Bu çalışmada, diyabetik ve non-diyabetik fare kalp dokusunda oksitosin reseptörünün (OTR) immunohistokimyasal lokalizasyonunun incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 18 adet Balb-c cinsi ergin (8-12 haftalık) erkek fare; kontrol, sham ve diyabet grubu olarak belirlenmiştir. Diyabet grubu intraperitoneal (i.p.) enjeksiyonla streptozotosin (STZ) verilerek oluşturulmuştur. Sham grubuna ise i.p. yolla sodyum sitrat çözeltisi uygulanmıştır. Kontrol grubundaki hayvanlara ise herhangi bir uygulama yapılmamıştır. STZ uygulandıktan 30 gün sonra farelere eter anestezi altında servikal dislokasyon yapılarak kalp dokuları alınmıştır. Alınan her bir kalp dokusu düşey olarak ikiye bölünerek rutin histolojik işlemlerden geçirilerek parafinde bloklanıp kesitler alınmıştır. Alınan kesitler histolojik olarak incenlenmek üzere Hematoksilen Eosin (H&E), Crossman’ın üçlü boyaması ve Periyodik Asit Schiff (PAS) yapıldı. Oksitosin reseptörünün (OTR) immunoreaktivitesi Avidin-Biotin-Peroksidaz kompleks (ABC) metodu uygulanarak belirlenmiştir. Müdahale sonrasında, grupların canlı ağırlıkları, kan glikoz seviyesi, doku ağırlıkları ve kalp doku örneklerinde oksitosin reseptörünün immunohistokimyasal lokalizasyonu ve dokunun histolojik yapısı karşılaştırılmıştır. Kalp dokusunun ağırlıkları gruplar arasında karşılaştırıldığında istatistiksel düzeyde anlamlı bir fark yoktur (p>0.05). Histolojik incelemeler sonucunda diyabet grubunda diğer gruplara kıyasla kalbin miyokard bölgesindeki hücrelerde daha fazla dejenerasyon olduğu tespit edildi. İmmunohistokimyasal incelemeler sonucunda, sham ve kontrol grupları arasında OTR’nin immunoreaktivite seviyesi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Diyabet grubunda diğer gruplara kıyasla OTR’nin immunoreaktivite seviyesi hücre membranı, sitoplazma ve purkinje hücrelerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha az iken endotel ve kapiller alanlarda fark saptanmamıştır. Bu çalışma sonuçları oksitosin reseptörü, diyabet ve kalp dokusu arasında önemli bir ilişkinin olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak, diyabetin oksitosin reseptörü vasıtasıyla kardiovasküler sistem üzerinde etkili olabileceği düşünülmektedir (p<0.05).
Kafkas Üniversitesi Rektörlüğü Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü
2016-TS-42
We thank Dr. Serdar Yiğit, Dr. Ayşe Aydoğan, Dr. Engin Yalmancı and Dr. Yakup Zühtü Birinci.
The aim of this study was to investigate the immunohistochemical localization of oxytocin receptor (OTR) in diabetic and non-diabetic mouse heart tissue. Eighteen male Balb-c adult (8-12 week) mice were used in the study. Animals were divided into three groups; control, sham and diabetes. The diabetes group was given STZ by intraperitoneally (i.p) injections and diabetes was induced. Sham group was again treated with sodium citrate solution by i.p. The animals in the control group did not receive any treatment. After 30 days of STZ application, mice were cervical dislocated under ether anesthesia and their heart tissues were removed. Each heart tissue was vertically divided into two parts and routine histological procedures were applied and then tissues were blocked in paraffin and sections were taken. For histological examination, Haematoxylin&Eosin (H&E), Crossman’s Triple staining and Periodic Acid Schiff (PAS) were applied to the sections. Immunoreactivity of OTR was determined by Avidin-Biotin-Peroxidase Complex (ABC) method. At the end of the study period; the body weight of the groups, blood glucose level, tissue weights and immunohistochemical localization of OTR in heart tissue samples and histological structure of tissue were compared. When weights of heart tissue were compared between the groups, there was no statistically significant difference between the groups (p>0.05). As a result of histological examinations, it was found that there was more degeneration in the cells in the myocardium of the heart in the diabetes group compared to the other groups. Immunohistochemical examinations showed that OTR showed similar immunoreactivity in sham and control groups. In the diabetic group, the immunoreactivity of OTR was similar in endothelial and capillary areas, but less in cell membrane, cytoplasm and purkinje cells. In conclusion, the results of this study showed that there is a significant relationship between the OTR, diabetes and heart tissue. As a result, it is thought that diabetes may have an effect on the cardiovascular system through the OTR (p<0.05).
diabet heart Immunohistochemistry Oxytocin Ocytocin receptor
2016-TS-42
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Bölüm | Araştıma |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 2016-TS-42 |
Erken Görünüm Tarihi | 24 Haziran 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
Kabul Tarihi | 24 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 16 Sayı: 1 |