A CRITIQUE OF DIGITAL CULTURE AND CYBERFEMINISM THROUGH DIGITAL DIVIDE

Yıl 2023, , 25 - 42, 30.04.2023

Nilüfer Atlı Şengül

https://doi.org/10.56075/egemiadergisi.1162751

Cited By: 1

Öz

It is thought that new communication technologies create a new field of social struggle by creating digital culture area and social hierarchy will be destroyed. Cyberfeminist theory also focuses on the idea that digital technologies can be considered as feminine technologies and this technology can sustain their existence by opening up a new space for women. In this study, the inclusiveness of these technologies is discussed through digital technology and digital culture and it is emphasized how realistic the pespective of cyberfeminist theory can be. This study argues that individuals and women from all parts of the society cannot access the internet therefore the cyberfeminist perspective cannot go beyond being a “network utopia”, through discussing the concept of digital divide. The aim of this review is to examine the psilosophy of cyberfeminism in a conceptual framework through digital divide by making a literature review on the basic concepts discussed in the study. The information obtained as a result of the literature review shows that when the use of digital technologies is viewed through the gender variable, women fall behind men. Accordingly to this information, it is seen that the economic division and the relationship between economic division and gender are effective in women’s access to new communication tehcnologies.

Anahtar Kelimeler

Digital Culture, Cyberfeminism, Digital Divide

DİJİTAL KÜLTÜR VE SİBERFEMİNİZME DİJİTAL BÖLÜNME ÜZERİNDEN BİR ELEŞTİRİ

Öz

Yeni iletişim teknolojilerinin dijital kültür alanı oluşturarak yeni bir toplumsal mücadele alanı meydana getirerek toplumsal hiyerarşinin yıkılacağı düşünülmektedir. Siberfeminist felsefe de dijital teknolojilerin dişil teknoloji olarak ele alınabileceğini ve bu teknolojinin kadınlara yeni bir alan açarak, varlıklarını sürdürebileceği fikrini odağına almaktadır. Bu çalışmada, dijital teknoloji ve dijital kültür kavramı üzerinden söz konusu teknolojilerin kapsayıcılığı tartışılarak siberfeminist felsefenin bakış açısının ne kadar gerçekçi olabileceği üzerine durulmuştur. Çalışmada, dijital bölünme kavramına değinilerek toplumun her kesiminden bireyin ve kadının internete erişiminin mümkün olamayacağı düşüncesi ile birlikte siberfeminist bakış açısının “ağ ütopyası” olmaktan öteye geçemeyeceği çerçevesinde bir bakış açısı sunulmuştur. Bu derlemenin amacı, çalışmada ele alınan temel kavramlar üzerine literatür taraması yaparak siberfeminizm felsefesini dijital bölünme üzerinden kavramsal bir çerçevede incelemektir. Literatür taraması sonucunda elde edilen bilgiler gösterir ki dijital teknolojilerin kullanımına cinsiyet değişkeni üzerinden bakıldığında kadınlar, erkeklere kıyasla geride kalmaktadır. Bu doğrultuda, yeni iletişim teknolojilerine kadınların erişimi konusunda ekonomik bölünmenin ve ekonomik bölünmenin toplumsal cinsiyet ile olan ilişkisinin etkili olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Kültür, Siberfeminizm, Dijital Bölünme

