TİKTOK’UN SOSYAL GÖSTERGEBİLİMSEL YÖNLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2023, , 91 - 107, 30.10.2023

Sinan Aşçı

https://doi.org/10.56075/egemiadergisi.1352576

Cited By: 1

Öz

TikTok, sosyal medya platformlarının sürekli dönüştüğü bir ortamda, kısa videolarıyla kullanıcıların dikkatini çeken ve içerikleriyle etkileşim biçimlerini yeniden şekillendiren kültürel bir fenomen olarak ele alınmaktadır. Bu makalede, TikTok sosyal medya platformunun sosyal göstergebilimsel yönleri tartışılmaktadır. Bu bağlamda, makale, TikTok kullanıcı arayüzünün sağladığı ve yaygın kullanılan iletişimsel imkânlar dahilinde platformun sosyal göstergebilimsel bir inceleme ile nasıl ele alınabileceğini ortaya koymaya çalışmaktadır. TikTok sadece video paylaşmak ve canlı yayın yapmak için kullanılan bir sosyal medya platformu olarak, kullanıcılara farklı etkileşim yöntemleri (yorum, beğeni, sanal hediye, vs.) sunmasıyla sosyal göstergebilimden yararlanılarak değerlendirilebilmektedir. Diğer bir deyişle, kültürel referansları stratejik olarak aşılayan TikTok, paylaşılan sembollerin ve kodların etkileşiminden ortaya çıkan göstergebilimsel bir etkileşim merkezi olarak ele alınabilmektedir. Sosyal göstergebilimsel bir mercekle TikTok, içerik oluşturucuların ve izleyicilerin, zaman, kültür ve duyguları aşan anlatılar örerek, işaretlerin karmaşık etkileşiminde dinamik bir ekosistem sunmaktadır. Bu doğrultuda, TikTok’un kolektif ve görsel ya da anlamsal çıkarım için en iyi sosyal medya kaynaklarından biri olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

TikTok, Sosyal Göstergebilim, Platform Çalışmaları

A REVIEW ON SOCIAL SEMIOTIC ASPECTS OF TIKTOK

Öz

TikTok is taken into consideration as a cultural phenomenon that attracts users’ attention with its short videos and reshapes the way they interact with its content, especially in an environment where social media platforms are constantly transforming. This article discusses the social semantic aspects of TikTok social media platform. In this context, the article tries to reveal how the platform can be addressed with a social semiotic analysis within the widely used communicative affordances provided by the TikTok user interface. TikTok, as a social media platform used only for sharing videos and live broadcasting, can be evaluated by using social semiotics as it offers users different interaction methods (comments, likes, virtual gifts, etc.). In other words, TikTok, which strategically injects cultural references, can be taken into consideration as a semiotic interaction centre that emerges from the interaction of shared symbols and codes. Through a social semiotic lens, TikTok offers a dynamic ecosystem in the complex interplay of signs, where creators and audiences form narratives that transcend time, culture, and emotion. Accordingly, TikTok appears to be one of the best social media resources for collective and visual or semantic inference.

