SINIF ÖĞRETMENLİĞİ ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRENME STİLLERİ: ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2006, Cilt: 2 Sayı: 1, 15 - 25, 14.01.2013

Özlem Kaf Hasırcı

Öz

Son dönemlerde üzerinde yoğun olarak çalışılan ve öğrenme öğretme sürecinde son derece etkili olan değişkenlerden biri de öğrenme stilleridir. Öğrenme stillerini ele alan bir çok öğrenme stili modelleri bulunmaktadır. Temeli yaşantısal öğrenme kuramına dayalı Kolb öğrenme stili modeli, yaygın olarak kullanılan modellerden biridir. Kolb öğrenme stili modelinde, ayrıştıran, değiştiren, özümseyen ve yerleştiren olmak üzere dört temel öğrenme stilinden söz edilmektedir. Bu çalışma, öğrencilerin bu öğrenme stilleri içerisinden tercih ettikleri baskın öğrenme stillerini belirlemek ve sınıf düzeyine göre farklılaşma olup olmadığını saptamak üzere yürütülmüş tarama modelinde bir çalışmadır. Çukurova Üniversitesi İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Ana bilim dalı birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerinden 101'er öğrenci olmak üzere toplam 202 öğrenci seçkisiz olarak örnekleme alınmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kolb Öğrenme Stili Envanteri kullanılmıştır. Envanter sonucunda elde edilen verilerin analizinde % , frekans ve ki-kare kullanılmıştır. Bulgular, öğrencilerin yarıya yakınının (%41.1) özümseyen, %33.2'sinin ayrıştıran öğrenme stilini tercih ettiklerini ortaya koymuştur. Baskın öğrenme stillerinin sınıf düzeyinde farklılaşmadığı ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Aşkar, P ve Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanter. Eğitim ve Bilim, 87: 37-47
• Baykul, Y. (1999). İstatistik “Metodlar ve Uygulamalar”. Ankara: Anı Yayıncılık
• Demirbaş, O.O. ve Demirkan, H. (2003). Focus on architectural design process through learning styles. Design Studies, 24 (5): 437-456.
• Ergür, D.O. (1998). H.Ü. Dört Yıllık Lisans Programlarında Öğrenci ve Öğretim Üyelerinin Öğrenme Stillerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: Türkiye.
• Felder, R.M. (1996). Matters of style. ASEE Prism, 6 (4): 18-23.
• Fowler, P.(2002). Learning styles of radiographers. The College of Radiographers, 8: 3-11.
• Guild, P.B. ve Garger, S. (1991). Marching to Different Drummers. USA: ASCD.
• Jonassen, D.H. ve Grabowski, B.L. (1993). Handbook of Individual Differences, Learning, and Instruction. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Kılıç, E. (2002). Baskın öğrenme stilinin öğrenme etkinlikleri tercihi ve akademik başarıya etkisi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1 (1): 1-15
• Kılıç, E. ve Karadeniz, Ş. (2004). Cinsiyet ve öğrenme stilinin gezinme stratejisi ve başarıya etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3): 129-146.
• Kolb, D. A., Boyatzis, R.E., Mainemelis, C. (1999). Experiential learning theory: previous research and new directions. www.learningfromexperience.com
• Kolb, D.A. (1984). Experiental Learning: Experience as the Source of Learning and Development. New Jersey: Prentice-Hall.
• Loo, R. (2002). A meta-analytic examination of Kolb’s learning styles preferences among business majors. Journal of Education for Business, 77(5): 252- 256.
• Özdamar, K. (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi 1 (2.Baskı). Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Riding, R. ve Rayner, S. (1998). Cognitive Styles and Learning Strategies: Understanding Style Differences in Learning and Behaviour. London: David Fulton Publishers.
• Yoon, S. H. (2000). Using learning style and goal accomplishment style to predict academic achievement in middle school geography students in Korea. Dissertation Abstracts International, 61 (05), 1735, (UMİ No: 9974495).