Soli Pompeiopolis Geç Roma C Seramikleri

Yıl 2022, , 117 - 142, 31.10.2022

Volkan Yıldız

https://doi.org/10.51493/egearkeoloji.1119045

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, Ovalık Kilikya Bölgesi’nin önemli bir liman kenti olan Soli Pompeiopolis’te bulunan Geç Roma C Seramikleri değerlendirilmiştir. Kentte 1999-2019 yılları arasında Soli Höyük, Sütunlu Cadde ve nekropoliste gerçekleştirilen sistematik kazılar ile ortaya çıkarılan, Geç Roma Seramikleri arasında, Geç Roma C Seramikleri (Phokaia Kırmızı Astarlı Seramikleri) en yoğun grubu oluşturmaktadır. Bu seramiklerin en yoğun bulunduğu sektör Sütunlu Cadde’dir. Bu gruba giren 261 parça seramik tespit edilmiştir. Bu seramiklerin içinden 58 parça kataloğa alınmıştır. Söz konusu gruba giren 7 form saptanmıştır. Form takibi yapılamayan bir grup bezemeli tondo parçası ise bezeme özelliklerine göre değerlendirilmiştir. Grubun form repertuvarının oluşturulmasında Hayes’in oluşturduğu tipoloji örnek alınmıştır. Tespit edilen formlar servis amaçlı kullanılan tabak ve kaselerden oluşmaktadır. Kentte, bu seramik grubunun en erken örneği MS geç 4. yüzyıl ile MS erken 5. yüzyıla tarihlenen Soli Pompeiopolis Form 1’dir (Hayes Form 1A). Soli Pompeiopolis Form 2 (Hayes Form 2A), Soli Pompeiopolis Form 3’ün alt tipleri (Hayes Form 3A, B, C, D) ve Soli Pompeiopolis Form 4 (Hayes Form 5A) MS 5. yüzyıla tarihlenen formlardır. Soli Pompeiopolis Form 3’ün alt tipleri (Hayes Form 3E) ile Soli Pompeiopolis Form 6 (Hayes Form 8) MS 5. yüzyıl sonları ile MS 6. yüzyıl başlarına tarihlenir. MS 6. yüzyıl itibari ile yine Soli Pompeiopolis Form 3’ün alt tipleri (Hayes Form 3F, H), Soli Pompeiopolis Form 4 (Hayes Form 5B) ve Soli Pompeiopolis Form 5 (Hayes Form 6) görülür. Bu bağlamda bakıldığında grubun kentte en yoğun görüldüğü tarih MS 5. yüzyılın ilk yarısı ile MS 6. yüzyılın sonu arasıdır. En geç örnekler ise MS 7. yüzyılın ilk yarısına tarihlenen Soli Pompeiopolis Form 7’dir (Hayes Form 10C). Yine bu formda değerlendirilen Hayes Form 10A örnekleri de MS geç 6. yüzyıl ile erken 7. yüzyıla tarihlenen seramiklerdir. MS 7. yüzyıl itibari ile grubun Soli Pompeiopolis pazarındaki sayısı yarı yarıya azalır. Benzer durum Afrika Kırmızı Astarlıları ile Geç Roma D Seramikleri’nde de görülür. Bu olumsuz etkinin nedeni, MS 7. yüzyılda bölgeyi etkisi altına alan Arap akınları olmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Soli Pompeiopolis, Sütunlu Cadde, Kilikya, Geç Roma Seramiği, Geç Roma C Seramikleri

Late Roman C Ware From Soli Pompeipolis

Öz

In this research, Late Roman C Ware found in Soli Pompeiopolis, an important harbor city of the Rough Cilicia Region, was studied. Late Roman C Ware (Phocean Red Slip Ware) are the most numerous groups of pottery among findings unearthed during the systematic excavations in the city, at Soli Mound, the Colonnaded Street and necropolis between 1999 and 2009. The Colonnaded Street is the sector where these sherds were intensely present. 261 sherds that belong to this group were detected. 58 of these are included in the catalogue. 