Bu araştırma Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde çalışan öğretmenlerin mesleki gelişime yönelik algılarının neler olduğunu ortaya çıkarılmasını amaçlayan nitel bir araştırmadır. Bu amaçla kartopu örnekleme yöntemiyle belirlenen Osmaniye Merkezde çalışan 6 lisans ve 4 lisansüstü eğitim almış 10 öğretmenle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Betimsel analize tabi tutulan verilerden elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin tamamı mesleki gelişimin gerekli olduğunu düşünmekte ve mesleki gelişimi genellikle yeniliklere ayak uydurma, kendini güncel tutma, değişimlere ayak uydurma, kendini yenileme olarak tanımlamaktadır. Öğretmen görüşlerine göre bir öğretmenin meslekte kendisini alanla ilgili yayınları okuyarak, tecrübelerden yararlanarak ve kurslara katılarak geliştirebileceği ortaya çıkmıştır. Öğretmenleri en çok mesleki gelişime zorlayan(güdüleyen) faktörler; öğrencileri ve vicdan duygusu iken, mesleki gelişimi en çok engelleyen faktörler ise; mesleki gelişime ayıracak maddi olanak yetersizliği, zaman yetersizliği ve ailevi nedenlerdir. Diğer taraftan öğretmenlerin yarısı bakanlığın kendilerini mesleki gelişim konusunda desteklemediğini diğer yarısı ise sembolik olarak desteklediğini ifade etmiştir. Öğretmenlerin yarısından fazlasının bakış açısına göre bakanlığın hizmet içi eğitim adı altında yaptığı faaliyetler mesleki gelişim açısından yararsız; tamamına yakınının bakış açısına göre ise de yetersizdir. Ayrıca öğretmenlerin tamamına yakınının üniversitelerin ve sendikaların da mesleki gelişim konusunda öğretmenleri desteklemediğini düşündükleri ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte tüm öğretmenlerin üniversitede mesleki gelişimle ilgili bir ders almadıkları ortaya çıkmış ve öğretmenlerin en çok ihtiyaç duyduğu mesleki gelişimle ilgili eğitimlerin; iletişim, bilişim teknolojileri, öğretim yöntem ve teknikleri, öğrenci psikolojisi ve beden dili gibi eğitimler olduğu ortaya çıkmıştır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 4 Sayı: 1 |