THE EFFECT OF PHILOSOPHY FOR CHILDREN'S (P4C) APPROACH ON PRIMARY SCHOOL STUDENTS' ATTITUDE TOWARDS SCIENCE AND PROBLEM-SOLVING SKILLS

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 1 - 26

Muhammed Aksoy , Mustafa Uğraş

https://doi.org/10.48166/ejaes.1513792

Öz

This study investigated the effect of the Philosophy for Children (P4C) Approach, one of the most effective ways to help children who enjoy thinking and questioning from an early age, gain thinking skills, and make sense of what they think, on primary school students' attitudes towards science and problem-solving skills. The Philosophy for Children implementation process was carried out for 7 weeks and 3 hours in each lesson, 21 hours in total, with the experimental and control groups selected from 4th grade students studying in a public school in Haliliye district of Şanlıurfa province. This process was conducted using a mixed-methods research method. This study preferred to use the explanatory sequential mixed research method, as it collected qualitative data after analyzing quantitative data. The study employed a quasi-experimental design in the quantitative dimension, incorporating a pretest-posttest control group. The qualitative dimension of the study employed a case study for in-depth data analysis. The variables related to the effect of the Philosophy for Children approach on primary school students' attitudes towards science and problem-solving skills were carefully examined, and the findings were interpreted. The findings concluded that the Philosophy for Children Approach, through its activities and practices, positively influenced the 4th grade students' attitudes towards science and problem-solving skills

Anahtar Kelimeler

Thinking, Philosophical Thinking, Philosophy for Children, Attitude Toward Science, Problem Solving