7 forms of the group are detected. A group of decorated floor sherds that cannot be classified are evaluated according to their decorative characteristics. Hayes’s typological classification is referred to establish the repertoire of the present forms. The detected forms consist of plates and bowls used for serving purposes. The earliest example of the group is Soli Pompeiopolis Form 1 (Hayes Form 1A) dated back to the late 4th and early 5th century AD. Soli Pompeiopolis Form 2 (Hayes Form 2A), subtypes of Soli Pompeiopolis Form 3 (Hayes Form 3A, B, C, D) and Soli Pompeiopolis Form 4 (Hayes Form 5A) are the forms dated back to the 5th century AD. The subtypes of Soli Pompeiopolis Form 3 (Hayes Form 3E) and Soli Pompeiopolis Form 6 (Hayes Form 8) are dated back to the end of the 5th century AD and early 6th century AD. By the 6th century CE, subtypes of Soli Pompeiopolis Form 3 (Hayes Form 3F, H), Soli Pompeiopolis Form 4 (Hayes Form 5B) and Soli Pompeiopolis Form 5 (Hayes Form 6) were present. The period that the group intensely present is between the first half of the 5th century AD and the end of the 6th century AD. The latest examples are Soli Pompeiopolis Form 7 (Hayes Form 10C) dated back to the first half of the 7th century AD. The examples of Hayes Form 10A evaluated in this form again dated back to the late 6th AD and early 7th century AD. By the 7th century AD, intensity of the group decreased by half in the market of Soli Pompeiopolis. A similar trend is also visible for the African Red Slip Ware and Late Roman D Ware. The reason behind this adverse situation should be the Arab raids that affected the region in the 7th century AD.

Anahtar Kelimeler

Soli Pompeiopolis, Colonnaded Street, Cilicia, Late Roman Pottery, Late Roman C Ware

Kaynakça

• Adak-Adıbelli 2006: I.Adak-Adıbelli, Tarsus Geç Roma Seramiği (Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
• Adak-Adıbelli 2017: I.Adak-Adıbelli, “Tarsus Kırmızı Astarlı Geç Roma Dönemi Seramikleri”, I.Adak Adıbelli, G.İlgezdi Bertram, K. Matsumura, E. Baştürk, C. Koyuncu, H.A. Kızılarslanoğlu, T. Y. Yedidağ ve A. Topaloğlu Uzunel (Eds.), Barış Salman Anı Kitabı, İstanbul: Ege Yayınları, 1-18.
• Aktaş 2018: R.Aktaş, Antandros Kazısı Yamaç Ev Roma Dönemi Seramikleri, (Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Yayınlanmamış Doktora Tezi), İzmir.
• Alanyalı 2013: H. S. Alanyalı, “Side 2011-2012 Yılı Çalışmaları”, ANMED, 11, 121-133.
• Akyürek 1992: N. E. Akyürek, “Terra Sigillata aus dem Heiligtum des Apollon Smintheios”, Asia Minor Studien 8: 125-165.
• Ayaz 2014: M. Ayaz, Asos Kuzey Stoası Kırmızı Astarlı Roma Seramiği Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale.
• Aybek vd. 2021: Aybek, S., Arslan, B. ve Gülbay, O. (2021). The Peristyle House of Metropolis. İstanbul: Ege Yayınları.
• Aydın 2019: S. Aydın, Olba Geç Roma Dönemi Seramik Buluntuları (Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
• Berndt 2003: M. Berndt, Funde aus dem survey auf der halbinsel von Milet (1992-1999): Kaiserzeitliche und Frühbyzantinische Keramik, İnternationale Archaologie 79, Rahden/Westf: Leidorf.
• Crawford 1990: J. S. Crawford, The Byzantine Shops at Sardis, Harvard University Press, London 1990.
