SOSYAL MEDYA VE ÇEVRİMİÇİ İTİBAR YÖNETİMİ KAVRAMLARI ÜZERİNE ALANYAZINSAL BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2019, Sayı: 4, 4 - 22, 30.04.2019

Neslihan Özmelek Taş

Öz

Bilgi ve iletişim teknolojilerinin
gelişimiyle birlikte sosyal medya kavramı hem bireyler ve hem de kurumlar
açısından popüler hale gelmiştir. Sosyal medyanın gücü ve interaktif bir ortam
sağlaması müşterileri/tüketicileri güçlü bir duruma konumlandırmıştır.
Günümüzde bu yeni bilgi ortamında ortaya çıkan filtrelenmemiş bilgi akışı,
kurumsal itibar açısından tehdit oluşturabilmektedir. Bunun en önemli sebebi,
bilgi akışının online ortamlar olan sosyal medya kanallarında hızla
yayılmasıdır. Sosyal medyanın yükselişi, kurumların iletişim kurma yöntemlerini
de etkilemiş, kurumları online ortamlarda adeta birer aktör haline getirmiştir.
Kurumlar, iletişim faaliyetlerini sosyal medya platformları üzerinden
sürdürebildikleri gibi, kriz durumlarını da bu mecralar üzerinden yönetebilmektedir.
Dolayısıyla kurumlar hızla gelişen ve yaygınlaşan online ortamlarda ani bir
krizle karşı karşıya kalabilmektedir. Kurumlar bu online ortamlardaki krizleri
çok hızlı ve etkin bir şekilde yönetmek durumundadır. Web 2.0 ortamında online
itibar yönetimini doğru uygulamak kurumsal itibarın temelini sağlamlaştırmak
için bir adım olarak görülebilir. Bu bağlamda çalışma genelinde itibar kavramı
çerçevesinde sosyal medyanın kurumsal online itibara etkisi üzerinde
literatürsel bir değerlendirme yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Medya, İtibar, Online İtibar, , Kurumsal İtibar

