Evidence-Based Medicine Guidelines and Protocol Studies in Turkey: Examples of the General Directorate of Health Research and the General Directorate of Health Services

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 45 - 54, 30.06.2021

Elife Dilmaç Artun , Adile Acar , İlker Sabuncuoğlu , Gülcan Tecirli

https://doi.org/10.52148/ehta.949779

Cited By: 3

Öz

Clinical practice guidelines and protocols are systematic statements developed to assist physician and patient decisions about appropriate health care for specific clinical situations. Well-developed Clinical Practice Guidelines and effective practice methods are needed to improve clinical practice and thus health outcomes. Especially in the last 30 years, research on the development, updating, reporting, adaptation according to special aims, application and evaluation of the methods that form the basis of clinical practice guidelines has gained momentum. The clinical guidelines and protocols, other than COVID-19, prepared under the coordination of the Research Development and Health Technology Evaluation Department, which is one of the departments of the General Directorate of Health Services, Ministry of Health of the Republic of Turkey, to define evidence-based good clinical practices in the management of health cases, to determine patient care and safety standards, and is aimed to guide all health professionals in the selection of effective and sustainable strategies. At the country level, it is possible to ensure continuity in an effective and efficient manner by the development of this dynamic structure created to contribute to the achievement of better clinical results, with the support of all relevant stakeholders.

Anahtar Kelimeler

Clinical Guideline, Clinical Protocol, Clinical Guideline Development

Türkiye’de Kanıta Dayalı Tıp Rehber ve Protokol Çalışmaları: Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü ve Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Örnekleri

Öz

Klinik uygulama kılavuzları (rehber ve protokoller), belirli klinik durumlar için uygun sağlık bakımı hakkında hekim ve hasta kararlarına yardımcı olmak için geliştirilmiş sistematik açıklamalardır. Klinik uygulamayı dolayısıyla sağlık sonuçlarını iyileştirmek için, iyi geliştirilmiş Klinik Uygulama Kılavuzlarına ve etkili uygulama yöntemlerine ihtiyaç vardır. Özellikle son 30 yılda, klinik uygulama kılavuzlarının temelini oluşturan yöntemlerin geliştirilmesi, güncellenmesi, raporlanması, özel amaçlara göre uyarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi üzerine yapılan araştırmalar hız kazanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı, Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Daire Başkanlıklarından biri olan Araştırma Geliştirme ve Sağlık Teknolojisi Değerlendirme Dairesi Başkanlığı koordinasyonunda hazırlanan COVID-19 dışındaki klinik rehber ve protokollerin, sağlık olgularının yönetiminde kanıta dayalı iyi klinik uygulamaları tanımlaması, hasta bakım ve güvenlik standartlarını belirlemesi ile etkili ve sürdürülebilir stratejilerin seçiminde tüm sağlık profesyonellerine rehberlik etmesi hedeflenmektedir. Ülke düzeyinde, daha iyi klinik sonuçlara ulaşılmasına katkıda bulunmak için oluşturulan bu dinamik yapının gelişimi ile etkili ve verimli bir şekilde sürekliliğin sağlanması, ilgili tüm paydaşların desteği ile mümkündür.

Anahtar Kelimeler

klinik rehber, klinik protokol, klinik rehber geliştirme.