• Doğer 2007: L. Doğer, “Byzantine Ceramics: Excavations at Symrna Agora (1997-98 and 2002-03)”, B.Böhlendorf- Arslan, A.O. Uysal ve J.Witte- Orr (Eds.), Çanak, Late Antique and Medieval Pottery and Tiles in Mediterranean Archaeological Contexts, Byzas 7, İstanbul: Ege Yayınları, 99-121.
• Doksanaltı 2006: E. M. Doksanaltı, Knidos Kap Krio Kazı Alanı (Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Konya.
• Doksanaltı 2010: E.M.Doksanaltı, “The Coarse Ware From A ‘Late Roman House’ in Knidos”, S. Menchelli, S. Santoro, M. Pasquinucci, G. Guiducci (Eds.), LRCW 3: Late Roman Coarse Wares, Cooking Wares and Amphorae in the Mediterranean, BAR-IS. 2185 (II), England: 769-780.
• Empereur ve Picon 1986: J.Y.Empereur, M. Picon, “A propos d’un nouvel atelier de (Late Roman C)”, Figlina 7: 143-146.
• Ergürer 2012: H. E. Ergürer, Parion Roma Dönemi Seramiği (Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Erzurum.
• Ergürer 2015a: H. E. Ergürer, “Ceramics”, C. Başaran (Ed.), The Flourishing city of Ancient Troad: Parion, İstanbul: Ege Yayınları, 137-150.
• Ergürer 2015b: H. E. Ergürer, “Parion, Agora ve Dükkanlarında Ele Geçen Sigillatalar ve Kırmızı Astarlı Seramikler”, C. Başaran, V. Keleş (Eds.), Parion Kazıları 10. Yıl Armağanı. Ankara: Bilgin Kültür Sanat Yayınları, 49-86.
• Ergürer 2018: H. E. Ergürer, “Sigillata, Late Roman Red Slip Pottery and Others”, C. Başaran- H.E. Ergürer (Eds.), Roman Theater of Parion. Ankara: Pozitif Matbaa, 91-126.
• Ergürer 2019: H. E. Ergürer, “The First Evaluation of Roman Fine Ware at the Smyrna Altınpark Archaeological Site”, H. Göncü, A. Ersoy, D. S. Akar Tanrıver (Eds.), Smyrna/İzmir Kazı ve Araştırmaları III, İstanbul: 153-169.
• Erol 2011: D. Erol, Smyrna Agorasında Ele Geçen Terra Sigillata ve Geç Roma Seramiği (Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), İzmir.
• Erol ve Tamer 2020: A. F. Erol, D. Tamer, “Zeugma’dan Ele Geçen Geç Roma Kırmızı Astarlı Seramikleri”, Anadolu/Anatolia 46, 49-121.
• Ferrazzoli ve Ricci 2010: A. F. Ferrazzoli, M. Ricci, “La Ceramica”, Eugenia Equini Schneider (Ed.), Elaiussa Sebate III: L’Agora Romana, İstanbul: Ege Yayınları, 186-224.
• Fındık 2010: E. F. Fındık, “Late Roman-Early Byzantine Pottery From the Excavations of St. Nikolaos Church in Myra”, E. M. Doksanaltı, E. Aslan (Eds.). Proceedigs of the International Smyposium “Trade and Production Through the Ages”, 25-28 November 2008, Konya: 97- 114.
• Fırat 1999: N. Fırat, Perge Konut Alanı Keramiği (İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul.
• Fırat 2011: M.Fırat, Phokaia Geç Roma Dönemi Mutfak Kapları (Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), İzmir.
• Fırat 2015: M. Fırat, “Seramik Çöplüğü Verileri Doğrultusunda Phokaia Kırmızı Astarlı Kapları”, E. Okan, C. Atilla (Eds.), Prof. Dr. Ömer Özyiğit’e Armağan, İstanbul: 163-180.
• Gassner 1997: V. Gassner, Das Südtor Tetragonos-Agora: Keramik und Kleifunde. Foschungen in Ephesos XIII 1/1, Wien: Österreichische Akademie der Wissenschaften.
• Hayes 1972: J. W. Hayes, Late Roman Pottery, London: British Scholl at Rome.