Kaynakça

• Acar, F. (2022). Yabancı dil olarak İngilizce öğrenen özel yetenekli öğrencilerin eleştirel düşünme ve İngilizce konuşma becerilerinin "Çocuklar için Felsefe (P4C)" yaklaşımı aracılığı ile geliştirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Akan, R. (2022). Hayat bilgisi öğretiminde çocuklar için felsefe (P4c) yaratıcı düşünme becerisi etkinliklerinin öğrencilerin yaratıcı düşünme becerisine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Akıncı-Demirbaş, E. (2022). Çocuklar için felsefe yaklaşımına dayalı eğitimin 60-72 aylık çocukların erken düşünme becerilerine etkisinin incelenmesi .(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) . Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Akkocaoğlu-Çayır, N. (2021). Öğretmenler için Çocuklarla Felsefe (P4C) Rehberi. Ankara: Pegem Akademi.
• Alabaz, B. (2022). Çocuklar için felsefe eğitimi üzerine. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• Aslan, E. (2016). Kavram boyutunda yaratıcılık. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2 (16), 15-21.
• Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma:Yöntem,Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A.
• Bingham, A. (2004). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi. (F. Oğuzhan,: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Boyacı, N., Karadağ, F., & Gülenç, K. (2018). Çocuklar için felsefe / çocuklarla felsefe:felsefi metotlar, uygulamalar ve amaçlar. Kaygı, 31, 145-173.
• Britz, J. (1993). Problem solving in early childhood. Advance online publication: ERIC Clearinghouse on Elementary and Early Childhood Education Urbana IL.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel Desenler Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: Pegem A.
• Cevizci, A. (2012). Felsefeye giriş. İstanbul: Say.
• Chmiliar, I. (2010). Multiple-case designs. A. Mills, G. Durepos, & E. Wiebe içinde, Encyclopedia of Case Study Research (s. 582-583). USA: Sage Publications.
• Creswell, J. (2008). Educational research:planning,conducting and evaluating quantitaitive and qualitaitive research. USA: Pearson Education Inc.
• Çoban, A. (2014). Probleme dayalı öğrenme. B. Oral içinde, Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları (s. 479-508). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Direk, N. (2008). Filozof Çocuk. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Erdaş, E., Aksüt, P., & Aydın, F. (2015). Fen ve teknoloji öğretim programlarının teknoloji okuryazarlığı boyutları açısından incelenmesi boylamsal bir çalışma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 15 (2), 132-146.
• Erfani, N., Karimi, L., Shobeiri, S., & Atar, S. (2014). The effect of teaching philosophy for the children on student's problem-solving skill and creativity. International Journal of Management and Humanity Sciences, (3), 1603-1608.
• Erkol, E., Saralar-Aras, İ., & Akan, R. (2022). “Çocuklar İçin Felsefe” Uygulamalarının Öğrencilerin 4C ve Problem Çözme. 10. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi (s. 76-78). Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
• Fisher, R. (2001). Philosophy in primary schools: Fostering thinking skills and literacy. Literacy (formerly reading), 35(2), 67-73.
• Genç, M. (2012). Öğretmenlerin çoklu zekâ alanları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 77-88.
• Gillies, R., Nichols, K., & Burgh, G. (2011). Promoting problem-solving and reasoning during cooperative inquiry science. Teaching Education, 22(4), 427-443.
• Green, S., & Salkind, N. (2005). Using SPSS for windows and macintosh: Analyzing and Undestanding data (4th Edition). New Jersey: Pearson.
• Gur, C., & Kocak, N. (2018). The Effect of TMPT Program on Pre-school Children's Social Problem Solving Skills . Eurasian Journal of Ed ucational Research , 18 (73), 77-94.
• Gürdal, G. (2022). Çocuklar için felsefe eğitiminde hipotetik düşünme yönteminin ilkokul BİLSEM öğrencilerinin yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• Hasan, O. (1985). An Investigation into factors affecting attitudes toward science of secondary school students in Jordan. Science Education. 69 (1), 3-8.
• Johnson, B., & Christensen, L. (2004). Educational research: Quantitative, qualitative,and mixed approaches (2nd ed.). Needham Heights, MA: Allyn ve Bacon.
• Johnson, B., & Onwuegbuzie, A. (2004). Mixed methods research: A research paradigm whose time has come. Educational Researcher 33(7), 14-26.
• Jones, T. (2016). Community in the classroom: an approach to curriculum and instruction as a means for the development of student cognitive, social and emotional engagement in ahigh school classroom. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hawaii University, Monoa.
• Karakaya, Z. (2006). Çocuk Felsefesi Ve Çocuk Eğitimi. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi,, 23-37.
• Kaya, N. (2020). Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler derslerinde çocuklar için felsefe: Bir eylem araştırması . (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Kesicioğlu, O. (2015). Okul öncesi dönem çocukların kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 40(177), 327-342.
