Problem Durumu: Bebeğin annesi ile kurduğu bağın niteliği
onun gelecekteki yaşantısını etkilemektedir. Bebek ile anne veya bebek ile ilk
bakıcısı arasında kurulan bağın niteliği aile fertleri dışındaki kişilerle
kurulan ilişkiler için bir prototip oluşturacaktır (Bartholomew & Horowitz,
1991). Bu bağ kişinin yaşayacağı psikolojik sorunlardan kuracağı sosyal
ilişkilere kadar, evlilik yaşantısından kendi çocuğu ile kuracağı ilişkiye
kadar birçok alanda etkili olabilmektedir. Anne veya ilk bakıcı ile bebek
arasında güvenli bir bağ geliştirilmezse yaşamın sonraki evrelerinde duygusal,
sosyal ve davranışsal sorunlar meydana gelebilir (Deniz, Hamarta & Ari, 2005; Oshri, Sutton,
Clay-Warner & Miller, 2015). Güvensiz
bağlanmanın yol açacağı sorunlardan biri de davranışsal bağımlılıklar
çerçevesinde değerlendirilen oyun bağımlılığıdır. Oyun bağımlılığı yeni yeni
ortaya çıkan ve özellikle çocuk ve ergenleri etkileyen güncel bir sorun olarak
karşımıza çıkmaktadır (Demirtas Madran & Ferligül Cakilci, 2014). Bu sorun
aile ilişkileri, akran ilişkileri, akademik durum (Erboy & Vural, 2010; Yildiz, Tufekci
& Aksu, 2016, 2016) gibi
alanlarda çocuk ve ergenin ciddi problemler yaşamasına neden olabilmektedir.
Hem bağlanma stillerinin hem de oyun bağımlılığının ilişkili olduğu
kavramlardan biri de empatik eğilimdir. Empatik eğilim sağlıklı sosyal
ilişkilerin temelini oluşturmaktadır (Kaya & Siyez, 2010). Diğerlerinin
duygu düşünce ve ihtiyaçlarına duyarlı olmak, onların ne hissettiklerini
anlayıp ona göre tepkide bulunmak anlamına empati (Basch, 1983) sağlıklı sosyal
ilişkilerin kurulmasında ve sürdürülmesinde önemlidir. Güvenli bağlanan
bireyler diğerleri ile daha sağlıklı ilişkiler kurarken, güvensiz bağlanan
bireylerin kişilerarası ilişkileri daha sağlıksız olabilmektedir. Oyun
bağımlılığı gibi davranışsal bağımlılık geliştiren bireylerin empatik
eğilimlerinin düşük olacağı düşünülmektedir. Çünkü bu bireyler, bağımlılık
davranışı ortaya çıktıktan sonra, oyunu kazanmak, oyunda varlığını devam
ettirmek için her şeyi yapmaktadırlar. Bu doğrultuda gerek sanal dünyada
gerekse gerçek dünyada diğerlerinin ihtiyaçlarına duyarsız olmakta, sadece
kendi odaklı olabilmektedirler. Kavramların birbirleri ile olan ilişkisi ve
özellikle oyun bağımlılığının giderek artan bir sorun olması araştırmayı önemli
kılmaktadır.
Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı ergenlerde bağlanma stilleri ile oyun bağımlılığı
ve empatik eğilim arasındaki ilişkiler örüntüsünü Yapısal Eşitlik Modellemesi
(YEM) ile ortaya koymaktır.
Araştırmanın Yöntemi: Bağlanma stilleri ile oyun bağımlılığı ve
empatik eğilim arasındaki ilişkiler örüntüsünün incelendiği bu araştırmada
ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırılan değişkenler arasındaki
ilişki örüntüsünü açıklamak amacıyla alan yazına dayalı olarak kuramsal bir
model önerilmiş ve önerilen model Yapısal Eşitlik Modellemesi ile test
edilmiştir. Araştırma grubunu, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul
Ümraniye de bir ortaokul ve bir lisede öğrenim gören 338 ergen oluşturmaktadır.