• Hayes 1980: J. W. Hayes, A Supplement to Late Roman Pottery, London: British Scholl at Rome.
• Hayes 1983: J.W. Hayes, “The Villa Dionysos Excavations, Knossos: The Pottery”, BSA 78: 97-169.
• Hayes 1991: J.W. Hayes, Paphos: The Hellenistic and Roman Pottery III, Nicosia.
• Hayes 1992: J. W. Hayes, Excavations at Saraçhane in Istanbul, Vol. 2, The Pottery, Oxford: Princeton University Press.
• Hayes 2001: J.W.Hayes, “Early Christian Pottery from Knossos: The 1978-1981 Finds from Knossos Medical Faculty Site”, BSA 96: 431-454.
• Hayes 2008: J.W. Hayes, The Roman Pottery, Fine Ware Imports, The Athenian Agora XXXII, Princeton New Jersey: The American School of Classical Studies at Athens.
• Hellström 1965: P. Hellström, Labraunda: Pottery of Classical and later date, Terracotta Lamps and Glass, Swedish Excavations and Researches, Vol. II/1, Lund.
• Japp 2007: S.Japp, “Late Roman, Byzantine and Ottoman Pottery from Alexandria Troas”. in: B. Böhlendorf-Arslan, A. O. Uysal, J. Witte-Orr (Eds.), Çanak: Late Antique and Medieval Pottery and Tiles in Mediterranean Archaeological Contexts, BYZAS 7, İstanbul: 55-72.
• Jones 1950: F.F.Jones, “The Hellenistic and Roman Periods”, H. Goldman (Ed.). The Pottery Excavations at Gözlükule, Tarsus I. Princeton New Jersey: Princeton University Press, 149-296.
• Kenrick 1985: Ph. M. Kenrick, The Fine Pottery, Excavations at Sidi Khrebish Benghazi (Berenice). Vol. III, Part 1, (Supllements to Libya Antiqua 5), Tripoli.
• Kenrick 2009: Ph.M.Kenrick, “On the Silk Route: imported and regional pottery at Zeugma”, M. M. Mango (Ed.), Byzantine Trade, 4th -12th Centuries: The Archaeology of Local, Regional and International Exchange. Papers of the Thirty-eighth Spring Symposion of Byzantine Studies, St. John’s College, University of Oxford, March 2004: 263-272.
• Kramer 2012: N. Kramer, Diokaisareia in Kilikien 1: Keramik und Kleinfunde aus Diokaisareia, Berlin, Boston: De Gruyter.
• Ladstatter ve Sauer 2005: S. Ladstätter, R. Sauer, “Late Roman C-Ware und lokale spätantike Feinware”, F. Krinzinger (Ed.), Spätantike und mittelalterliche Keramik aus Ephesos, Archäologische Foschungen Band 13, Wien.
• Landgraf 1980: J.Landgraf, “Keisan’s Byzantine Pottery”, J. Briend, J. B. Humbert (Eds.), Tell Keisan (1971-1976), Une cité phénicienne en Galilée, Paris: 51-99.
• Langlotz 1969: E.Langlotz, “Beobachtungen in Phokaia”, Archäologischer Anzeiger 25: 377-385.
• Mackensen 1991: M. Mackensen, “Zur Datierung mediterraner Sigillata aus der spätantiken Befestigung Iatrus an der unteren Donau, Die Chronologie der Late Roman C formen Hayes 3 A–E”, Germania 69/1: 79-96.
• Mayet ve Picon 1986: F. Mayet, M. Picon, “Une sigillée phocéenne tardive (Late Roman C ware) et sa diffusion en Occident”, Figlina 7: 129-134.
• Meriç 2002: R. Meriç, “Spathellenistisch-römische Keramik und Kleifunde aus einem Schachtbrunnen am Staatsmarkt in Ephesos”, Forschungen in Ephesos IX/3, Wien: Österreichische Akademie der Wissenschaften.
• Mimaroğlu 2017: S. Mimaroğlu, “Myndos (Asar Adası) Geç Antik Dönem Seramikleri”, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Dergisi 26/2: 333-361.
