KUR’ÂN’DA BİRLİKTE YAŞAMA AHLAKI

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 73 - 89, 30.05.2017

Avnullah Enes Ateş

Öz

Kur’an, ırkçılık ve kabileciliğin zirvede olduğu ve
toplumdaki saygınlığın kişinin mensup olduğu kavim ya da kabile ile ölçüldüğü
bir devirde nâzil olmuştur. Kur’an böyle bir topluma birlikte yaşama ahlakını
öğretmiş ve bu toplumu, kıyamete kadar gelecek topluluklara, farklılıklara
rağmen nasıl birlikte yaşanabileceğine dair somut bir örnek kılmıştır. Yaklaşık
yirmi üç yıllık bir vahiy sürecinde Arap toplumu Müslüman, Yahudi, Hristiyan ve
putperest unsurlardan oluşuyordu ve bu farklı unsurları bünyesinde barındırarak
örnek bir toplum haline gelmişti. Bu makalede, Müslümanların kendi aralarındaki
fikirsel ve nesebe dayalı ayrılıkları ve farklı dine mensup olan kimselerle
aralarındaki ayrılıklar, toplumun birlikteliğine engel üç temel problem olarak
ele alınacak ve konuyla ilgili ayetler çerçevesinde bu probleme çözüm önerileri
sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

Tevhid, Vahdet, Tefrika, İttihâd, İhtilâf

Kaynakça

• Ateş, Avnullah Enes. Meallerin İstiare Sanatı Açısından Değerlendirilmesi. Ankara: Gece Kitaplığı, 2016.
• Beğavî, Muhyi’s-Sünne Ebû Muhammed Hasen b. Muhammed. Me‛âlimu’t-Tenzîl. thk. Abdürrezzâk el-Mehdî. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-‛Arabî, 1420.
• Beydāvî, Nâsiruddîn Ebû Sa‛îd Abdullah b. Ömer. Envâru’t-Tenzîl ve esrâru’t-te’vîl. thk. Muhammed Abdürrahmân el-Mera‛şelî. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-‛Arabî, 1418.