Analysis of Risk Factors in the Scope of Distributed Software Team Structure

Yıl 2021, Sayı: 28, 417 - 424, 30.11.2021

Canan Batur Şahin , Özlem Batur Dinler , Laith Abualigah

https://doi.org/10.31590/ejosat.1004765

Cited By: 1

Öz

The structure of a distributed software team represents a type of development that enables team members to be available at different remote locations throughout the software lifecycle. Therefore, it forms a network of remote sub-teams. Nowadays, the development of software projects with geographically remote teams obligates flexible software development environments. In this case, it is of great significance for software managers to organize and administer the distributed team management well. With the inclination of distributed teams across countries and regions, more stakeholders are being brought onto the scene of software projects. While risk management is the most important assurance of obtaining the expected result from the project, these processes should be considered the common responsibilities and commitment of the stakeholders involved in the project in all fields. The 'in-house' development of the software poses a series of risks. Meanwhile, its partial development in another geography causes the risks in question to increase exponentially. The management of risks should start at the initial stages of the project and continue as a monitoring and follow-up activity throughout the life-cycle of projects. Within the scope of this study, the process steps developed to manage the main risk factors in the distributed team structure in accordance with the Capability Maturity Model Integration (CMMI) instead of the conventional project management approach are explained in detail. Moreover, this study aimed to reveal the components involved in the risk management process regarding the distributed software development.

Anahtar Kelimeler

Capability Maturity Model Integration, Distant Project Development, Distributed Software Team, Remote Communication, Risk Factors

Risk Faktörlerinin Dağıtık Yazılım Ekip Yapısı Kapsamında İncelenmesi

Öz

Dağıtık yazılım ekip yapısı, ekip üyelerinin yazılımın yaşam döngüsü boyunca farklı uzak yerleşkelerde bulunmasını sağlayan bir gelişim türünü temsil etmektedir. Bu nedenle, uzak alt ekiplerden oluşan bir ağ oluşturmaktadır. Günümüzde yazılım projelerinin coğrafi olarak uzak ekiplerle geliştirilmesi, yazılım geliştirme ortamlarının esnek olmasını zorunlu kılmaktadır. Bu durumda yazılım yöneticilerinin dağıtık ekip yönetimini iyi organize etmeleri ve yönetmeleri büyük önem taşımaktadır. Ülkeler ve bölgeler genelinde dağıtık ekiplerin eğilimi ile yazılım projeleri sahnesine daha fazla sayıda paydaş getirilmektedir. Risk yönetimi, projenin beklenen sonucunu elde etmenin en önemli güvencesi olmakla birlikte, söz konusu süreçler, projede yer alan paydaşların her sahadan ortak sorumlulukları ve taahhüdü olarak düşünülmelidir. Yazılımın 'kurum içi' geliştirilmesi bir dizi riske yol açmaktadır. Aynı zamanda kısmen başka bir coğrafyada gelişmesi söz konusu risklerin katlanarak artmasına neden olmaktadır. Risklerin yönetimi, projenin erken aşamalarında başlamalı ve projelerin yaşam döngüsü boyunca bir izleme ve takip çalışması şeklinde devam etmelidir. Bu çalışma kapsamın da, dağıtık ekip yapısındaki ana risk faktörlerinin geleneksel proje yöntemi yaklaşımı yerine Yetenek Olgunluk Model Entegrasyonu (CMMI) uyarınca yürütülmek üzere geliştirilen süreç adımları detaylı olarak anlatılmaktadır. Ayrıca bu çalışma, dağıtık yazılım geliştirme ile ilgili risk yönetimi sürecinde yer alan bileşenleri ortaya çıkarmayı amaçlamıştır.

