Violence against Healthcare Professionals in Düzce Province in the Light of White Code Data

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 3, 298 - 304, 20.09.2021

Ebru Özen Bekar , Esra Çevik

https://doi.org/10.33631/duzcesbed.694178

Cited By: 5

Öz

Aim: Code white alarm system is implemented to prevent violence against healthcare professionals and manage an incidence of violence immediately in health institutions in Turkey. In this study, it was aimed to evaluate violence incidents between 2017 and 2019 in Duzce province.
Material and Methods: In this descriptive study, code white notifications reported between 2017 and 2019 in Duzce province were investigated retrospectively. Descriptive data regarding victims, assailants, the cause of violence, the type of violence and legal processes by health institutions and years were shown in numbers and percentages.
Results: As a result of the examination of a total of 122 code white incidents, it was seen that 49.2% of the code white incidents took place in Public Hospitals. 80.3% of violence incidents were verbal violence and 31.1% of them were experienced in Emergency Services. In 122 code white cases, 133 hospital personnel were exposed to violence, and 36.1% of the victims were physicians. Considering the distribution of employees faced with violence by institutions, it was figured out that the occupational group most frequently exposed to violence was physicians in Public Hospitals (61.9%) and Oral and Dental Health Center (83.3%), whereas it was administrative service personnel (42.2%) in the University Hospital. It was found out that 72% of assailants were male, most of them (41.9%) were between the ages of 33-52 and 52.2% were relatives of the patients. The attitudes of patient/patient's relative and behavioral mistakes (43.1%) were revealed as the most common causes of violence.
Conclusions: It is thought that the study data obtained in the present study conducted in Duzce province will provide the literature with its important results and will increase the awareness of this important issue among healthcare professionals.

Anahtar Kelimeler

Violence, health personnel, white code

Beyaz Kod Verileri Işığında Düzce İlindeki Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet

Öz

Amaç: Bu çalışmada Düzce ilinde Ocak 2017-Aralık 2018 tarihleri arasında raporlanan şiddet olaylarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu tanımlayıcı çalışmada, Düzce ilinde 2017-2019 tarihleri arasında raporlanan beyaz kod bildirimleri retrospektif olarak incelenmiştir. Sağlık kurumları ve yıllara göre, şiddet mağduru, şiddeti uygulayan, şiddet nedeni, şiddet türü ve hukuki süreçlere ait tanımlayıcı veriler sayı ve yüzde olarak gösterilmiştir.
Bulgular: Düzce ilinde Ocak 2017-Aralık 2018 tarihlerini kapsayan iki yılda toplam 122 beyaz kod olayının incelenmesi sonucunda; beyaz kod olaylarının %49,2 si Kamu Hastanelerinde gerçekleştiği görülmüştür. Şiddet olaylarının %80,3’ünün sözel şiddet olduğu ve %31,1’i acil servislerde meydana geldiği belirlenmiştir. Gerçekleşen 122 beyaz kod olayında 133 hastane personeli şiddet olayına maruz kalmış olup, şiddet mağdurlarının %36,1’ini hekimler oluşturmaktadır. Şiddete uğrayan çalışanların kurumlara göre dağılımına bakıldığında ise Kamu Hastanelerinde (%61,9) ve Ağız Diş Sağlığı Merkezinde (%83,3) en fazla hekimlerin, Üniversite Hastanesinde en fazla idari hizmet personelinin (%42,2) şiddet olayına maruz kaldığı görülmüştür. Şiddet uygulayanların %72’si erkek, çoğunluğu (%41,9) 33-52 yaş arasında ve %52,2’sinin hasta yakını olduğu saptanmıştır. En sık ifade edilen şiddet nedeni ise hasta/hasta yakını tutumu ve davranış hataları (%43,1) olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Düzce ilinde yapılan bu çalışmada elde edilen verilerin, literatür için önemli bir veri sağlayacağı ve sağlık personelleri arasında bu önemli konunun farkındalığının artmasına yol açacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Şiddet, sağlık personeli, beyaz kod

