Isparta Museum, which serves as an important regional museum of archaeology, has both a quantitative and qualitatively rich oil lamp collection. A special group, known as the Tea pot type, of which 16 examples are kept at the museum will be discussed in this study. These lamps were bought by the museum and therefore, their find places of the artifacts are unknown. The objects are classified into two subtypes and presented chronologically. These subtypes are not well known yet. Examples of the type have appeared in some recent studies. These oil lamps are wheel-made and have a body in the type of teapot. No decoration can be seen on them except for the slip. The slip is applied using the dipping method. Their noozles can be short or long. Small and low lugs are usually observed on the body, but handles are also present. There are grafitti (perhaps numerals) on some examples. According to literature, these lamps were used between the 2nd and 4th centuries AD. Production centers are considered to be located in Anatolia and more especially in the ancient region of Pisidia. At this point, based on current studies, Sagalassos and Kibyra are the most likely places of productıon.
Wheel-made lamp Tea Pot Type Isparta Museum Roman Imperial Period
Önemli bir kent müzesi olarak hizmet vermekte olan Isparta Müzesi gerek nicelik gerekse niteliksel olarak zengin bir kandil koleksiyonuna sahiptir. Bu eserler arasında yer alan ve Demlik Form olarak tanınan özel bir grup bu çalışmada irdelenecektir. Yayında 16 örneğe yer verilmiştir. Bu kandiller satın alma yöntemiyle müzeye kazandırılmışlardır. Bu nedenle eserlerin buluntu yerleri tartışmalıdır.
Eserler iki alt tip şeklinde sınıflandırılmış ve kronolojik olarak tanıtılmıştır. Çalışma da yer verilen bu grup örnekleri henüz yeterince tanınmamaktadırlar. Son dönem bazı çalışmalarda örnekleri gözlenmeye başlamıştır. Bu kandiller çark yapımıdırlar ve demlik formunda bir gövdeye sahiptirler. Üzerlerinde astar dışında herhangi bir süsleme öğesi gözlenmez. Astar, daldırma yöntemiyle uygulanır. Burun yapıları kısa veya uzun olabilir. Gövde üzerinde genellikle küçük-alçak tutamaklar gözlenir. Bununla birlikte kulplu örneklerde bulunmaktadır. Bazı örnekler üzerinde kazıma yazı/rakamlar tespit edilmiştir. Literatür verileri doğrultusunda bu kandillerin 2.- 4. yüzyıllar arasında kullanıldıkları anlaşılmıştır. Üretim merkezlerinin Anadolu ve özellikle Pisidia Bölgesi olduğu düşünülür. Bu noktada da kazı yayınlarından hareketle Sagalassos ve Kibyra’nın öne çıktığı görülür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Arkeoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 25 |