of Yasar University, vol. 9, no. 34, pp. 5796-5819, 2014.
• [13] F. Urfalıoğlu ve G. Tolga, “Çok kriterli karar verme teknikleri ile Türkiye’nin ekonomik performansının Avrupa birliği üye ülkeleri ile karşılaştırılması,” Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, vol. 35, no. 2, pp. 329-360, 2013.
• [14] C. L. Hwang and K. Yoon, “Multiple Attribute Decision Making: Methods and Applications A State-of-the-Art Survey,” 1st ed. New York, USA:Springer-Verlag, 1981.
• [15] Ş. LEZKİ, “VIKOR,” In İşletmelerde Karar Verme Teknikleri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, 2016, pp.138-168.