Olgu Sunumu
BibTex RIS Kaynak Göster

HİKAYE TEORİSİ: KALP NAKLİ OLAN ÇOCUK HASTA

Yıl 2018, Cilt: 34 Sayı: 2, 131 - 139, 28.08.2018

Öz

HİKAYE TEORİSİ: KALP
NAKLİ OLAN ÇOCUK HASTA

Hemşirelik
mesleğinin temelini bireylere değerleri doğrultusunda bütüncül anlayışla sağlık
bakımı verilmesi oluşturmaktadır. 
Bütüncül sağlık bakımı, bireyin fiziksel, zihinsel, ruhsal ve sosyal
yönden bir bütün olduğunu ve her bireyin birbirinden farklı olarak çevresi ile
birlikte ele alınması gerektiğini savunmaktadır. Bu doğrultuda bireyin
sağlığını desteklemek,
sürdürmek ya da sağlık düzeyini yükseltmek için hemşirelik teorilerine
dayandırılmış çeşitli hemşirelik bakım modellerinden yararlanılmaktadır.

Hikaye teorisi; hemşire-hasta arasındaki
diyaloğu kolaylaştırmak için ilişkinin anlatılmasını sağlayan bir hemşirelik
teorisidir. Hikaye teorisinin niyetli
diyalog, k
endisi ile bağ
kurma, k
olaylaştırma olmak
üzere 3 önemli kavramı bulunmaktadır. Bu
makalede kalp nakli olan çocuk hastanın Hikaye Teorisi doğrultusunda
değerlendirilmesi amaçlanmıştır.





Hikaye teorisi uygulamada hemşirelere
rehberlik ederek, kişinin önemli sağlık durumları hakkında bilgi vermektedir.
Bu olgu sunumunda, daha önce kalp nakli olan ve beş yıl sonra sağlık sorunları
ortaya çıkan adölesan hastanın Hikaye Teorisi doğrultusunda başa çıkma
yöntemleri anlatılmıştır. Teori doğrultusunda hazırlanan makalenin aynı sorunu
yaşayan başka bireylere yönelik veri oluşturarak, hemşirelik uygulamalarını şekillendirmeye
yardımcı olacağı düşünülmektedir.

Anahtar
kelimeler:
hemşirelik teorisi,
hikaye teorisi, pediatri hemşireliği

 

Destekleyen kurumlar: Bu çalışma için finansal destek alınmamıştır.

Kaynakça:

1.       
Birol L.
Hemşirelik Süreci: Hemşirelikle ilgili kuramlar. İzmir, Etki Matbaacılık
Yayıncılık Ltd. Şti. 2004:451-452.

2.       
Birol L.
Hemşirelik süreci. İzmir; Etki Yayınları. 2005.

3.       
Conk Z,
Bolışık B, Başbakkal Z. Pediatri hemşireliği. Ankara, Akademisyen Kitapevi.
2013;401-413.

4.       
Fawcett, J.
Contemporary nursing knowledge analysis and evaluation of nursing models and
theories. Philadelphia; F.A. Davis Company. 2005.

5.       
Fitzpatrick JJ, MCCarthy, G. Theories guiding
nursing research and  practice. New York:
Springer Publishing Company. 2014.

6.       
Giggliotti E.
The value of nursing models in practice. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik
Yüksekokulu Elektronik Dergi. 2008;1(1):42-50.
http://deuhyoedergi.xm.com/20080702.pdf.

7.       
Jolly K, Weiss
AJ, Liehr P. Understanding adolescent voice as a guide for nursing practise and
research.
Issues in Comprehensive
Pediatric Nursing. 2007;
30:3–13.

8.       
Köse H, Çil E. Çocuklarda dilate kardiyomiyopati.
Güncel Pediatri. 2005;3:70–3.

9.       
Liehr P, Smith, MJ. Story ınquiry as a
method for research.
Archives of
Psychiatric Nursing. 2007;
21(2):120–121.

10.  Liehr
P, Smith, MJ.
Refining
story ınquiry as a method for research
. Arch Psychiatr Nurs. 2011;25(1):74–5.

11.     Liehr
P, Meininger JC, Vogler R, Chan W, Frazier L, Smalling S, et al. Adding
story-centered care to standard lifestyle intervention for people with Stage 1
hypertension. Appl Nurs Res. 2006;19(1):16–21.

12.     Moreno M, Durán M, Hernandez Á.  Nursing care for adaptation. Nurs Sci Q.
2009;22:67-73.

13.     Smith
MJ, Liehr  P. (2005) Story theory: advancing nursing
practise scholarship. Holistic Nursing Practise. 2005;19(6):272–6.

14.     Şengün
İnan F, Üstün B, Bademli K. Türkiye’de kuram/modele dayalı hemşirelik
araştırmalarının incelemesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi.
2013;16:(2):132-139.





























