Teeth, which are the beginning of the digestive system and initiate the mechanical digestion of food, are the hardest organ of our skeleton and can remain under the soil for millions of years after the living creature dies. Some diseases detected in the teeth and jaws were health problems faced by humanity in ancient times as well as today, although their incidence was different. In this context, the teeth and jaws of the community of Seyitömer Mound were evaluated in terms of oral and dental health. Of the 622 teeth analysed for the inhabitants of Seyitömer Mound, 546 were permanent and 76 were deciduous. Of the permanent teeth, 130 belong to children and 416 to adults. Examining odontological findings of the jaws and teeth of these people, taking into account the gender factor, the following lesions were identified: dental caries (9.17%), tooth wear (83.4%), hypoplasia (21.1%), calculus (42.5%), antemortem tooth loss (4.21 %), alveolar loss (54.7 %) and periapical lesions (abscess) (3.12%). When these pathological findings of the inhabitants of Seyitömer Mound are compared to those of their contemporaries who lived in the same region, the findings are in line with the expectations. Moreover, odontological data on the teeth and jaws of the people of Seyitömer Mound are supported by archaeological data. These data obtained in the light of the evaluations made can be used as comparison material for dental anthropological studies.
Anthopology Skeleton Paleopathology Dental Anthropology Nutrition Bronze Age
Sindirim sisteminin başlangıcı olan ve besinlerin mekanik sindirimini başlatan dişler; iskeletimizin en sert organıdır ve canlı öldükten sonra toprak altında milyonlarca yıl kalabilmektedirler. Diş ve çenelerde tespit edilen bazı hastalıklar, görülme sıklıkları farklı da olsa bugün olduğu gibi eski zamanlarda da insanlığın karşı karşıya kaldığı sağlık sorunlarıydı. Bu kapsamda, Seyitömer Höyüğü toplumuna ait diş ve çeneler ağız ve diş sağlığı açısından değerlendirilmiştir. Seyitömer Höyüğü bireylerine ilişkin incelenen toplam 622 dişin 546’sı daimi, 76’sı ise süt dişi oluşturmaktadır. Daimi dişlerin 130’u çocuk, 416'sı ise erişkin bireylere aittir. Bu insanlara ait çene ve dişler, cinsiyet faktörü de göz önünde tutularak odontolojik açıdan değerlendirildiğinde; diş çürüğü (% 9,17), diş aşınması (% 83,4), hypoplasia (% 21,1), diştaşı (% 42,5), antemortem (ölüm öncesi) diş kaybı (% 4,21), alveol kaybı (% 54,7) ve periapikal lezyon (apse) (% 3,12) gibi lezyonlar belirlenmiştir. Seyitömer Höyüğü toplumuna ait bu patolojik bulgular çağdaşı ve aynı bölgede yaşamış olan toplumlarla karşılaştırıldığında beklentiler doğrultusunda bulgular elde edilmiştir. Ayrıca, Seyitömer Höyüğü insanlarına ait diş ve çenelerine ilişkin odontolojik veriler arkeolojik verilerle desteklenmektedir. Yapılan değerlendirmeler ışığında elde edilen bu veriler dental antropolojik çalışmalara karşılaştırma materyali olabilecek niteliktedir.
Antropoloji iskelet paleopatoloji dental antropoloji beslenme Tunç dönem
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Antropoloji (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 6 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 2 Sayı: 33 |