• Mimaroğlu 2019: S. Mimaroğlu, “Kadıkalesi/Anaia Kırmızı Astarlı Geç Roma Seramikleri”, C. Ünal, C. Gürbıyık (Eds.), Uluslararası XIX. Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazıları ve Sanat Tarihi Araştırmaları Sempozyumu II 21-24 Ekim 2015 (Bildiriler), Türk Tarih Kurumu Yayınları VIII, Sayı: 27b, Ankara.
• Mitsopoulos-Leon 1991: V.Mitsopoulos-Leon, Die Basilika am Staatsmarkt in Ephesos Kleinfunde 1. Teil: Keramik Hellenistischer und Römischer Zeit, Forschungen in Ephesos IX 2/2, Wien.
• Munsell 2013: Munsell (2013). Munsell Soil Color Charts. U.S. Gov. Print. Washington D.C.
• Ok 2018: M. Ok, Tripolis Hellenistik ve Roma Dönemi Seramiği, (Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Denizli.
• Öz 2020: C. Öz, Myra ve Andriake Geç Roma Dönemi Seramikleri (Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi) Antalya.
• Rautman 1995: M. L. Rautman, “Two late Roman wells at Sardis”, The Annual of the American Schools of Oriental Research 53: 37-84.
• Slane ve Sanders 2005: K. W., Slane, G. D. R. Sanders, “Corinth: Late Roman Horizons”. Hesperia 74: 243-297.
• Tekocak 2006: M. Tekocak, Kelenderis Roma Çağı Seramiği (Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Konya.
• Tekocak 2013: M. Tekocak, “Late Roman C (Phocean Red Slip) Ware from the lower city sondage in Kelenderis”, Y. Morozova, H. Öniz (Eds.), Proceedings of the 17th Symposium on Mediterranean Archaeology, SOMA 2010, BAR-IS. 2555, Oxford: 161-170.
• Tekocak 2019: M.Tekocak, “Stratonikeia Kazılarında Bulunan Kırmızı Astarlı Seramikler”, B. Söğüt (Ed.), Stratonikeia Çalışmaları 4. Mimari, Heykel ve Küçük Buluntu Araştırmaları, İstanbul: Ege Yayınları, 85-123.
• Uğuz 2015: G.Uğuz, Phokaia’nın Kuzeyinde Geç Roma Dönemi Bir Terra Sigillata Atölyesi, (Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
• Unterkircher 1983: E.Unterkircher, “Terra Sigillata aus dem Heraion von Samos”, Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts Athenische Abteilung 98: 173-214.
• Vaag 2003: L. E. Vaag, “A Closer look at the making of Phocaean Red Slip Ware bowls”. in: C. Abadie-Reynal (Ed.), Les céramiques en Anatolie aux époques hellénistique et Romaines. Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 23-24 Mai 1996, Istanbul, Varia Anatolica 15: 203-207.
• Vapur 2001: Ö. Vapur, Magnesia ad Maeandrum Gymnasion’u Roma Dönemi Seramikleri, (Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
• Waage 1933: F.O. Waage, “The American Excavations in the Athenian Agora: First Report”, Hesperia 2(2), 294-298.
• Waage 1948: F.O. Waage, “Hellenistic and Roman Tableware of North Syria”, F. O. Waagé (Ed.), Antioch on the Orontes: Ceramic and Islamic Coins IV, Princeton: Princeton University Press, 2-60.
• Waldner ve Ladstatter 2014: A. Waldner, S.Ladstätter, “Keramik”, H. Thür, E. Rathmayr (Eds.), Hanghaus 2 in Ephesos: Die Wohneinheit 6 Bauefund, Ausstattung, Funde, Textband 2, Wien.
• Williams 1989: C. Williams, Anemurium. The Roman and Early Byzantine Pottery, Wetteren: Printed By Universa.
• Yağcı 2000: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis Kazıları 1999’’, KST 22.2, 259-272.