Kaynakça

• 1. Say B. Çalışan Güvenliği. Edit: Sur Hve Palteki T, Hastane yönetimi. Nobel Kitapevi, İstanbul, 2013
• 2. Bıçkıcı F. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet ve neden olan faktörler: bir devlet hastanesi örneği. Sağlıkta Performans Kalite Dergisi. 2013; 5(1):43-56
• 3. Serin H, Serin S, Bakacak M, Ölmez S. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2015; 24(3): 83-114
• 4. Dünya Sağlık Örgütü 2002 (http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/interpersonal/en/WVguidelinesEN.pdf?ua=1&ua=1)
• 5. Gülpınar S, Bulut YE, Çıtıl R. Tokat İlinde 2012-2014 yılları arasında beyaz kod kaynaklı açılan dosyaların retrospektif değerlendirilmesi. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care. 2019; 13 (2): 142-150
• 6. T.C. Sağlık Bakanlığı, Çalışan Güvenliği Genelgesi (14.05.2012). https://www.saglik.gov.tr/TR,3282/calisan-guvenligi-genelgesi-14052012.html Erişim Tarihi: 21.02.2020
• 7. Şahiner A, AK R, Aygün K, Turan CA, Öztürk TC, Yurdakul ES, Sarı O. Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde şiddet nedeniyle verilen beyaz kodların analizi. Boğaziçi Tıp Dergisi. 2018; 5 (1):11-16
• 8. Winstanley S, Whittington R. Aggression towards health care staff in a UK general hospital: variation among professions and departments. Journal of Clinical Nursing. 2004: 13(1): 3-10.
• 9. Ayrancı Ü, Yenilmez Ç, Günay Y, Kaptanoğlu C. Çeşitli sağlık kurumlarında ve sağlık meslek gruplarında şiddete uğrama sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002; 3:147-154.
• 10. Çamcı O, Kutlu Y. Kocaeli’nde sağlık çalışanlarına yönelik işyeri şiddetinin belirlenmesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2011; 2(1):9-16
• 11. Kvas A, Seljak J (2014). Unreported workplace violence in nursing. International Nursing Review.2014; 61 (3): 344-351
• 12. Abbas MA, Fiala LA, Abdel Rahman AG, Fahim AE. Epidemiology of workplace violence against nursing staff in Ismailia Governorate, Egypt. Journal of Egypt Public Health Assoc .2010;85:29-43.
• 13. Kwok RP, Law YK, Li KE, Ng YC, Cheung MH, Fung VK. Prevalence of workplace violence against nurses in Hong Kong. Hong Kong Medical Jornal. 2006;12(1):6-9. 14. Öztunç G. Adana ilindeki çeşitli hastanelerde çalışan hemşirelerin çalışma saatlerinde karşılaştıkları sözel ve fiziksel taciz olaylarının incelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2001; 5(1):1-9
• 15. Kahya B, Çetin Ç, Cebeci F. Acil servis hemşirelerine yönelik şiddet: Sistematik derleme. Firat Tip Dergisi. 2016: 21(4): 170-176
• 16. Ryan D. Maquire J. Aggression and violence-a problem in ırish accidentand emergency departments? Journal of Nursing Management. 2006;14(2):105–116 17. Kowalenko T, Walters BL, Khare RK, Compton, S. Workplace violence: a survey of emergency physicians in the state of Michigan. Annals of Emergency Medicine 2005; 46(2), 142-147.
• 18. Erkol H, Gokdogan MR, Erkol Z, Boz B. Aggression and violence towards health care providers: A problem in Turkey? Journal of Forensic and Legal Medicine 2007; 14: 423-428.
• 19. Dalphond D, Gessner M, Giblin E, Hijazzi K, Love, C. Violence against emergency nurses. Journal of Emergency Nursing. 2000; 26:(2); 210-215.
• 20. Zampieron A, Galeazzo M, Turra S, Buja, A. Perceived aggression towards nurses: study in two Italian health institutions. Journal of Clinical Nursing 2010; 19: 2329-2341.
• 21. Keser Özcan N, Bilgin H. (2011). Türkiye’de sağlık çalışanlarına yönelik şiddet: sistematik derleme. Türkiye Klinikleri. 2011; 31(6):1442-1456