• Lipman, M. (1988). Philosophy for children and critical thinking. Thinking: The Journal of Philosophy for Children, 7(4), 40-42.
• Lipman, M., Sharp, A., & Oscanyan, F. (1980). Philosophy in the Classroom. Philadelphia: Temple University Press. M.E.B. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Matthews, G. (2000). Çocukluk felsefesi (E. Çakmak, Çev.). İstanbul: Gendaş Kültür.
• Mıllet, S., & Tapper, A. (2012). Benefits of Collaborative Philosophical Inquiry in Schools. Educational Philosophy and Theory 44(5), 546-567.
• Munby, H. (1983). Thirty studies involving the "Scientific Attitude Inventory": What confidence can we have in this instrument? Journal of Research in Science Teaching, 20(2), 141–162.
• Murris, K. (2000). Can children do philosophy? Journal of Philosophy of Education, 261-279.
• Mutlu, E. (2010). Erken çocukluk dönemindeki çocukların (60-72 ay) düşünme düzeylerinin ve okul öncesi öğretmenlerinin düşünme eğitimi ile ilgili tutumlarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Nhase, Z. (2019). An exploration of how Grade 3 Foundation Phase teachers develop basic scientificprocess skills using an inquriy-based approach in their calssrooms. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Rhodes University, Rhodes .
• Osborne, J. F. (2010). An Argument For Arguments İn Science Classes. Phi Delta Kappan 91(4)., 62-65. Öğütülmüş, S. (2004). Ben Sorun Çözebilirim: Kişilerarası Sorun Çözme Becerileri ve Eğitimi. Ankara: Babil Yayıncılık.
• Özdemir, B. (2022). Çocuklar için felsefe kitaplarının nitelikli çocuk kitaplarında bulunması gereken özellikler bakımından incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ömer Halisdemir Üniversitesi, Niğde.
• Özkan, B. (2020). Çocuklar için felsefe neden önemlidir? . Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi , 4 (1), 49-61.
• Özkan, F. (2013). Sokrates’in entelektüalist ahlakı. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4, 35-53.
• Özmen, H., & Karamustafaoğlu, O. (2019). Eğitimde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Özsoy, G., & Kuruyer, H. (2012). Bilmenin illüzyonu: matematiksel problem çözme ve test kalibrasyonu test kalibrasyonu. DPUJSS, 32(2), 229-238.
• Özyürek, A., Çetin, A., Şahin, D., Yıldırım, & Evirgen, N. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarda problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 3(2), 32-41.
• Pekkarakaş, E. (2020). Okul öncesi eğitim döneminde çocuklar için felsefe eğitiminin öğrencilerin yaratıcılık düzeylerine etkisi .(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir Demokrasi Üniversitesi, İzmir.
• Seifi, G., Shaghagni, F., & Kalantari, M. (2011). Efficacy of philosophy for children program (P4C) on self-esteem and problem solving abilities of girls. Journal of Apllied Psychology, 5(2), 66-83.
• Serin, O., Bulut-Serin, N., & Saygılı, G. (2010). Developing Problem Solving Inventory for Children at the Level. lköğretim Online, 9(2), 446-458.
• Sormaz-Öğüt, F. (2019). Felsefi düşünmenin önemi ve çocuklar için felsefe . (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Soysal, Y., & Pullu, A. (2020). Söylem-Biliş İlişkileri Bağlamında Çocuklar İçin Felsefe: Söylem Analizi Yaklaşımı. İstanbul Aydın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29-73.
• Stake, R. (1995). The art of case study research. NY: Sage.
• Şahin, D. (2023). Çocuklar için felsefe pedagojisinin dördüncü sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme ve problem çözme becerisine etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Taş, I. (2017). Çocuklar için felsefe eğitimi programı'nın 48-72 aylık çocukların zihin kuramı ve yaratıcılıklarına etkisi . (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Tok, E., & Sevinç, M. (2010). Düşünme Becerileri Eğitiminin Eleştirel Düşünme ve Problem Çözme Becerilerine Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi (27), 67-82.
• Türksoy, N. (2020). Çocuklar için felsefe (P4C) eğitiminin ortaokul öğrencilerinin bilimsel sorgulamaya yönelik görüşlerine ve eleştirel düşünme becerilerinin gelişimine katkısı: Bir karma yöntem araştırması.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Alaaddin Keykubat Üniversitesi, Alanya.
• Ventısta, O. (2019). An Evaluation of the "Philosophy for Children" programme: The impact on Cognitive amd Non-Cognitive Skills. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Durham University, Durham.
• Wolfinger, D. (2000). Science in the Elementary and Middle School. New York : Longman.
• Worley, P. (2009). Philosophy in philosophy in schools. Think, 8(23),, 63-75.
• Worley, P. (2019). Felsefe Makinesi Bir Yol Haritası: Çocuklar için Felsefe (P4C) Nasıl Yapılır? (T. Büyükuğurlu, Çev.) İstanbul: Paraşüt Kitap.
• Yeşilova, Ö. (2013). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin problem çözme sürecindeki davranışları ve problem çözme başarı düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. (2014). Case study research design and methods. London: Sage Publication.