• Yağcı 2001a: R.Yağcı, “The impotance of Soli in the archaeology of Cilicia in the second millenium B.C.” Varia Anatolica XIII, La Cilicie: Espaces et Pouvoirs Locaux (2e Millenaire av.J.C.4e siecle ap.J.C.), Kilikia: Mekanlar ve Yerel Güçler (MÖ 2. Binyıl-MS 4.yüzyıl), Uluslararası Yuvarlak Masa Toplantısı Bildirileri, E. Jean et.all.(Eds.) 2-5 Kasım 1999, İstanbul: Ege Yayınları, 159-165.
• Yağcı 2001b: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis 2000 Yılı Kazıları’’, KST 23.1, 285-294.
• Yağcı 2002: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis 2001 Kazıları’’, KST 24.1, 513-520.
• Yağcı 2003a: R.Yağcı, “Beyaz Astarlı (White Slip) II Kapları ve İ.Ö. II. Binde Kıbrıs Soli İlişkileri”, Adalya 6, 1-14.
• Yağcı 2003b: R.Yağcı, “The Stratigraphy of Cyprus WS II and Mycenaean Cups in Soli Höyük Excavations”, Identifying Changes: The Transition from Bronze to Iron Ages in Anatolia and its Neighbouring Regions, Bettina Fischer et all. (Eds.), November 8-9 2002, İstanbul: Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü, 93-106.
• Yağcı 2003c: R. Yağcı, ‘’Soli/ Pompeiopolis 2002 Yılı Kazıları’’, KST 25.2, 49-60.
• Yağcı 2004: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis Antik Liman Kenti Kazıları 2004’’, KST 26.1, 415-420.
• Yağcı 2005: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis Antik Liman Kenti 2004 Yılı Kazıları’’, KST 27.2, 33-42.
• Yağcı 2006a: R.Yağcı, “Soli-Kilikia’da Bulunan Lotus Bezemeli Amphora Parçaları ve Lotus Koklayan Kutsal Fahişe Figürü”, Hayat Erkanal’a Armağan, Kültürlerin Yansıması/Studies in Honor of Hayat Erkanal, E. Özgen – A. Erkanal Öktü (Eds.), İstanbul: Homer Kitabevi, 801-808.
• Yağcı 2006b: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis 2005 Yılı Kazıları’’, KST 28.2, 175-184.
• Yağcı 2007a: R.Yağcı, “Soli (Kilikia) Miken IIIC Kapları”, Patronvs, Festschrift für Coşkun Özgünel, 65. Yaşında Ahmet Coşkun Özgünel’e Armağan, E. Öztepe-M. Kadıoğlu (Eds.), İstanbul: Homer Kitabevi, 383-392.
• Yağcı 2007b: R.Yağcı, “Hittites at Soli (Cilicia)”, Studi Micenei ed Egeo-Anatolici 49, 1, 797-806.
• Yağcı 2007c: R. Yağcı, “Soli/ Pompeiopolis 2006 Yılı Kazıları’’, KST 29.3, 149-165.
• Yağcı 2008a: R.Yağcı, “Soli/Pompeiopolis”, Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi 3, YEM Yayın, İstanbul, 1426-1427.
• Yağcı 2008b: R.Yağcı, “A Grave at Soli Höyük from the Hittite Imperial Period”, Prof. Dr. Haluk Abbasoğlu’na 65.Yaş Armağanı, EUERGETES, Festschrift für Prof.Dr. Haluk Abbasoğlu zum 65.Geburtstag, Aşkım Özdizbay et.all. (Eds.) İstanbul: AKMED/Koç Üniversitesi Suna&İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Merkezi, 1217-1226.
• Yağcı ve Kaya 2008: R. Yağcı, F. H. Kaya, “Soli/ Pompeiopolis Antik Liman Kenti 2007 Yılı Kazıları’’, KST 30.3,465-474.
• Yağcı ve Kaya 2009: R. Yağcı, F. H. Kaya, “Soli/ Pompeiopolis 2008 Kazıları’’, KST 31.2, 333-342.
