In the quarter of a century before the First World War, there were numerous economic and political developments that shaped the Allied and Entente blocs. The Moroccan crisis holds a decisive place within these developments. The struggle of the Western Powers to share Morocco at the beginning of the 20th century was at the center of the crisis. The unequal bilateral relations developed between the Ottoman Empire and the Western Powers during the process of opening up to capitalism influenced the foreign policy as well as the economic policies of the state. In this study, the economic, political and social foundations of the policies followed by the Ottoman Empire during the crisis in Morocco, which was both its neighbor in terms of its domination area and its ideological rival in the Islamic world, are discussed using primary sources. In this context, the aim of the study is to reveal whether the Ottoman Empire, depending on its perception of threat, tried to implement a set of reactive, preventive, and supportive policies towards Morocco in terms of military, political, or economic aspects. The findings of the study show that the policies implemented are carried out on a political and military basis and through indirect channels. As a matter of fact, the Ottoman Empire's approach to the Moroccan crises was shaped by Pan-Islamist policies under the influence of Germany, the preservation of its sovereign rights in North Africa, the protection of its subjects in the region, and the question of nationality and the repercussions of the Franco-German rivalry in Morocco on the Ottoman country.
Entente Cordiale Moroccan Crises Ottoman Empire Pan-Islamism Franco-German Rivalry.
Birinci Dünya Savaşı’ndan önceki çeyrek asırlık sürede İttifak ve İtilaf bloklarını şekillendiren çok sayıda ekonomik ve politik gelişme yaşanmıştır. Fas krizleri de bu gelişmeler içerisinde belirleyici bir yere sahiptir. Krizin temelinde Batılı güçlerin 20. yüzyılın başında Fas’a yönelik paylaşım mücadelesi yer almaktadır. Osmanlı Devleti’nin kapitalizme açılma sürecinde Batılı güçlerle geliştirdiği eşitsiz ikili ilişkiler, devletin ekonomi politikaları ile birlikte dış politikasını da etkisi altına almıştır. Bu çalışmada Osmanlı Devleti’nin hem hakimiyet sahası itibariyle komşusu olan hem de İslam dünyası içerisinde ideolojik olarak rakibi bulunan Fas’ta yaşanan kriz sürecinde takip ettiği politikaların ekonomik, siyasi ve sosyal temelleri birincil kaynaklar kullanılarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı ilgili süreçte Osmanlı Devleti’nin tehdit algısına bağlı olarak askeri, siyasi yahut iktisadi açılardan tepkisel, önleyici ve Fas’a yönelik destekleyici herhangi bir politika demetini hayata geçirme çabasında olup olmadığını ortaya koymaktır. Çalışmanın bulguları, takip edilen politikaların siyasi ve askeri temelde ve dolaylı kanallar üzerinden yürütüldüğünü göstermektedir. Nitekim Osmanlı Devleti’nin Fas Krizleri’ne olan yaklaşımı, Almanya’nın nüfuzu altında Pan-İslamist politikalar, Kuzey Afrika’daki hükümranlık haklarının muhafazası, bölgedeki tebaasının himayesi ve tabiiyet sorunsalı ile Fas’taki Fransız-Alman rekabetinin Osmanlı ülkesindeki yansımaları tarafından şekillendirilmiştir.
Entente Cordiale Fas Krizleri Osmanlı Devleti Pan-İslamizm Fransız-Alman rekabeti
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Askeri Coğrafya, Avrupa Siyasi Tarihi |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 12 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 39 Sayı: 1 |