HEKİMLERİN DİYABET VE RİSK FAKTÖRLERİNİN AZALTILMASINA YÖNELİK FARKINDALIK OLUŞTURMA DURUMLARI VE SORUNLARI

Yıl 2020, Cilt: 10, 41 - 51, 31.12.2020

Ahmet Önder Porsuk , Muzaffer Eskiocak , Armağan Tuğrul

Öz

Amaç: Çalışmanın amacı hekimlerin DM ve/veya risk faktörleri hakkında sosyal farkındalık yaratma konusundaki mevcut durumu ve sorunlarını belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma 2010 yılında Kırklareli'nde yapılan tanımlayıcı ve kesitsel bir araştırmadır. Araştırma evreni, Kırklareli İlinde araştırma tarihinde çalışan tıp doktorlarıdır. Genel katılım oranı %88,9'dur (N = 312). Veri toplamada araştırmacılarca geliştirilmiş anket formları kullanılmıştır. Veriler SPSS programıyla değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %69,9’u erkek ve yaş ortalaması kadınlarda 36,5, erkeklerde 44,3 olarak hesaplanmıştır. Katılımcıların %64,7'si DM'nin büyük ölçüde önlenebileceğini düşünmektedir. Katılımcıların %41,0’inin toplumsal farkındalık yaratmak amacıyla gerekli gördükleri yaklaşımları uygulayamadıkları tespit edilmiştir. Sonuç: Katılımcıların yarısından fazlası kendisini DM açısından riskli olup olmama durumu bakımından yanlış grupta konumlandırmışlardır. Hekimlerin ağır iş yükleri ve ekonomik sorunlarının sosyal farkındalık yaratmada öncelikli sorunlar olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, hekimlerin periyodik eğitimler almaları ve ekonomik ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi gerektiği bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Diyabet, Toplumsal Farkındalık

Kaynakça

• 1. Porsuk ÖA, Eskiocak M, Tuğrul A. Kırklareli ilinde çalışan hekimlerin tip 2 diyabet ve tip 2 diyabetin risk faktörlerinin saptanması ve azaltılmasına yönelik hizmet verdikleri toplumda farkındalık ve davranış değişikliği yaratma açısından durumları ve sorunlarının değerlendirilmesi (tez). Edirne: TÜ Tıp Fak Halk Sağlığı AbD; 2011 2. World Health Organization. Definition and diagnosis of diabetes mellitus and intermediate hyperglycemia. Geneva: 2006. 3. Sicree R, Shaw J, Zimmet P. The global burden diabetes and impaired glucose tolerance. In: Diabetes Atlas, 4th Edition. Brussels: Hoorens Printing NV; 2009. 4. Satman İ, Yılmaz MT, Şengül A, Salman S, Salman F, Uygur S ve ark. Population-based study of diabetes risk characteristics in turkey: results of the turkish diabetes epidemiology study (TURDEP). Diab Care 2002; 25 (9):1551-56. 5. Satman İ, Alagöl F, Ömer B, Kalaça S, Tütüncü Y, Çolak N ve ark. TURDEP-II Sonuçlarının Özeti. http://www.istanbul.edu.tr/itf/attachments/021_turdep.2. sonuclarinin aciklamasi.pdf. erişim tarihi: 21.03.2011 6. Standards of medical care in diabetes-2011 (editorial). Diab Care 2011; 34 (1). 7. TEMD Diabetes Mellitus Çalışma Grubu. Diabetes mellitus ve komplikasyonlarının tanı, tedavi ve izlem kılavuzu. 4. Baskı. Ankara: Bayt Bilimsel Araştırmalar Basın Yayın ve Tanıtım Ltd. Şti; 2009. 8. Erdoğan MS, Eskiocak M, Ekuklu G, Saltık A. Edirne ili sağlık ocaklarında çalışan pratisyen hekimlerin hizmetiçi eğitime ilişkin değerlendirmeleri. Çalışma Ortamı 2000; 52. 9. Mutlupoyraz F, Akpınar E. Adana'daki birinci basamak sağlık kurumlarına başvuran hastaların memnuniyet düzeyleri ve bu kurumlarda çalışan hekimlerin iş doyumunun saptanması (tez). Adana: Çukurova Ü Tıp Fak Aile Hekimliği; 2010. 10. Özyurt A, Hayran O. İstanbul hekimlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyleri-2003 (tez). İstanbul: Marmara Ü Sağlık Bilimleri Ens Halk Sağlığı AbD; 2003.