Öğrencilerin 177’si (%52.5) kadın, 160’ı (%47.5) erkektir. Öğrencilerin yaşları
10 ile 17 arasında değişmekte olup yaş ortalamaları 13’tür.
Araştırmanın Bulguları: Yapılan analize göre bağlanma stilleri ile oyun bağımlılığı ve empati
arasında ilişki tespit edilmiştir. Güvenli bağlanmanın negatif, kaçınan ve
kaygılı-kararsız bağlanma stillerinin ise pozitif yönde anlamlı şekilde oyun
bağımlılığını yordadığı görülmektedir. Empatik eğilimi güvenli bağlanmanın
pozitif kaçınan bağlanmanın ise negatif yönde anlamlı şekilde yordadığı tespit
edilmiştir. Ayrıca oyun bağımlılığının empatik eğilimi negatif yönde anlamlı
şekilde yordadığı görülmektedir.
Araştırmanın Sonuç ve Önerileri: Yapılan yapısal eşitlik modellemesinde değişkenler arasındaki açıklayıcı
ilişkilerin varlığı kanıtlanmıştır. Modele göre güvenli bağlanma ile kaçınan
bağlanma ve kaygılı kararsız bağlanma oyun bağımlılığını doğrudan
etkilemektedir. Güvenli bağlanma ile kaçınan bağlanma empatik eğilimi doğrudan
etkilemektedir. Ayrıca oyun bağımlılığının empatik eğilimi doğrudan etkilediği
görülmektedir. Oyun bağımlılığı özellikle çocuk ve ergenler için ciddi bir risk
oluşturduğundan oyun bağımlılığıyla baş etme psiko-programları ve oyun
bağımlılarıyla yapılan bireysel çalışmalar bağlanma stillerinin etkisi göz
önüne alınarak planlanabilir. İlgili politikacılar tarafından aileler bağlanma
stilleri, güvenli ve güvensiz bağlanmanın birey üzerindeki etkileri hakkında
bilgilendirilebilir. Bu konuda ailelere yönelik psiko-eğitim programları
yapılabilir. Benzer şekilde çocuk ve ergenlerde ciddi bir risk faktörü olarak
değerlendirilen oyun bağımlılığı hakkında okullarda ve ailelere yönelik
farkındalık çalışmaları yapılabilir. Teknolojinin sağlıklı kullanımı hakkında
hem öğrencilere hem de ailelere yönelik eğitimler düzenlenebilir. Ayrıca çocuk
ve ergenlerde empatik eğilimin geliştirilmesi okullarda ciddi bir risk faktörü
olarak öne çıkan akran zorbalığının azaltılmasında da etkili olabilir.
Purpose: The purpose of this research was
to investigate the pattern of relationship between attachment styles, gaming
addiction and empathy among adolescents.
Research Methods: The correlational survey method was used herein.
In order to explain the pattern of relationship between the variables, a
theoretical model based on the literature was recommended, which was tested by the
Structural Equality Modeling (SEM). The sample of the research consisted of 338
middle school and high school students studying in Istanbul Umraniye district.
117 of the students (52.5%) were female while 160 thereof (47.5%) were male. Student
ages ranged between 10 and 17, and their age mean was 13. The data was
collected by the Attachment Styles Scale, Gaming Addiction Scale and Empathetic
Tendency Scale.
Findings: According
the result of the Analysis, secure addiction significantly predicted gaming
addiction in a negative way while it significantly predicted empathetic
tendency in a positive way. Avoidant addiction significantly predicted gaming
addiction in a positive way and empathetic tendency in a negative way.
Anxious-ambivalent addiction, on the other hand, only predicted gaming
addiction, in a positive way and significantly, and gaming addiction
significantly predicted empathetic tendency in a negative way.
Implications for Research and Practice: The relationship between
the attachment styles and gaming addiction and empathetic tendency can be
tested on different samples. Practitioners working in the field can work more
effectively in coping with gaming addiction by taking the attachment styles and
empathetic tendencies into consideration. The psycho-educational programs aimed
to mitigate the gaming addiction can include modules to raise awareness about
the attachment styles and increase the empathetic tendency.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 83 |