4 +4 +4 Evaluation Model in the Context of stakeholders: Is Active Participation? Passive Resistance?

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 5, 34 - 55, 09.04.2015

Erdal Bay , Azmi Türkan , Şeyma Tosun Fethiye Deliçay Gamze Nur Ateş Tülay Pamuk Saliha Özkan Servet Demir

Öz

The aim of this study is to determine the views of the stakeholders who are directly related to the educational processes about 4+4+4 model. Mixed method was used to manner the aim. The sample of the study was the stakeholders who are in Sehitkamil, Gaziantep. The cognitive levels of the stakeholders on the model have been found middle level. It was found that stakeholders accepted that the interest, needs and abilities of students were taken into account for guiding to vocational education was the main purpose of this change as the primary. There was views of change that was required because of Imam-hatip schools opened to ensure religious education, however there was views of change that was not required because of the starting school age was not suitable for children. As a result, it was said that the cognitive levels of the stakeholders on the model was not enough, the resource of accessing to information was not sufficient and scientific, there were positive and negative opinions about the necessity of change, in change process, stakeholder views should be taken should take into account.

Anahtar Kelimeler

4+4+4, education system, stakeholder

4+4+4 Modelinin Paydaşlar Bağlamında Değerlendirilmesi: Aktif Katılım mı? Pasif Direniş mi?

Öz

Bu çalışmanın amacı, eğitim süreçleriyle doğrudan ilgili olan paydaşların
4+4+4 eğitim modeline dair görüşlerini analiz etmektir. Karma araştırma yaklaşımı seçilen çalışmanın evrenini Gaziantep İli Şehitkamil ilçesindeki paydaşlar oluşturmaktadır. Paydaşların bu modele ilişkin bilişsel düzeylerinin “orta düzeyde”
olduğu bulunmuştur. Paydaşların bu değişikliğin temel amacının birincil olarak
bireylerin ilgi, ihtiyaç ve yeteneklerine göre mesleki eğitime yönlendirmek olduğunu düşündükleri bulunmuştur. İmam-hatip okullarının açılarak dini eğitim imkanı sağlanması vb. nedenlerden dolayı bu değişimin gerekli olduğuna dair görüşler
olduğu gibi okula başlama yaşının çocuklara uygun olmaması vb. nedenlerden
dolayı bu değişimin gerekli olmadığı yönünde olumsuz görüşlerde bulunmaktadır.
Bu modele ilişkin bilgiye ulaşmada en çok internetin, en az ise bilimsel makalelerin kullanıldığı ve internetin “orta” bilimsel yayınların “çok düşük” düzeyde
yeterli görüldüğü belirlenmiştir. Paydaşların bu modele ilişkin tutumlarının “yüksek” düzeyde olumlu olduğu bulunmuştur. Bu modelin uygulanma sürecinde,
altyapı eksikliği nedeniyle kalabalık sınıflarda düzensizlik yaşanması vb sorunlar
yaşandığı belirlenmiştir.
Sonuç olarak, paydaşların 4+4+4 modeli ile ilgili bilişsel düzeylerinin yeterli olmadığı ve bilgiye ulaşma kaynaklarının bilimsel ve yeterli olmadığı, bu değişimin gerekli olduğuna dair olumsuz görüşler (direnç) olmasına rağmen olumlu tutum
olduğu, değişim sürecinde mutlaka paydaşların görüşlerinin alınması gerektiği
söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

4+4+4, eğitim sistemi, paydaş

Kaynakça

• Akpınar, Burhan, & Aydın, Kamil. (2007). Türkiye ve Bazı Ülkelerin Eğitim Reformlarının Kar- şılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları(6), 82-88.
• Akpınar, Burhan, Yıldırım, Bilal, & Karahan, Osman. (2012). Eğitimde 4+4+4 Modelinin Sınıf Ve Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Fen Bilimleri Dersi Alan Yeterlikleri Bağlamında Değerlen- dirilmesi. Paper presented at the 2. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Bolu.
• Akyüz, Yahya. (2009). Türk eğitim tarihi: MÖ 1000-MS 2009: A Pegem Akademi.
• Aşkar, Petek; Paykoç, Fersun, Korkut, Fidan , Olkun, Sinan , Yangın, Banu, & Çakıroğlu, Jale. (2006). Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu ilkogretim-online. org. tr.
• Aydın, R, Şahin, H, & Topal, T. (2008). Türkiye’de ilköğretime sınıf öğretmeni yetiştirmede nite- lik arayışları. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(2), 119-142.
• Ayhan, Ahmet. (2002). Dünden Bugüne Türkiye’de Bilim-Teknoloji ve Geleceğin Teknolojileri. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Barber, Michael, & Mourshed, Mona. (2007). How the World’s Best-performing Schools Systems Come Out on Top: McKinsey & Company.
• Eğitim Alanındaki Politikaların/Reformların Uygulanmasında Karşılaşılan Güçlükler Ekono- mik İş Birliği Ve Gelişme Teşkilatı (OECD) Müsteşarlar Toplantısı. (2008): MEB.
• Genç, Salih Zeki, & Eryaman, M Yunus. (2008). Değişen değerler ve Yeni Eğitim Paradigmasi. Sosyal Bilimler Dergisi, 89-102.
• Gürbüztürk, O., Kasa, B. , & Ersöz, Y. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının 4+4+4 Eğitim Siste- mine Yönelik Görüşleri. Paper presented at the 2. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Bolu.
• Güven, İsmail. (2012). The 4+ 4+ 4 School Reform Bill and the Fatih Project: is It a Reform? Ele- mentary Education Online, 11(3), 556-577.
• Kazu, İ.Y., & Eroğlu, M. . (2012). Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının 12 Yıllık Zorunlu Eği- tim Sistemine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. Paper presented at the 2. Ulusal Eğitim Program- ları ve Öğretim Kongresi, Bolu.
• Kırtak Ad, V. N, & Er, K. O. . (2011). Türkiye ve Malezya Fizik Öğretim Programlarının Karşılaş- tırılması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), Cilt 5, Sayı 2, Aralık 2011, 312-336.
• McMillan, James H, & Schumacher, Sally. (2006). Research in education: Evidence-based inqu- iry. London: Pearson.
• MEB. (2012). 12 Yıl Zorunlu Eğitim: Sorular - Cevaplar. Ankara.
• TDK. (Ed.) (2013). Türk Dil Kurumu.
• Yıldırım, Ali, & Şimşek, Hasan. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçki Yayıncılık.