Kaynakça

• 1. Brouwers, MC., Kerkvliet, K., Spithoff, K., on behalf of the AGREE Next Steps Consortium (2016). The AGREE Reporting Checklist: a tool to improve reporting of clinical practice guidelines. BMJ 2016;352:i1152. doi: 10.1136/bmj.i1152.
• 2. Brouwers, MC., Kho, ME., Browman, GP., et al & AGREE Next Steps Consortium (2010). AGREE II: advancing guideline development, reporting and evaluation in health care. CMAJ: Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne, 182(18), E839–E842. https://doi.org/10.1503/cmaj.090449.
• 3. Cook, DJ., Greengold, NL., Ellrodt, AG. (1997). The relation between systematic reviews and practice guidelines. Ann Intern Med 1997;127:210–6.
• 4. Field, MJ., Lohr, KN., et al. (1990) Clinical Practice Guidelines.In: 1st ed. Washington DC: National Academy Press 1990:1-166.
• 5. Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü (2021). Rehberler. https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/yayinlarimiz/rehberler.html, Erişim:04.05.2021.
• 6. Institute of Medicine (1990). Clinical practice guidelines: directions of a new program. Committee to advise the public health service on clinical practice guidelines. Field MJ, Lohr KN, eds. Washington DC: National Academy Press, 1990.
• 7. Kredo, T., Bernhardsson, S., Machingaidze, S. et al (2016). Guide to clinical practice guidelines: the current state of play. Int J Qual Health Care. 2016 Feb;28(1):122-8. doi: 10.1093/intqhc/mzv115. Epub 2016 Jan 20. PMID: 26796486; PMCID: PMC4767049.
• 8. Margolis, CZ. (1983). “Uses of Clinical Algoritms” JAMA:The Journal of the American Medical Association 249(5):627-632.
• 9. Merriman, LM. and Dale, J. (2005). Clinical protocols, in Clinical Skills in Treating the Foot (Second Edition), Churchill Livingstone, 2005. ISBN 9780443071133, https://doi.org/10.1016/B978-0-443-07113-3.50001-9.
• 10. Ollenschläger, G., Marshall, C., Qureshi, S. et al. (2002). Guidelines International Network (G-I-N). Improving the quality of health care: using international collaboration to inform guideline programmes by founding the Guidelines International Network (G-I-N). Qual Saf Health Care. 2004;13:455-60. [PMID: 15576708].
• 11. Rosenfeld, MR., Shiffman RN., Robertson, P. (2012). Clinical practice guideline development manual: A quality-driven approach for translating evidence into action. Otolaryngology–Head and Neck Surgery.148(1S) S1–S55.
• 12. Schiele, F., Meneveau, N., Seronde, MF. et al. (2009). Reseau de Cardiologie de Franche Comte. Changes in management of elderly patients with myocardial infarction. Eur Heart J. 2009 Apr;30(8):987-94. doi: 10.1093/eurheartj/ehn601. Epub 2009 Jan 27. PMID: 19176538.
• 13. Sağlık Bakanlığı (2003). Sağlıkta Dönüşüm Programı. Ankara
• 14. Sağlık Bakanlığı (2018). 2019-2023 Stratejik Plan, https://sgb.saglik.gov.tr/Eklenti/35748/0/stratejikplan2019-2023pdf.pdf, Erişim:04.04.2021.
• 15. Sağlık Bakanlığı (2020). Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Daire Başkanlıklarının Görevlerine Dair Yönerge. 2021 (https://shgm.saglik.gov.tr/Eklenti/39421/0/saglik-hizmetleri-genel-mudurlugu-daire-baskanliklarinin-gorevlerine-dair-yonergepdf.pdf), Erişim:03.04. 2021.
• 16. Sağlık Bakanlığı (2021a). Klinik Rehber ve Protokoller. https://shgmargestddb.saglik.gov.tr/TR-64023/calismalarimiz.html, Erişim: 21.05.2021.
• 17. Sağlık Bakanlığı (2021b). Klinik Kalite Ölçme Değerlendirme Rehberi, https://shgmklinikkalite.saglik.gov.tr/Eklenti/40774/0/klinik-kalite-e rehberpdf.pdf, Erişim: 20.04.2021.
• 18. Turner, T., Misso, M., Harris, C. et al. (2008). Development of evidence-based clinical practice guidelines (CPGs): comparing approaches. Implementation Sci 3, 45 (2008). https://doi.org/10.1186/1748-5908-3-45E.T. https://implementationscience.biomedcentral.com/articles/10.1186/1748-5908-3-45, Erişim:28.05.2021
• 19. WHO (2014). WHO handbook for guideline development, 2. Edition. https://www.who.int/publications/guidelines/handbook_2nd_ed.pdf, Erişim:08.03.2021.
• 20. WHO (2010). WHO Handbook for Guideline Development. https://www.who.int/hiv/topics/mtct/grc_handbook_mar2010_1.pdf, Erişim:20.03.2021.