• Yağcı 2011: R.Yağcı, “Mersin’in Antik Dönem Ticaret Tarihinde Soli/Pompeiopolis Limanı”, Fevzi Demir (Ed.), Türk Deniz Ticareti Tarihi Sempozyumu III. Mersin ve Doğu Akdeniz. 7-8 Nisan 2011, Mersin, 56-64.
• Yağcı ve Kaya 2011: R. Yağcı, F. H. Kaya, “Soli/ Pompeiopolis Kazıları 2010’’, KST 33.3, 169- 178.
• Yağcı ve Kaya 2012: R. Yağcı, F. H. Kaya, “Soli/ Pompeiopolis 2011 Yılı Kazıları’’, KST 34.3, 247-252.
• Yağcı 2013: R.Yağcı, “Problematizing Greek Colonization in the Eastern Mediterranean in the Seventh and Sixth Centuries BC: the case of Soli”, Raugh Cilicia: New Historical and Archaeological Approaches. Proceedings of an International Conference held at Lincoln, Nebreska, October 2007, M. C. Hoff- R. F. Townsend (eds.), Oxford: Oxbow Book Company, 6-15.
• Yağcı ve Kaya 2013: R. Yağcı, F. H. Kaya, “Soli/ Pompeiopolis 2012 Kazıları’’, KST 35.1, 93-101.
• Yağcı 2014: R. Yağcı, “Soli / Pompeiopolis 2013 Kazıları’’, KST 36.1, 351-362.
• Yağcı 2015: R. Yağcı, “Soli Pompeiopolis 2014 Kazıları’’, KST 37.3, 107-120.
• Yağcı 2016: R. Yağcı, “2015 Soli Pompeiopolis Kazıları’’, KST 38.2, 509-518.
• Yağcı ve Yiğitpaşa 2017: R. Yağcı, D. Yiğitpaşa, “Soli Pompeiopolis 2016 Kazıları’’, KST 39.3, 377-388.
• Yağcı ve Yiğitpaşa 2018: R. Yağcı, D. Yiğitpaşa, “Soloi Pompeiopolis Kazıları 2017’’, KST 40.3, 265-274.
• Yaman 2018: A.Yaman, Arykanda Geç Antik Dönem Mahallesi Seramikleri, (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Muğla.
• Yıldız 2019: V.Yıldız, “Soli Pompeiopolis Sütunlu Caddesi’nde Bulunan Doğu Sigillatası D Grubu Seramikleri”, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi (SEFAD), Sayı 42, 245-274.
• Yıldız 2021: V. Yıldız, “Soli Pompeiopolis’ten İthal Kırmızı Astarlılar”, O. Dumankaya (Ed.), Arkeolojik Küçük Buluntular, Pişmiş Toprak, Metal, Kemik, Cam ve Taş Eserler/Archaeological Small Artifacts, Terracotta, Metal, Bone, Glass and Stone Artifacts. İstanbul: Doruk Yayınları, 529-559.
• Yıldız 2022: V.Yıldız, “Soli Pompeiopolis Afrika Kırmızı Astarlı Seramikleri”, Arkhaia Anatolika, 5: 94-153.
• Yılmaz 2007: Z. Yılmaz, “Spätantike Sigillaten aus Priene”, B. Böhlendorf-Arslan, A. O. Uysal, J. Witte-Orr (Eds.), Çanak: Late Antique and Medieval Pottery and Tiles in Mediterranean Archaeological Contexts, BYZAS 7, İstanbul: 123-130.
• Zelle 1990: M. Zelle, “Terra Sigillata von Assos”, Ü. Serdaroğlu, R. Stupperich, E. Scwertheim (Eds.), Ausgrabunden in Assos, Asia Minor Studien 2: 97-137.
• Zelle 2003: M. Zelle, “Funde spätantiker Sigillata in Assos”, B. Liesen, U. Brandl (Eds.). Römische Keramik Herstellung und Handel. Kolloquium Xanten, 15.-17.6.2000, Germany: 77-106.