Kaynakça

• Akça Baştürk, E., Kaya, B. (2016). Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Perspektifinden Dijital Bölünme ve Farklı Yaklaşımlar. Intermedia International e-Journal. 3(5), 301-319.
• Akçoraoğlu, A. (2019). “Yeni Kapitalizm” Teorileri, Dijital Devrim ve Türkiye Kapitalizmi. Mülkiye Dergisi. 43(3), 525-575.
• Akdağ, F. (2021). Dijital Kültür. Dijital Gelecek Dijital Dönüşüm. Ed. İ. E. Tarakçı, B. Göktaş. İstanbul: Efe Akademi Yayınları.
• Antonio, A., Tuffley, D. (2014). The Gender Digital Divide in Developing Countries. Future Internet. 6, 673-687. Aydemir, D. (2020). Siberfeminizm ve Siber Kültürde Cinsiyet Kimliğinin Yapıbozumu ve Siber Kimlikle Yeniden İnşası. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Samsun: 19 Mayıs Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Aytun, C. (2005). Dijital Bölünme Olgusu ve Türkiye Üzerine Bir Uygulama.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Castells, M. (2008). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür. Çev: Ebru Kılıç. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Connell, R. W. (2019). Toplumsal Cinsiyet ve İktidar. Çev: Cem Soydemir. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Cooper, J., Weaver, K. D. (2003). Gender and Computers Understanding The Digital Divide. Lawrence Erlbaum Associates.
• Dursun, A. N. (2020). Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliğine Bir Çözüm Olarak Siberfeminizm. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gajjala, R., Mamidipudi, A. (1999). Cyberfeminism, Technology, and International Development. Gender and Development. 7(2), 8-16.
• Gere, C. (2019). Dijital Kültür. Çev: Aydoğdu Akın. İstanbul: Salon Yayınları.
• Giddens, A. (2020). Sosyoloji Kısa Fakat Eleştirel Bir Giriş. Çev: Ülgen Yıldız Battal. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Güzel, E. (2016). Dijital Kültür ve Çevrimiçi Sosyal Ağlarda Rekabetin Aktörü: “Dijital Habitus”. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. 4(1), 82-103.
• Hall, K. (1996). Cyberfeminism. Ed. S. C. Herring. Computer-Mediated Communication (s.147-172).
• Haraway, D. (2006). Siborg Manifestosu. Çev: Osman Akınhay. İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Hawtorne, S., Klein, R. (1999). Cyberfeminism: Connectivity, Critique and Creativity. Avustralya: Spinifex Press.
• Hinsey, V. (2013). Girls Get Digital: A Critical View of Cyberfeminism. On Our Terms: The Undergraduate Journal of the Athena Center for Leadership Studies at Barnard College. 1(1), 25-32.
• https://thepentacle.org/2021/05/15/gelecek-disitaldir-siberfeminizm/.Erişim Tarihi: 9.05.2022.
• https://twitter.com/yasarcabuklu/status/1365512300011139072. Erişim tarihi: 10.05.2022.
• Jarrett, K. (2021). Yeniden Üretim Merceğinden: Kültür ve Ekonominin Kesişiminde Emek ve Mücadele. Ed. D. Chandler, C. Fuchs. Dijital Nesneler Dijital Özneler (s.139-157). İstanbul: NotaBene Yayınları.
• Joiner, R., Stewart, C., Beaney, C. (2015). Gender Digital Divide. Ed. L. D. Rosen, N. A. Cheever, L. M. Carrier. The Wiley Handbook of Psychology, Technology, and Society. (s.74-88). John Wiley & Sons.
• Kember, S. (2002). Reinventing Cyberfeminism: Cyberfeminism and The New Biology. Economy and Society. 31(4), 626-641.
• Kılıç, Ç. (2011). Küreselleşen Dünyada Dijital Bölünme Sorunu. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 13(1), 81-91.
• Laughey, D. (2010). Medya Çalışmaları Teoriler ve Yaklaşımlar. Çev: Ali Toprak. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Mulyaningrum, Yusof, A.B.M., Ahmad, S., Sahib, S. (2007). Cyberfeminism: Changing Gender Inequality via Information Technology. International Conference on Engineering & ICT.
• Özbaş Anbarlı, Z. (2019). Dijital Kültür. Çevrimiçi İletişim ve Yansımaları. Ed. M. Küçük. (s.77-90). Ankara: Gece Akademi.
• Plant, S. (1996). On the Matrix: Cyberfeminist Simulations. Ed. D. Bell, B. Kennedy. The Cyberculture Reader (2000) (s.325-336).
• Stevenson, N. (2015). Medya Kültürleri. Çev: Göze Orhon, Barış Engin Aksoy. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• TÜİK Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2020 https://shorturl.ae/gIUTN Erişim Tarihi: 11.05.2022.
• TÜİK Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2021.https://shorturl.ae/Owlzn Erişim Tarihi: 11.05.2022.
• van Dijk, J. (2020). Dijital Divide. Cambridge: Polity Press.
• Varol, S. F. (2014). Kadınların Dijital Teknolojiyle İlişkisine Ütopik Bir Yaklaşım: Siberfeminizm. The Journal of Academic Social Science Studies. 27, 219-234.
• Warschauer, M. (2003). Technology and Social Inclusion Rethinking The Digital Divide. Londra: The MIT Press.
• Wilding, F. (1998). Where Is The Feminism in Cyberfeminism? n.paradoxa. 2, 6-13.