A STUDY ON THE RELATIONSHIP BETWEEN ORGANIZATIONAL SOCIALIZATION AND ORGANIZATIONAL SILENCE

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 19, 156 - 166, 14.06.2021

Selçuk Demir

Öz

In this study, it has been purposed of determining the connection between organizational socialization and organizational silence perception of teachers. The teachers working in Kırıkhan district, in Hatay province constitute the universe of this study. And, the sample of this study consists of 217 teachers in 30 schools which have been selected by lot. “Organizational Socialization Scale’’, which has been developed by Erdoğan and Sönmez (2019) has been utilized to identify the views of teachers in respect of socialization. This scale has 5 dimensions and 24 items. ‘’Organizational Silence Scale’’, which has been developed by Kahveci ve Demirtaş (2013) has been used to determine the teacher views about organizational silence levels. This scale consists of 5 dimensions and 18 items. Cronbach-Alpha Reliability Coefficients, which has been calculated according to these scales utilized in this research, has shown that scales are reliable. In the analysis of research data, by the help of SPSS programme, it has been utilized for correlation, simple and multiple regression analysis. At regression analysis results, it has been detected that the socialization perception of teachers is a significant predictor of organizational silence perception. And, it has been revealed at multiple regression analysis outcomes that the dimension of adaptation to goals and values of organizational socialization is a meaningful predictor of organizational silence, while other dimensions were not significant predictors of organizational silence.

Anahtar Kelimeler

Organizational socialization, organizational silence, teacher

ÖRGÜTSEL SOSYALLEŞME İLE ÖRGÜTSEL SESSİZLİK ARASINDAKİ İLİŞKİ ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Öz

Bu çalışmada; öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Hatay ilinin Kırıkhan ilçesinde görev yapan öğretmenler, bu çalışmanın evrenini oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise çalışma evreninden kura ile belirlenen 30 okuldaki 217 öğretmenden oluşmaktadır. Öğretmenlerin sosyalleşmeye ilişkin görüşlerini belirlemek için Erdoğan ve Sönmez (2019) tarafından geliştirilen “Örgütsel Sosyalleşme Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek; beş boyuttan ve 24 maddeden meydana gelmektedir. Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerine ilişkin görüşlerini saptamak için ise Kahveci ve Demirtaş (2013) tarafından geliştirilen “Örgütsel Sessizlik Ölçeği” kullanılmıştır. Bu ölçek, 5 boyuttan ve 18 maddeden meydana gelmektedir. Araştırmada yararlanılan bu ölçeklere ilişkin hesaplanan Cronbach-Alfa güvenirlik katsayıları, ölçeklerin güvenilir olduklarını göstermiştir. Araştırma verilerinin analizlerinde; SPSS programı yardımıyla korelasyon, basit ve çoklu regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Regresyon analizi sonucunda; öğretmenlerin sosyalleşme algısının, örgütsel sessizlik algısının anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Çoklu regresyon analizi sonucunda ise örgütsel sosyalleşmenin; amaç ve değerlere uyum boyutunun, örgütsel sessizliğin anlamlı bir yordayıcısı olduğu, diğer boyutlarının ise örgütsel sessizliğin anlamlı birer yordayıcısı olmadıkları açığa çıkarılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel sosyalleşme, örgütsel sessizlik, öğretmen

Kaynakça

• Aulakh, P. & Gencturk, E. (2000). International Principal–Agent Relationships: Control, Governance and Performance. Industrial Marketing Management, 29, 521-538.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, N. (2013). Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi. İçinde N. CAN (Ed.), Eğitimde insan kaynakları yönetimi (ss. 93-126). Ankara: Pegem Akademi yayıncılık.
• Cawyer, C. S., Simonds, C. & Davis, S. (2002). Mentoring to facilitate socialization: The case of the new faculty member. International Journal of Qualitative Studies in Education, 15(2), 225–242.
• Cemaloğlu, N. (2019). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. İçinde S. ÖZDEMİR (Ed.), Okulun psikolojik yönü (ss. 201-236). Ankara: Pegem Akademi.
• Çelik, B. (2018). Öğretim elemanlarının örgütsel sosyalleşme ve örgütsel sessizlik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Dönmez, E. (2016). Örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Pamukkale.
• Erdoğan, U. & Dönmez, B. (2019). Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme düzeylerini belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 288-302.
• George, J. M., & Jones, G. R. (2012). Understanding and managing the organizational behavior. New Jersey: Pearson Education.
• Gürbüz, S. (2014). Kişi-çevre uyumu, örgütsel sosyalizasyon ve iş dizaynı uygulamaları. İçinde Ü. SIĞRI ve S. GÜRBÜZ (Ed.), Örgütsel davranış (ss. 175-215). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• İçli, G. (2017). Sosyolojiye giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Jex, S. M. & Britt, T. W. (2008). Organizational psychology: A scientist-practitioner approach. Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• Kahveci, G. & Demirtaş, Z. (2013). Öğretmenler için örgütsel sessizlik ölçeği geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 167-182.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kılıçlar, A. & Harbalıoğlu, M. (2014). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Antalya’daki beş yıldızlı otel işletmeleri üzerine bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(1), 328-346.
• Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Kondakci, Y. & Haser, Ç.. (2012). Alignment of the formal and informal support in the socialization of the faculty members. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 4394-4398.
• Kurtulmuş, Ö. F. (2018). Öğretmen görüşlerine göre okullarda örgütsel sosyalleşme ve örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Milliken, F. J. & Morrison, E. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management Studies 40(6), 1563-1568.
• Milliken, F., Morrison, E. & Hewlin, P. (2003). An exploratory study of employee silence: Issues that employees don't communicate upward and why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453 - 1476.
• Morrison, E. & Milliken, F. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
• Panahi, B., Veiseh, S., Divkhar, S. & Kamari, F. (2012). An empirical analysis on influencing factors on organizational silence and its relationship with employee’s organizational commitment. Management Science Letters, 2, 735–744.
• Perlow, L. & Repenning, N. (2009). The dynamics of silencing conflict. Research in Organizational Behavior, 29, 195-223.
• Perlow, L. & Williams, S. (2003, May). Is silence killing your company?. Harward Business Review, 52-59.
• Podsakoff, P., MacKenzie, S., Lee, J.-Y. & Podsakoff, N. (2003). Common method biases in behavioral research: A critical review of the literature and recommended remedies. The Journal of applied psychology, 88, 879-903.
• Reynolds, A. (1992). Charting the changes in junior faculty. The Journal of Higher Education, 63(6), 637-652.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics (New International ed.). Pearson Education Limited.
• Tierney, W. (1997). Organizational socialization in higher education. Journal of Higher Education, 68(1), 1-16.
• Topses, M. D. (2019). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.