15.     Törüner
EK, Büyükgönenç L. Çocuk sağlığı-Temel Hemşirelik Yaklaşımları. Ankara, Gökçe
Ofset. 2012:472-497.

Kaynakça

  • 1. Birol L. Hemşirelik Süreci: Hemşirelikle ilgili kuramlar. İzmir, Etki Matbaacılık Yayıncılık Ltd. Şti. 2004:451-452.
  • 2. Birol L. Hemşirelik süreci. İzmir; Etki Yayınları. 2005.
  • 3. Conk Z, Bolışık B, Başbakkal Z. Pediatri hemşireliği. Ankara, Akademisyen Kitapevi. 2013;401-413.
  • 4. Fawcett, J. Contemporary nursing knowledge analysis and evaluation of nursing models and theories. Philadelphia; F.A. Davis Company. 2005.
  • 5. Fitzpatrick JJ, MCCarthy, G. Theories guiding nursing research and practice. New York: Springer Publishing Company. 2014.
  • 6. Giggliotti E. The value of nursing models in practice. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergi. 2008;1(1):42-50. http://deuhyoedergi.xm.com/20080702.pdf.
  • 7. Jolly K, Weiss AJ, Liehr P. Understanding adolescent voice as a guide for nursing practise and research. Issues in Comprehensive Pediatric Nursing. 2007;30:3–13.
  • 8. Köse H, Çil E. Çocuklarda dilate kardiyomiyopati. Güncel Pediatri. 2005;3:70–3.
  • 9. Liehr P, Smith, MJ. Story ınquiry as a method for research. Archives of Psychiatric Nursing. 2007;21(2):120–121.
  • 10. Liehr P, Smith, MJ. Refining story ınquiry as a method for research. Arch Psychiatr Nurs. 2011;25(1):74–5.
  • 11. Liehr P, Meininger JC, Vogler R, Chan W, Frazier L, Smalling S, et al. Adding story-centered care to standard lifestyle intervention for people with Stage 1 hypertension. Appl Nurs Res. 2006;19(1):16–21.
  • 12. Moreno M, Durán M, Hernandez Á. Nursing care for adaptation. Nurs Sci Q. 2009;22:67-73.
  • 13. Smith MJ, Liehr P. (2005) Story theory: advancing nursing practise scholarship. Holistic Nursing Practise. 2005;19(6):272–6.
  • 14. Şengün İnan F, Üstün B, Bademli K. Türkiye’de kuram/modele dayalı hemşirelik araştırmalarının incelemesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013;16:(2):132-139.
  • 15. Törüner EK, Büyükgönenç L. Çocuk sağlığı-Temel Hemşirelik Yaklaşımları. Ankara, Gökçe Ofset. 2012:472-497.
Yıl 2018, Cilt: 34 Sayı: 2, 131 - 139, 28.08.2018

Öz

Kaynakça

  • 1. Birol L. Hemşirelik Süreci: Hemşirelikle ilgili kuramlar. İzmir, Etki Matbaacılık Yayıncılık Ltd. Şti. 2004:451-452.
  • 2. Birol L. Hemşirelik süreci. İzmir; Etki Yayınları. 2005.
  • 3. Conk Z, Bolışık B, Başbakkal Z. Pediatri hemşireliği. Ankara, Akademisyen Kitapevi. 2013;401-413.
  • 4. Fawcett, J. Contemporary nursing knowledge analysis and evaluation of nursing models and theories. Philadelphia; F.A. Davis Company. 2005.
  • 5. Fitzpatrick JJ, MCCarthy, G. Theories guiding nursing research and practice. New York: Springer Publishing Company. 2014.
  • 6. Giggliotti E. The value of nursing models in practice. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergi. 2008;1(1):42-50. http://deuhyoedergi.xm.com/20080702.pdf.
  • 7. Jolly K, Weiss AJ, Liehr P. Understanding adolescent voice as a guide for nursing practise and research. Issues in Comprehensive Pediatric Nursing. 2007;30:3–13.
  • 8. Köse H, Çil E. Çocuklarda dilate kardiyomiyopati. Güncel Pediatri. 2005;3:70–3.
  • 9. Liehr P, Smith, MJ. Story ınquiry as a method for research. Archives of Psychiatric Nursing. 2007;21(2):120–121.
  • 10. Liehr P, Smith, MJ. Refining story ınquiry as a method for research. Arch Psychiatr Nurs. 2011;25(1):74–5.
  • 11. Liehr P, Meininger JC, Vogler R, Chan W, Frazier L, Smalling S, et al. Adding story-centered care to standard lifestyle intervention for people with Stage 1 hypertension. Appl Nurs Res. 2006;19(1):16–21.
  • 12. Moreno M, Durán M, Hernandez Á. Nursing care for adaptation. Nurs Sci Q. 2009;22:67-73.
  • 13. Smith MJ, Liehr P. (2005) Story theory: advancing nursing practise scholarship. Holistic Nursing Practise. 2005;19(6):272–6.
  • 14. Şengün İnan F, Üstün B, Bademli K. Türkiye’de kuram/modele dayalı hemşirelik araştırmalarının incelemesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013;16:(2):132-139.
  • 15. Törüner EK, Büyükgönenç L. Çocuk sağlığı-Temel Hemşirelik Yaklaşımları. Ankara, Gökçe Ofset. 2012:472-497.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Hatice Uzşen

Yasemin Yıldırım

Fisun Şenuzun Aykar

Yayımlanma Tarihi 28 Ağustos 2018
Gönderilme Tarihi 19 Mart 2018
Kabul Tarihi 10 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 34 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Uzşen, H., Yıldırım, Y., & Şenuzun Aykar, F. (2018). HİKAYE TEORİSİ: KALP NAKLİ OLAN ÇOCUK HASTA. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 34(2), 131-139.