Bu araştırma, hayvan refahına uygun bazı fiziksel
değişikliklerin yapıldığı yeni tip bir kümes ile içme suyuna destek ürünleri
katılan eski tip bir kümes arasında verim performanslarının karşılaştırılması
amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın materyalini, Afyonkarahisar İli’nde bulunan
Tınaztepe Un ve Yem Sanayi’ne ait yumurtacı tavuk kümeslerinden elde edilen
kayıtlar ve kümeslerde yapılan ölçümlerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Elde
edilen bulgulara göre, yeni tip kümesten daha fazla sayıda sağlam ve daha az
kırık yumurta elde edildiği, kirli yumurta sayılarında değişkenlik bulunduğu, 3-16
aylık dönemde, yeni tip kümeste toplam 5111 (%9,4) adet, eski tip kümeste ise
7650 (%13,5) adet ölüm görüldüğü kaydedilmiştir. Bunlara ek olarak, kümeslerin
randımanları arasında da anlamlı fark bulunmuş, yeni tip kümeste %90’ın
üzerinde uzun süre seyreden değerlere karşılık, eski tip kümeste değerler
%70-80 aralığında bir seyir izlemiştir. Bu araştırmada elde edilen sonuçlar,
modern sisteme geçiş sürecinde ara model olarak ele alınabilecek iyileştirilmiş
sistemde yapılan yumurta üretiminin, geleneksel sistemde yapılan üretime göre
daha randımanlı olduğu ve tavukların yaşama gücünün bu sistemde daha yüksek
olduğunu göstermiştir. Türkiye’de yumurtacı tavuk kümeslerinin 2023 yılına
kadar AB standartlarına uygun hale getirilmesi gerektiği göz önüne alındığında,
bu ve benzeri araştırmaların geçiş sürecinin hızlandırılmasına katkıda
bulunması ümit edilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştıma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Kabul Tarihi | 29 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 12 Sayı: 2 |