Anahtar Kelimeler

TikTok, Social Semiotics, Platform Studies

Kaynakça

• Anable, A. (2018). Platform studies. Feminist Media Histories, 4(2), 135-140.
• Anık, C., Kırık, A. M., & Soncu, A. G. (2017). Sosyal medyanın göstergebilimsel dili: emojiler. AJIT-e: Academic Journal of Information Technology, 8(26), 41-54.
• Apperley, T., & Parikka, J. (2018). Platform studies’ epistemic threshold. Games and Culture, 13(4), 349-369.
• Atalay, Z., & Tamkoç, B. (2022). Tiktok Kullanan Gençlerin Kendilik Algılarının İncelenmesi. Sosyal Sağlık Dergisi, 2(2), 17-35.
• Bevins, C. (2014). Get Schooled: A visual social semiotic analysis of Target's branding using Instagram. Liberty University.
• Birol, M., & Bakır, Z. N. (2019). Instagram fenomenlerinin paylaşımları üzerinden göstergebilimsel bir inceleme. The Journal of International Scientific Researches, 4(2), 195-221.
• Bogost, I., & Montfort, N. (2007). Platform Studies: Computing and Creativity on the VCS, MPC, and Wii. In Proceedigns of the Digital Arts and Cultures Conference (Melbourne, Australia September 14–18).
• Çiçeklioğlu, A. Ş., & Ünal, R. (2021). Haber üretimi ve dağıtımı bağlamında TikTok uygulaması ne vaat ediyor. İlef Dergisi, 69-98.
• Djonov, E., & Van Leeuwen, T. (2017). The power of semiotic software: A critical multimodal perspective. In The Routledge handbook of critical discourse studies (pp. 566-581). Routledge. doi:10.4324/978131573.
• Ekoç, A. (2014). Facebook groups as a supporting tool for language classrooms. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(3), 18-26.
• Gobé, M. (2001). Emotional branding: the new paradigm for connecting brands to people. Allworth Communications Inc.
• Gualberto, C., & Kress, G. (2019). Social semiotics. The international encyclopedia of media literacy, 1-9.
• Gül Ünlü, D., Kuş, O., & Göksu, O. (2020). " Videolarda Gerçek Hayattaki Gibi Değilim, Rol Yapmaktayım": TikTok Kullanıcılarının Benlik Performansları Üzerine Bir İnceleme. Intermedia International e-Journal, 7(12), 115-128.
• Halliday, M. A. K., & Hasan, R. (1989). Language, Context and Text: Aspects of Language in a Social-Semiotic Perspective. Geelong, Vic.
• Halliday, M.A.K. (1978). Language as social semiotic: The social interpretation of language and meaning. London, England: Edward Arnold.
• Hodge, R. & Kress, G. (1988). Social semiotics. Cambridge: Polity Press.
• Hofstede, G. (1982). Intercultural co‐operation in organisations. Management Decision, 20(5), 53-67.
• Hofstede, G. (1984). The cultural relativity of the quality of life concept. Academy of Management review, 9(3), 389-398.
• Jakobson, R. (1960). Linguistics and poetics. In Style in language (pp. 350-377). MA: MIT Press.
• Jenkins, H. (1992). Textual Poachers: Television Fans & Participatory Culture, Routledge, New York.
• Jenkins, Henry (2006) Convergence Culture: Where Old and New Media Collide. New York: New York University Press.
• Kızılkaya, Z. Z. (2022). Gençlerin TikTok Kullanım ve Doyumu Üzerine Nitel Bir Araştırma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 231-247.
• Kobaza, O. S. (2022). SOSYAL MEDYADA DUYARLILIĞIN YİTİMİ: TİKTOK ÖRNEĞİ. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 18, 82-99.
• Koçer, B. Y. (2021). Dijital Etnografi Perspektifinden Tiktok’ta Müziğin Kullanımı ve Performans Pratikleri. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 14(36), 1317-1332.
• Kress, G. R., & Van Leeuwen, T. (2001). Multimodal discourse: The modes and media of contemporary communication. (No Title).
• Kress, G., & Van Leeuwen, T. (2006). Reading images: The grammar of visual design. Routledge.
• Lemke, J. L. (1990). Talking science: Language, learning, and values. Norwood: Ablex Publishing Corporation.
• Mirsarraf, M., Shairi, H., & Ahmadpanah, A. (2017, Temmuz). Social semiotic aspects of Instagram social network. 2017 IEEE International Conference on Innovations in intelligent systems and applications (INISTA) (pp. 460-465). IEEE.
• Moschini, I. (2018). Social semiotics and platform studies: an integrated perspective for the study of social media platforms. Social Semiotics, 28(5), 623-640.
• Muchena, T. C. (2021). Sexually suggestive content in advertising: A multimodal social semiotic analysis of Mambo's Chicken advertisements on Twitter. Strategic Communications in Africa İçinde (pp. 91-105). Routledge.
• Olaosun, I. E. (2016). Communicative Content of Selected Visual Construction of Humour on Facebook: A Visual Social Semiotic Analysis. Analyzing Language and Humor in Online Communication İçinde (pp. 85-100). IGI Global.
• Osei Fordjour, N. K. (2021). A multimodal social semiotic analysis of an African Vice President on Twitter. Visual Communication Quarterly, 28(4), 227-239.
• Peirce, C. (1931). In C. Hartshorne, P. Weiss & A. Burks (Eds.), Collected writings. Bloomington, IN: Indiana University Press.
• Poulsen, S. V., & Kvåle, G. (2018). Studying social media as semiotic technology: a social semiotic multimodal framework. Social semiotics, 28(5), 700-717.
• Poulsen, S. V., Kvåle, G., & Van Leeuwen, T. (2018). Social media as semiotic technology. Social Semiotics, 28(5), 593-600.
• Shifman, L. (2013). Memes in digital culture. MIT press.
• Şeker, A. (2021). İnfluencer Pazarlamanın Yükselen Gücü: Tiktok ve Twitch. Dijital Pazarlamada Güncel Araştırmalar, 45.
• Şentürk, Z. A., & Tos, O. (2021). Sosyal Medyada Simülasyon Pazarlamasının Göstergeleri: Facebook Uygulamalarına Yönelik Göstergebilimsel Analiz. Selçuk İletişim, 14(4), 1605-1640.
• Tam, M. S. (2022). Türk TikTokerların İçerik Paylaşım Pratikleri Üzerine Nicel Bir Araştırma. Trt Akademi, 7(14), 182-211.
• Van Leeuwen, T. (2005). Introducing social semiotics. Psychology Press.
• Wang, W. Y., & Lobato, R. (2019). Chinese video streaming services in the context of global platform studies. Chinese Journal of Communication, 12(3), 356-371.
• Yegen, C., & Bilgin, B. C. (2023). Alternatif Habercilik Çerçevesinde Tiktok: Politainment ve Bir ‘Eğlence Haber’aracı Olarak Tiktok Platformunun Potansiyeli. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 11(1), 474-499.
• Yetkiner, B., & Öztürk, B. (2020). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Bağlamında İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Tik Tok Kullanımı. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (24), 215-236.