Beliefs are among the main components of folk culture, and reflect, to a great extent, the social and cultural structure of the society. Animals and practices applied in animal breeding as the core subjects of veterinary folklore possess an important role for folk beliefs. Thus, conducting research in this field is essential to the understanding and description of the socio-cultural structure of the society. This study was aimed at the compilation of folk beliefs about animals in Kayseri province, one of the oldest settlement areas of Anatolia. It was also sought to discover the origin of the beliefs maintained in this area. For this purpose, 50 people residing in Kayseri province and its vicinity were interviewed in person. The findings obtained were assessed, using the “content analysis” method. Data analysis demonstrated that the folk believed that the evil spirits disguised in the form of animal body appeared to the house owner in the cellar of old houses; that the entry of evil spirits into a house could be prevented by hanging tambourines made of goat or calf skin on the walls of the house; that it would start raining when a snake was killed and burnt; and that a few black sheep included in a flock of Akkaraman sheep ensured protection against the evil eye. In conclusion, beliefs on animals in Kayseri folklore, which were compiled from oral sources, were ascertained to have their roots in the beliefs and culture structure of both Central Asia and Anatolia.
İnanışlar, halk kültürünün en önemli öğelerinden olup toplumların sosyal ve kültürel yapısını büyük ölçüde yansıtırlar. Veteriner hekimliği folklorunun ana çalışma konularını oluşturan hayvanlara ve hayvancılığa ait uygulamalar, halk inanışları içerisinde önemli bir yer tuttuğundan, bu alanda yapılacak çalışmalar toplumların sosyo-kültürel yapısının tanınması ve tanımlanması açısından vazgeçilmez niteliktedir. Bu çalışmada, Anadolu’nun en eski yerleşim merkezlerinden biri olan Kayseri’de, hayvanlarla ilgili halk inanışlarının derlenmesi ve bu inanışların kökenlerine ulaşılması amaçlandı. Bu amaçla, Kayseri ve çevresinde yaşayan 50 kişiyle görüşüldü. Elde edilen bulgular “içerik analizi” yöntemiyle değerlendirildi. Verilerin analizi sonucunda, kötü ruhların, hayvan biçimine girerek, eski evlerin mahzenlerinde ev sahiplerine göründüğü; keçi veya dana derisinden yapılan teflerin duvara asılarak o eve kötü ruhların girmesinin engellenilmesine çalışıldığı; yılan öldürülüp yakıldığında mutlaka yağmur yağmaya başladığı; Akkaraman sürüsüne birkaç adet kara koyun bırakılmasının nazara karşı koruma sağladığı şeklinde bulgulara ulaşıldı. Sonuç olarak, Kayseri folklorunda sözlü kaynaklardan derlenen hayvanlarla ilgili inanışların kökenlerinde hem Orta Asya’nın hem de Anadolu’nun inanç ve kültür yapısının izlerinin bulunduğu ileri sürülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2014 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 11 Sayı: 1 |
https://dergipark.org.tr/tr/download/journal-file/20610
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.