Turkey, having three phytogeographical floristic regions, is a natural bridge among three continents. A lot of subspecies and ecotypes of honey bees have been reported within Turkey. However, hybridization due to informal cultivation and uncontrolled migratory beekeeping practices are thought to affect the genetic diversity of local honey bee populations, and this may result the loss of allele combinations resulting from long evolutionary processes. Numerous identification and conservation studies on honey bee subspecies have been conducted in many countries to determine the loss of genetic variability. On this basis, genetic causes and phylogenetic relationships of four common honey bee subspecies [Apis mellifera anatoliaca Maa, 1953, Apis mellifera carnica Pollmann, 1879, Apis mellifera caucasica Pollmann, 1889, Apis mellifera syriaca Skorikov, 1829 (Hymenoptera: Apidae)] from five provinces (Artvin, Düzce, Hatay, Kırklareli and Muğla) selected based on their importance in apicultural activities were studied using 30 microsatellite loci in 2018. The genetic distances of populations ranged from 0.30 to 0.70. Genetic variation was 8.96% among the populations, 44.9% among the individuals within the populations and 46.1% for all individuals. Further genetic researches on the honey bee populations will be of advantage for anticipating potential future problems.
Agriculture Ministry of Turkey
TAGEM-15/ARGE/19
We thank to Agriculture Ministry of Turkey. The project was supported by TAGEM-15/ARGE/19.
Üç fitocoğrafik floristik bölgeye sahip olan Türkiye, üç kıta arasında doğal bir köprüdür. Bugüne kadar Türkiye sınırları içerisinde birçok bal arısı alt türü ve ekotipi bildirilmiştir. Ancak, kayıt dışı yetiştiricilik ve kontrolsüz göçer arıcılık uygulamalarına bağlı melezleşmenin yerel bal arısı popülasyonlarının genetik çeşitliliğini etkilediği düşünülmektedir ve bu, uzun evrimsel süreçlerden kaynaklanan allel kombinasyonlarının kaybıyla sonuçlanabilir. Bal arısı alttürleri üzerinde genetik değişkenliğin kaybını önlemek amacıyla birçok ülkede tanımlama ve koruma çalışmaları yapılmıştır. Bu temelde, 2018’de arıcılık faaliyetlerindeki öneminden dolayı seçilen beş ilden (Artvin, Düzce, Hatay, Kırklareli ve Muğla) dört yaygın bal arısı ırkının [Apis mellifera anatoliaca Maa, 1953, Apis mellifera carnica Pollmann,1879, Apis mellifera caucasica Pollmann, 1889, Apis mellifera syriaca Skorikov, 1829 (Hymenoptera: Apidae)] genetik açıdan durumları ve filogenetik ilişkileri otuz mikrosatellit lokusu kullanılarak güncellenmeye çalışılmıştır. Popülasyonlar arası genetik mesafe 0.30 ile 0.70 arasında değişmiştir. Genetik varyasyonlar, popülasyonlar arasında %8.96, popülasyonlardaki bireyler arasında %44.9 ve tüm bireyler arasında %46.1 olarak hesaplanmıştır. Bal arısı ile ilgili daha fazla genetik araştırma, gelecekteki potansiyel sorunlardan kaçınmak için avantajlı olacaktır.
TAGEM-15/ARGE/19
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | TAGEM-15/ARGE/19 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 22 Ocak 2020 |
Kabul Tarihi | 11 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 44 Sayı: 3 |