Analysing the Relationship Between Postmodernism and Digital Age Governance with Entropy and Mabac Methods: The Case of the 2022 EU Digital Economy and Society Index (DESI) Report

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 1, 107 - 126, 23.01.2023

Dr. Öğr. Üyesi Serkan Doru , Burak Yıldırım , Ahmet Yazar

https://doi.org/10.21121/eab.1166635

Öz

Postmodernism started to show its effect in the social, economic, political and administrative fields after the 1970s. Especially, demonstrated the need for change in the managerial field by bringing a postmodern understanding of Public Administration to the face of the modern understanding of Public Administration. Postmodern Public Administration increased its dominance in the 1980s as a result of the introduction of an understanding of public business in front of an understanding of public service. But with the 1990s, the increase in the idea that the understanding of the operator is not enough has led to the process of evolving management into governance. By 2000, the awareness of the effectiveness of knowledge and technology on a social basis led to a new radical change. The structuring of Digital Age Governance, the foundations of which were laid out by Dunleavy et al. in 2005, opened the door to a radical change in postmodern public administration. In this direction, it is considered that there are indirect and direct relations between Digital Age Governance and postmodernism. Based on this idea, in this study, it is aimed to determine the relationship between Digital Age Governance and postmodernism as a result of evaluating similarities and differences.

JEL Classification Codes: D73, N40, O38

Anahtar Kelimeler

Postmodernism, Postmodern Public Administration, Digital Age Governance, Digitalization

