The Attitudes of Turkish Men towards Family Planning: An Example of Workers in a Railway Factory

Yıl 2019, Cilt: 15, 106 - 113, 14.12.2019

Senay Pehlıvan , Ayfer Tezel İlknur M. Gonenc

Öz

The aim of this study was to determine the attitudes of Turkish men towards family planning (FP). The research was conducted descriptively and cross-sectionally with a sample of 233 people working in a railway factory in Ankara. The data collection form and Family Planning Attitude Scale (FPAS) were used to collect the data. The mean age of the participants was 43.53 ± 7.86, and 58.4% were high school graduates. The highest score average possible in the FPAS was 170, whereas in this study, it was found to be 137.59 ± 20.20. The men scored 61.00 ± 10.61 in the “Attitude of Society towards FP” sub-dimensions; 44.61 ± 8.20 in the “Attitude towards FP methods” sub-dimension; and 31.97 ± 6.90 in the “Attitude towards Birth” sub-dimension of the FPAS. As a result of the research, it was seen that age, education, family structure and social security affect the attitude towards FP.

Anahtar Kelimeler

Family planning, Men, Thought, Attitude, Nursing

Kaynakça

• Akın, L., Özaydın, N. & Aslan, D. (2006). Türkiye’de Evli Erkeklerin Aile Planlaması Yöntemlerini Kullanmalarını Etkileyen Faktörler. Gülhane Tıp Dergisi, 48, 63-69. Ayaz, S. & Yaman Efe, Ş. (2009). Family planning attitudes of women and affecting factors. J Turkish-German Gynecol Assoc, 10, 137-141. Çayan, A. (2009). 15–49 Yaş Evli Kadınların Aile Planlaması Yöntemlerine İlişkin Tutumlarının Kullandıkları Kontraseptif Yöntemler İle İlişkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doğum-Kadın Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın. Çiftçioğlu, G. & Karataş, B. (2009). Attitudes of Married Women with Advanced Maternal Age and their Spouses Towards Family Planning and Evaluation of the Effects of Trainings related to This Issue. Int Gyn &Women’s Health, 3 (1), 228-233. Gılıç, E., Ceyhan, O. & Özer, A. (2009). Niğde Doğumevinde Doğum Yapan Kadınların Aile Planlaması Konusundaki Bilgi Tutum ve Davranışları. Fırat Tıp Dergisi, 14, 237-41. Gözükara, F., Kabalcıoğlu, F. & Ersin, F. (2015). Şanlıurfa İlinde Kadınların Aile Planlamasına İlişkin Tutumlarının Belirlenmesi. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 12 (1), 9-16. Güldal D.,Şemin, S. & Tepe, G. (2001). Aile planlamasında erkekler nerede? DEU Tıp Fakültesi Dergisi, Temmuz sayısı. 231-238. Günay, T., Kılıç, B., Kartal, M. & Şahin, A. (2007). Erkeklerin Aile Planlamasına Katılımını Artırmak için Bir Adım: Erlere Yönelik Aile Planlaması Eğitimi. Türkiye Klinikleri J Gynecol Obst, 17, 283-291. Gür Çalışkan, B., Doğan, B. & Güngör Olçum, G. (2014). Kırsal Bölgede Yaşayan Kadınların Aile Planlaması Yöntemi Tercihlerine Yaş ve Eğitimin Etkisi. Türk Aile Hek Derg, 18 (4), 189-194. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (2019, October 11). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2013. Retrieved from: http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2013/rapor/TNSA_2013_ana_rapor.pdf Karaca Bozkurt, Ö. (2011). Uluslararası Nüfus ve Kalkınma Konferansı (ICPD, 1994) Eylem Programı’nın Türkiye'de Uygulanan Sağlık Politikalarına Yansımalarının Toplumsal Cinsiyet Perspektifinden İncelenmesi. T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Ankara. Katırcı, E. (2008). Isparta Il Merkezindeki Kadinlarda Kontraseptif Kullaniminda Etkili Demografik ve Sosyokültürel Faktörler. T.C. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı. Tıpta Uzmanlık Tezi, Isparta. Kaya, H., Tatlı, H., Açık, Y. & Deveci, S.E. (2008). Bingöl ili Uydukent Sağlık Ocağı bölgesindeki 15–49 yaş kadınların aile planlaması yöntemi kullanım düzeyinin belirlenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 22 (4), 185-91. Osmani, A.K., Reyer, J.A., Osmani, A.R. & Hamajima, N. (2015). Factors Influencing Contraceptive Use Among Women in Afghanistan: Secondary Analysis of Afghanistan Health Survey 2012. Nagoya Journal of Medical Science, 77, 551-61. Örsal, Ö. (2006). Ankara Belediye Sınırları İçinde Yaşayan Bireylerin Aile Planlamasına Yönelik Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Hemşireliği, Doktora Tezi, Ankara. Örsal, Ö. & Kubilay, G. (2007). Aile Planlaması Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi. İ.Ü.F.N. Hem. Derg., 15 (60), 155-164. Özara Koç, D. (2009). Aile Planlaması Yöntemi Olarak Eşleri Koitus İnterruptus (Geri Çekme) Uygulayan Kadınların Cinsel Fonksiyonları Ve Danışmanlık Gereksinimlerinin Belirlenmesi. Türkiye Cumhuriyeti Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Sayan Çevirme, A., Uludağ, C., Şahin, S. & Uğurlu, N. (2010). Turkish men's roles, opinions, manners and behaviors in their use of contraceptive methods. International Journal of Human Sciences [Online]. 7:2. Retrieved from: http://www.insanbilimleri.com/en, 2019, October 11. Şankazan, Ş. & Yıldız, A. (2002). Ankara Ili Deliler Köyündeki Evli Erkeklerin Aile Planlaması Ile Ilgili Bilgi Tutum ve Davranışları. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Cilt 55, Say 1, 41-50. Şantaş, F. & Çelik, Y. (2018). Türkiye’de Gebeliği Önleyici Modern Yöntem Kullanımı. ACU Sağlık Bil Derg, 9 (3), 255-265. Şentürk Erenel, A., Kavlak, T. & Bingöl, B. (2011). Kadınların Doğum Sonrası Altı Ay Sonunda Aile Planlaması Yöntemi Kullanma Durumu. Van Tıp Dergisi, 18 (2), 68-76. Tezel, A., Gönenç, İlknur M., Akgün, Ş., Öztaş Karataş, D. & Altuntaş Yıldız, T. (2015). Kadınların Aile Planlamasına Yönelik Tutumları ve Etkileyen Faktörler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18 (3), 181-188. Yılmaz, A., Tanrıverdi, M.H., Gücük, S. & Akan, Z. (2013). Van Il Merkezinde Evlenme Başvurusunda Bulunan Çiftlerin Kontrasepsiyon Bilgi Durumları. Dicle Tıp Dergisi, 40 (3), 453-457.