Öz
Bu çalışma, Türkiye’nin 81 ili arasındaki gelir yakınsamasını, gelir dağılımı perspektifinden incelemektedir. 1992-2019 döneminde, beta ve sigma gelir yakınsamalarını araştırmak için yapısal kırılmalı birim kök testleri, OLS zaman serisi regresyonu, varyans ve varyasyon katsayısı araçları kullanılmıştır. Ampirik sonuçlar, nispeten yüksek gelirli iller için ülkenin ortalama kişi başı gelirine doğru güçlü bir yakınsamayı ve nispeten düşük gelirli iller için ortalama kişi başı gelirden güçlü bir ıraksamayı göstermektedir. Buna ek olarak; 1993-1994, 2001-2002, 2008-2009 ekonomik yavaşlama dönemlerinde iller arasındaki gelir açığının kapandığı; yüksek büyüme dönemlerinde ise iller arasındaki gelir dağılımının bozulduğu gözlemlenmiştir. Türkiye ekonomisinde, 2013 yılından itibaren görülen yavaşlamaya paralel olarak, iller arasındaki gelir farklılıklarında görülen azalma devam etmektedir. Bu çalışma literatürdeki diğer çalışmalardan üç noktada ayrışmaktadır. Birincisi, beta ve sigma gelir yakınsaması yaklaşımlarının beraber kullanılması, gelir eşitsizliği kavramı ile ilgili analiz yapmayı sağlayan alternatif bir araç yaratmıştır. İkincisi, yeni kullanılan veri setindeki gözlem sayısının yaklaşık iki katına çıkması, ampirik çalışmanın sonuçlarının doğruluğu açısından olumlu katkı sağlamıştır. Üçüncüsü, 1992-2019 döneminde ekonomide yapısal kırılmalara neden olabilecek olayların analize dahil edilmesi, çalışmanın çıktılarının güvenirliliğini artırmıştır.