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• Adorno, T. W. (2007). Kültür endüstrisi-kültür yönetimi (N. Ülner, M. Tüzel ve E. Gen, Trans.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Aitken, K. (2018). Governance in the digital age (public policy forum), Canada. Erişim: Ppforum.ca, Erişim tarihi: 22.07.2022
• Aldemir, C. ve Avşar, M. N. (2020). Pandemi döneminde dijital vatandaşlık uygulamaları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 148-169.
• Alevok İzci, N.and Akkuş, B. (2017). Modernizm, postmodernizm ve Türkiye’de kamu yönetiminde uygulamaları. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 309-324.
• Aktel, M., Öğrekçi, S. and Özmen, B. (2017). E-devlet ve yönetişim ilişkisi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 765-787.
• Ateş, H. and Banazılı, A. M. (2019). Modern, postmodern ve postbürokratik kamu yönetimi yaklaşımları. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergisi, 6(13), 55-64.
• Atmaca, Y. and Karaçay, F. (2020). Türkiye’deki kamu yönetimi reformlarında dijitalleşme ve e-yönetişim. International Journal Of Management And Administration, 4(8), 260-280. doi.org/10.29064/ijma.779263
• Babaoğlu, C. and Çobanoğlu, S. (2018). Kamu yönetiminde postmodern savlar. Sayıştay Dergisi, (108), 175-189.
• Best, S. and Kellner, D. (2011). Postmodern teori: eleştirel soruşturmalar (M. Küçük, Trans.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu, (t.y.). Toplum 5.0 Raporu. Erişim: https://www.btk.gov.tr/arastirma-raporlari, Erişim tarihi: 22.07.2022.
• Bingöl, U. (2017). Postmodernizm ve gelenek. HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi, (Gelenek ve postmodernizm özel sayısı), 20-33.
• Çoşkun, B. and Pank Yıldırım, Ç. (2018). Kamu yönetimi açısından dijital zekanın iyi yönetime etkisi. Ombudsman Akademik, (Kamu yönetiminde iyi yönetim ilkeleri özel sayı 1), 141-162.
• Demirel, D. (2010). Yönetişimde yeni bir boyut: e-yönetişim. Türk İdare Dergisi, 446, 65-94.
• Demirel, D. (2014). Modernizmden postmodernizme kamu yönetimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(2), 169-178.
• Doğan, K. C. (2017). Postmodern kamu yönetiminin kuramsal temelleri çerçevesinde yönetişim yaklaşımı: literatür taraması. Ömer Halis Demir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 27-45.
• Dunleavy, P. & Margetts, M. (2000). The Advent of Digital Government: Public Bureaucracies and The State in The Internet Age, Paper to the Conference of the American Political Science Association, Washington, 4 September 2000.
• Dunleavy, P., Margetts, M., Bastow, S. & Tinkler, J. (2005). New Public Management Is Dead- Long Live Digital-Era Governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 16, 467-494.
• Dunleavy, P. & Margetts, M. (2010). The Second Wave of Digital Era Governance, Paper to the Annual Conference of the American Political Science Association, Washington, September.
• Durmaz, O. S. (2015). Post-modern paradigmanın kıskacında tüketim toplumu ve eleştirisi. Mülkiye Dergisi, 39(3), 123-150.
• Genç, F. N. (2015). Yeni Kamu Hizmeti: Vatandaş ve Kamu Yararı Temelinde Kamu Hizmetini Yeniden Düşünmek. Ö. Köseoğlu and M. Z. Sobacı (Ed.), Kamu yönetiminde paradigma arayışları yeni kamu işletmeciliği ve ötesi (pp.129-149). Bursa: Dora Yayınlar.
• Greve, C. (2010). Whatever Happened to New Public Management?, Paper presented at Danish Political Science Association Annual Meeting 2010, Vejle, Denmark.
• Gül, H. (2018). Dijitalleşmenin kamu yönetimi ve politikaları ile bu alanlardaki araştırmalara etkileri. Yasama Dergisi, 36, 5-26.
• Halis, M. (2011). Pre-modernden postmoderne örgütsel evrim. Reforma, 3(51), 1-13. Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/pub/reforma/issue/40400/483400, Erişim tarihi:22.07.2022.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu: kültürel değişimin kökenleri (S. Sayran, Trans.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Kaymal, C. (2020). Kamu yönetiminde “yeni ötesi” bir arayış: “yeni kamu yönetimi ötesi”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (32), 134-144.
• Longo, J. (2011). Opendata: Digital-Era Governance Thoroughbred or New Public Management Trojan Horse?. Public Policy & Governance Review, 2(2), 38-51.
• Lyotard, J. F. (1984). The Postmodern Condition: A Report on Knowledge. Manchester University Press.
• Mamur Işıkçı, Y. (2017). E-devlet uygulamalarının hukuk devletine etkisi: yeni kamu işletmeciliği paradigması üzerinden bir değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (KAYFOR Özel Sayı), 1893-1913.
• Möngü, B. (2013). Postmodernizm ve postmodern kimlik anlayışı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 27-36.
• Osmani, M., Weerakkody, V. & El-Haddadeh, R. (2012). Developing a Conceptual Framework for Evaluating Public Sector Transformation in the Digital Era, Proceedings of the Eighteenth Americas Conference on Information Systems, Seattle, Washington, August 9-12.2012.
• Öktem, M. (2019). Kamu yönetimi ve teknoloji: kurumsal ve toplumsal etkileşim üzerine. KAYTEK Dergisi, (1), 63-88.
• Özer, M. A. (2017). Yönetişimden dijital yönetişime: paradigma değişiminin teknolojik boyutu. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 6(16), 457-479.
• Özer, M. A. (2018). Yeni kamu yönetimi “nereye” Türkiye için öngörüler. Türk İdare Dergisi, (486), 260-296.
• Öztürk, İ. (2019). Postmodernizmin öteki insan davranışlarına yansıması. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 5(1), 91-100.
• Saydam, S. and Kalağan, G. (2020). Kamu yönetiminin son paradigması: kaos teorisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 16(3), 657-674.
• Şener, H. E. (2004). Postmodern dönemde devleti modernleştirmek: yeni işçi partisi’nin kamu hizmeti anlayışı. Amme İdaresi Dergisi, 37(3), 121-146.
• Şener, H. E. (2005). Kamu yönetiminde katılım ve çoğulculuk. Amme İdaresi Dergisi, 38(4), 1-22.
• Şener, H. E. (2007). Kamu Yönetiminde Postmodernizm. S. Aksoy and Y. Üstüner (Ed.), Kamu yönetimi: yöntem ve sorunlar. (pp. 31-47). Ankara: Nobel Yayınları.
• Şener, H. E. and Özcan, K. (2015). Post-Yapısalcılıktan Post-Modernizme Kamu Yönetiminde Yeni Perspektifler. Ö. Köseoğlu and M. Z. Sobacı (Ed.), Kamu yönetiminde paradigma arayışları yeni kamu işletmeciliği ve ötesi. (pp. 11-45). Bursa: Dora Yayınları.
• Taş, İ. E., Uçacak, K. and Çiçek, Y. (2017). Türk kamu yönetiminde yaşanan dijital dönüşümün bürokratik işlemlerin azaltılması üzerindeki etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 22 (KAYFOR 15 Özel Sayısı), 2303-2319.
• Toprak Karaman, Z. (1997). Türk yerel yönetimlerinin işlevselliği ve 1997 mahalli idareler reformu. Türk İdare Dergisi, (417), 45-60.
• Uysal, Y. (2020). Klasik kamu yönetiminden yeni kamu işletmeciliği ve post-YKİ’ye kamu hizmetlerinin değişimi ve dönüşümü üzerine bir değerlendirme. International Journal of Management and Administration, 4(7), 112-135.
• Yavuz, N. (2015). Dijital çağ yönetişimi: kamu yönetiminde ihtiyaç temelli bütünleşme çabaları. Ö. Köseoğlu and M. Z. Sobacı (Ed.), Kamu yönetiminde paradigma arayışları yeni kamu işletmeciliği ve ötesi. (pp. 273-293). Bursa: Dora Yayınları.
• Yereli, A. B., Atsan, E. and Kızıltan, M. (2015). Yolsuzlukla mücadelede e-yönetişim ve Kırgızistan’daki durum. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(1), 129-150.
• Yıldırım, M. (2010). Modernizm, postmodernizm ve kamu yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 703-719.