Investigation of The Relationship Between High School Teachers' Individual Innovativeness Perceptions And Their Attitudes Towards Educational Research

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 23 - 37, 28.04.2017

Alptürk Akçöltekin

Öz

The purpose of this study is to examine the change in attitudes of high school teachers towards educational research according to their perceptions of individual innovativeness. The sample of the study includes 341 branch teachers who work in the high schools depending on Ardahan and Kars Directorate of National Education in 2015-2016 academic years. As a data collection tool in research, “Individual Innovativeness scale” and “of educational surveys attitude scale” was used. In this descriptive study the standard deviation, arithmetic mean, Pearson product moment correlation and multiple linear regression analysis have been benefited in the analysis of the data. According to the results of the study, risk taking dimension which is one of the individual innovativeness dimensions has been the highest perceived one but the dimension of caring educational surveys has been identified as the one which is perceived at the highest level considered the distribution of the attitudes towards educational surveys. When the results of the regression analysis are examined, it has been seen that Resistance to Change” and “Openness to Experience” dimensions of individual innovativeness and the attitudes of teachers towards educational surveys were predicted positively and significantly. It has been concluded that openness to experience of individual innovativeness dimension is the positive and significant predictor of the dimensions of necessity of educational surveys and 'Valuing Educational Surveys. Also, resistance to change dimension of individual innovativeness is the positive and significant predictor of Applicability of Educational Surveys.

Anahtar Kelimeler

High School Teachers, Perceptions of individual innovativeness, Educational research

Lise Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Algıları ile Eğitim Araştırmalarına Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı Liselerde görev
yapan öğretmenlerin bireysel yenilikçilik algılarına göre, eğitim
araştırmalarına yönelik tutumlarındaki değişimi incelemektir. Araştırmanın
örneklemi 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Ardahan ve Kars Milli Eğitim Müdürlüğüne
bağlı liselerde görev yapmakta olan 341 branş öğretmeni oluşturmaktadır.
Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ile
“Eğitim Araştırmaları Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Betimsel bir çalışma olan
bu araştırmada verilerin çözümlenmesinde standart sapma, aritmetik ortalama,
pearson momentler çarpım korelasyonu ve çoklu doğrusal regresyon analizinden
faydalanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, bireysel yenilikçilik
boyutlarından “Risk Alma” boyutu en yüksek algılanan boyut olurken, eğitim
araştırmalarına yönelik tutuma ilişkin dağılıma bakıldığında ise “Eğitim
Araştırmalarına Değer Verme” boyutu en yüksek düzeyde algılanan boyut olmuştur.
Regresyon analizi sonuçları incelendiğinde, bireysel yenilikçiliğin “Değişime
Direnç” ve “Deneyime Açıklık” boyutlarının öğretmenlerin eğitim araştırmalarına
yönelik tutumlarının pozitif yönde ve anlamlı olarak yordadığı görülmektedir.
Bireysel yenilikçiliğin “Deneyime Açıklık” boyutunun eğitim araştırmalarına
yönelik tutumun “Eğitim Araştırmalarının Gerekliliği” ve “Eğitim
Araştırmalarına Değer Verme” boyutlarının anlamlı ve pozitif bir yordayıcısı
olduğu, son olarak ise bireysel yenilikçiliğin “Değişime Direnç” boyutunun
“Eğitim Araştırmalarının Uygulanabilirliği” boyutunun anlamlı ve pozitif bir
yordayıcısı olduğu sonucu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Lise öğretmenleri, bireysel yenilikçilik algısı, eğitim araştırmaları

Kaynakça

• Akçöltekin, A., Engin, A.O ve Şevgin, H. (2016). Lise Öğretmelerinin Eğitim Araştırmalarına Yönelik Tutumlarının Sınıflandırma Ağacı Yöntemi İle İncelenmesi, III rd International Eurasian Educational Research Congress, 31 May-3 June 2016, p.1543-1544.
• Akkoyunlu, B., Altun, A. ve Soylu, M. Y. (2008). Öğretim tasarımı. Ankara: Maya Akademi.
• Balcı, A. (2006). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yay.
• Başaran, S. D., ve Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Celep., C. (2004). “Meslek olarak öğretmenlik”, Ankara: Anı Yayınları.
• Çelikten., M., Şanal, M ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Kayseri: 19(2). 207-237.
• Demirarslan, Y., ve Usluel, Y.K. (2008). ICT Integration processes in Turkish schools: Using activity theory to study issues and contradictions, Australasian Journal of Educational Technology, 24(4), 458-474.
• Ekiz, D. ve Yiğit, N. (2012). Öğretmen adaylarının eğitim araştırmalarının amaç ve çeşitleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 3-21.
• Erdoğan, D. G., ve Güneş, D. Z. (2013). The Relationship between Individual Innovatiness and Change Readiness Conditions of Students Attending Faculty of Education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 3033-3040.
• Everton, T., Galton, M., ve Pell, T. (2002). Educational research and the teacher. Research Pa¬pers in Education, 17(4), 373-401.
• Huck., S. W. (2012). Reading statistics and research (6th press). Boston: Pearson.
• Hurt., H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research , 4, 58-65.
• Inbar., D. E. (1996). Planning For Innovation in Education. Paris: Unesco: International Institute for Educational Planning.
• Karasar., N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kılıç, H., ve Tuncel, Z. A. (2014). İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7). 26-37.
• Korkmaz, Ö., Şahin, A ve Yeşil, R. (2011). Öğretmen Adaylarının Bilimsel Araştırmalara Yönelik Tutumları, International Online Journal of Educational Sciences,3(3), 1169- 1194.
• Kumar, N., Rose., R. C., ve D'Silva., J. L. (2008). Teacher readiness to use technology in the classroom: an emprical study. European Journal of Scientific Research, 21(4), 603-616.
• Looney., J. W. (2009). Assessment and ınnovation in education. Paris: OECD (Organization for Economic Cooperation and Development).
• Öztürk., Z.Y ve Summak., M.S (2014). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçiliklerinin İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport. Special Issue 1.
• Ritchhart., R. (2004). Creative teaching in the shadow of the standards. Independent School, 63, 32–40.
• Sabherwal., R., Hirschheim, R. ve Goles, T. (2001). “The dynamics of alignment: insights from a punctuated equilibrium model”. Organization Science, 12(2), 179-197.
• Sarı., M. (2006). Araştırmacı Öğretmen: Öğretmenlerin Bilimsel Araştırmaya İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6(3), 847-887.
• Şahin., A. (2011). Öğretmen Algılarına Göre Etkili Öğretmen Davranışları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1).
• Şişman., M, (2006). “Eğitim bilimine giriş”. Ankara: Pegem Yayınevi .
• Uşun., S. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Xu., Z., ve Chen., H. (2010). Research and practice on basic composition and cultivation pattern of college students’ innovative ability. International Education Studies, 3 (2), 51‐55.
• Yuan., F. ve Woodman., R.W. (2010). “Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations”. Academic Management Journal, 53 (2), 323-342.