Kaynakça

• Aydın, A. F. (2015). Kurumsal İtibar Açısından Sosyal Medyaya İlişkin Bir Değerlendirme. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, (9),78–92.
• Bat, M. - Akıncı Vural, Z. B. (2014). Yeni Bir Medya Olarak Sosyal Medyanın Genel Çerçevesi. In Z. B. Akıncı Vural (Ed.), Dijital Panorama. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Bayazıt, İ. (2010). Markalar İçin Güçlü, Genç, Dinamik ve Hızlı Bir Yeni Mecra. MediaCat&Brand Age, (22), 63–67.
• Brown, S. P. (1995). The moderating effects of insupplier/outsupplier status on organizational buyer attitudes. Journal of the Academy of Marketing Science, 23(3), 170–181.
• Bunting, M. - Lipski, R. (2000). Drowned out? Rethinking corporate reputation management for the Internet. Journal of Communication Management, 5(2), 170–178.
• Can, H. (1992). Organizasyon ve yönetim. Ankara: Adım Yayıncılık.
• Caruana, A. - Ewing, M. T. (2010). How corporate reputation, quality, and value influence online loyalty. Journal of Business Research, 63(9–10), 1103–1110.
• Chalençon, L.- Colovic, A.- Lamotte, O.- Mayrhofer, U. (2017). Reputation, E-Reputation, and Value-Creation of Mergers and Acquisitions. International Studies of Management and Organization, 47(1), 4–22.
• Floreddu, P. B.-Cabiddu, F.- Evaristo, R. (2014). Inside your social media ring: How to optimize online corporate reputation. Business Horizons, 57(6), 737–745.
• Graafland, J. (2018). Does Corporate Social Responsibility Put Reputation at Risk by Inviting Activist Targeting? An Empirical Test among European SMEs. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 25(1), 1–13.
• Ha, S.-Stoel, L. (2009). Consumer e-shopping acceptance: Antecedents in a technology acceptance model. Journal of Business Research, 62(5), 565–571.
• Havakhor, T.-Soror, A. A.-Sabherwal, R. (2018). Diffusion of knowledge in social media networks: effects of reputation mechanisms and distribution of knowledge roles. Information Systems Journal, 28(1), 104–141.
• Herbig, P.-Milewicz, J. (1993). The relationship of reputation and credibility to brand success. Journal of Consumer Marketing, 10(3), 18–24.
• Hutton, J. G.-Goodman, M. B.-Alexander, J. B.-Genest, C. M. (2001). Reputation management: The new face of corporate public relations? Public Relations Review, 27(3), 247–261.
• Ingenhoff, D.-Buhmann, A.-White, C.-Zhang, T.-Kiousis, S. (2018). Reputation spillover: corporate crises’ effects on country reputation. Journal of Communication Management, 22(1), 96–112.Kalafatoğlu, Y. (2010). Elektronik ortamda itibar yönetimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kapcio, P. (2011). Social Media Isn’t Smooth Sailing: Strategies to Avoid Capsizing. The Central New York Business Journal, pp. 9–10.
• Kaplan, A. M.-Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59–68.
• Karatepe, S. (2008). İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 77–97.
• Khelladi, I.-Boutinot, A. (2017). The Role of Wikipedia on Corporate E-Reputation: Evidence from French Companies. International Studies of Management and Organization, 47(1), 23–41.
• Kumlin, M. (2016). Social media as a tool for corporate reputation management. Master’s Thesis. Finland. Lahti University of Applied Sciences.
• MacMillan, K.-Money, K.-Downing, S.-Hillenbrand, C. (2005). Reputation in relationships: measuring experiences, emotions and behaviors. Corporate Reputation Review, 8(3), 214–231.
• Maltese, L.-Pons, F.-Prévot, F. (2017). Managing E-Reputation and Key Stakeholders in the Context of Sport Expressive Organizations. International Studies of Management and Organization, 47(1), 88–105.
• Mangold, W. G.-Faulds, D. J. (2009). Social media: The new hybrid element of the promotion mix. Business Horizons, 52(4), 357–365.
• Micu, A.-Micu, A. E.-Geru, M.-Lixandroiu, R. C. (2017). Analyzing user sentiment in social media: Implications for online marketing strategy. Psychology and Marketing, 34(12), 1094–1100.
• Özdemir Çakır, H. (2010). Tüketici Boykotlarının Kriz İletişimi Açısından Değerlendirilmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 121–136.
• Parveen, F.-Jaafar, N. I.-Ainin, S. (2014). Social media usage and organizational performance: Reflections of Malaysian social media managers. Telematics and Informatics, 32(1), 67–78.
• Ponter, R. (2012). İnternet ve Sosyal Medya Araştırmaları El Kitabı. ( çev. . Ü. Şensoy, Ed.). İstanbul: İstanbul.
• Rindova, V. P.-Williamson, I. O.-Petkova, A. P.-Sever, J. M. (2005). Being good or beeing known: An empirical examination of the acendents, and consequences of organizational reputation. The Academy of Management Journal, 48(6), 1033–1049.
• Sabuncuoğlu, Z. (2004). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Aktüel Yayınları.
• Sageder, M.-Mitter, C.-Feldbauer Durstmüller, B. (2018). Image and reputation of family firms: a systematic literature review of the state of research. Review of Managerial Science, 12(1), 335–377.
• Solmaz, B. (2006). Krizde İtibarın Yönetilmesi. Selçuk İletişim, 4(3), 65–72.
• Su, L.-Swanson, S. R.-Chinchanachokchai, S.-Hsu, M. K.- Chen, X. (2016). Reputation and intentions: The role of satisfaction, identification, and commitment. Journal of Business Research, 69(9), 3261–3269.
• Temel Eğinli, A. (2008). Kurumların En Önemli Değeri: İtibar. In Farklılaşma Çağında Kurumsal Başarıyı Yakalamak (pp. 51–83). Ankara: Nobel Yayınları.
• Tokatlı, M.-Özbükerci, İ.-Günay, N.-Akıncı Vural, B. (2017). Kurumsal İtibarın Sosyal Medya Üzerinden Aktarımı: Sektör Liderlerinin Twitter Yönetimi Üzerinden Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 34–57.
• Türker, H. (2005). İtibar Yönetimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Van Riel, C.-Fombrun, C. (2007). Essentials of corporate communication: implementing practices for effective reputation managemen. London: Routledge.
• Walsh, G.-Beatty, S. E. (2007). Customer-based corporate reputation of a service firm: Scale development and validation. Journal of the Academy of Marketing Science, 35(1), 127–143. http://doi.org/10.1007/s11747-007-0015-77
• Zeithaml, V. A.-Berry, L. L.-Parasuraman, A. (1996). The behavioral consequences of service quality. Journal of Marketing, 60(2), 31–46.