Anahtar Kelimeler

Yetenek Olgunluk Modeli Entegrasyonu, Uzaktan Proje Geliştirme, Dağıtık Yazılım Ekibi, Uzaktan İletişim, Risk Faktörleri

Kaynakça

• Oehmen J., Guenther A., Herrmann J., Schulte J., and Willumsen P., (2020) Risk Management in Product Development: Risk Identification , Assessment, and Mitigation – A Literature Review, Proceedings of the Design Society: DESIGN Conference, vol. 1, pp. 657–666. doi:10.1017/dsd.2020.27.
• Sablis A., Smite D., Moe N.B., (2021). Team-external coordination in large-scale software development projects, Journal of Software Maintenance, 33(3), https://doi.org/10.1002/smr.2297.
• Dingsøyr T., Rolland K., Moe N. B., (2017). Coordination in multi-team programmes. An investigation of the group mode in large-scale agile software development, Procedia Comput Sci. 2017;121:123-128.
• (2009). IEC/ISO 31010 Risk management - Risk assessment techniques, International Organization for Standardization, Geneva. Google Scholar.
• (2018). ISO 31000:2018 Risk management – Guidelines, International Organization for Standardization, Geneva, Google Scholar.
• Aslam W., and Ijaz F., (2018). A Quantitative Framework for Task Allocation in Distributed Agile Software Development, in IEEE Access, vol. 6, pp. 15380-15390, 2018, doi: 10.1109/ACCESS.2018.2803685.
• Kahya M.D. and Seneler Ç., (2018). Geographical Distance Challenges in Distributed Agile Software Development: Case Study of a Global Company, 3rd International Conference on Computer Science and Engineering (UBMK), doi: 10.1109/UBMK.2018.8566591.
• [8] Iftikhar A., Musa S., Alam M., M. M. and Ali S. M. Su’ud, (2018). A survey of soft computing applications in global software development, IEEE International Conference on Innovative Research and Development (ICIRD), pp. 1-4, doi: 10.1109/ICIRD.2018.8376330.
• Cavrak I. and Bosnic I., (2018). Team Resilience in Distributed Student Projects, IEEE/ACM 13th International Conference on Global Software Engineering (ICGSE), pp. 107-115, 2018.
• Hammad M., and Inayat I., (2018). Integrating Risk Management in Scrum Framework, International Conference on Frontiers of Information Technology (FIT), pp. 158-163, doi: 10.1109/FIT.2018.00035.
• Behnke R. P. et al., (2019). Lowering Electricity Access Barriers by Means of Participative Processes Applied to Microgrid Solutions: The Chilean Case, in Proceedings of the IEEE, vol. 107, no. 9, pp. 1857-1871, Sept., doi: 10.1109/JPROC.2019.2922342.
• Filho R. N., et al., (2019). Collaboration Tool for Distributed Open Source Verification. ACM/IEEE 14th International Conference on Global Software Engineering (ICGSE), 139-142. Doi: 10.1109/ICGSE.2019.00034.
• Singi K., Kaulgud V., Bose R. P. J. C., and Podder S., (2019). CAG: Compliance Adherence and Governance in Software Delivery Using Blockchain, IEEE/ACM 2nd International Workshop on Emerging Trends in Software Engineering for Blockchain (WETSEB), pp. 32-39, doi: 10.1109/WETSEB.2019.00011.
• Mirsaeedi E. and Rigby P. C., (2020). Mitigating Turnover with Code Review Recommendation: Balancing Expertise, Workload, and Knowledge Distribution, IEEE/ACM 42nd International Conference on Software Engineering (ICSE), pp. 1183-1195, doi: 10.1145/3377811.3380335.
• Persson J. S., Mathiassen L., Boeg L., Madsen J., T. S., and Steinson F., (2009). Managing Risks in Distributed Software Projects: An Integrative Framework, in IEEE Transactions on Engineering Management, vol. 56, no. 3, pp. 508-532, Aug, doi: 10.1109/TEM.2009.2013827.
• Persson J., and Mathiassen L., (2010). A Process for Managing Risks in Distributed Teams, in IEEE Software, vol. 27, no. 1, pp. 20-29, Jan.-Feb, Doi: 10.1109/MS.2009.157.
• Aslam A., et al., (2017). Decision support system for risk assessment and management strategies in distributed software development, IEEE Access, vol. 5, pp. 20349–20373.