Purchasing Power of Non-Conventional Monetary Policy Under Validity of Parity: An Applicatıon on Turkey

Yıl 2020, , 1 - 20, 27.04.2020

Selma Büyükkantarcı Tolgay Ferit Kula

https://doi.org/10.18070/erciyesiibd.556202

Cited By: 1

Öz

In this study, purchasing power parity, one of the exchange rate determination methods, which is the subject of many studies in the literature, was tested. Purchasing Power parity was the most debated and tested model put forward by Gustov Cassel, In the study, PPP between January 2003 and August 2017 in Turkey tested the validity of the applied power of monetary policy to influence the purchasing parity of activity was investigated. Purchasing power parity was analyzed by ADF and PP unit root tests depending on whether the real exchange rate variable is stationary or not. The fact that the real exchange rate is stationary, rejecting the null hypothesis, and having no unit root means that the purchasing power parity is valid. On the contrary, the fact that the real exchange rate does not stagnate, accepting the null hypothesis, and containing a unit root means that the purchasing power parity is not valid. In this study, the ADF, PP and Lee-Strazicich fracture unit root test were taken by logarithm of the variables and more stable series were obtained. As a result, the purchasing power parity was found to be valid in the relevant period.

Anahtar Kelimeler

Purchasing Power Parity, Exchange Rate, Non-Traditional Monetary Policy, Unit Root Tests, Structural Rupture Unit Root Tests

Satın Alma Gücü Paritesinin Geleneksel Olmayan Para Politikaları Altında Geçerliliği: Türkiye Üzerine Bir Uygulama

Öz

Bu çalışmada, literatürde birçok çalışmaya konu edilmiş döviz kuru belirleme yöntemlerinden satın alma gücü paritesi test edilmiştir. Satın Alma Gücü paritesi Gustov Cassel tarafından ortaya atılmış en çok tartışılan ve test edilen model olmuştur. Çalışmada, SGP’nin Ocak 2003-Ağustos 2017 yılları arasında Türkiye’de geçerliliği test edilerek, uygulanan para politikalarının etkinliğinin satın alma gücü paritesine etkisi araştırılmıştır. Reel döviz kuru değişkeninin durağan olup olmamasına bağlı olarak satın alma gücü paritesi çalışmada ADF ve PP birim kök testleri ile analiz edilmiştir. Reel döviz kurunun durağan olması, sıfır hipotezinin reddedilmesi ve birim kök içermemesi satın alma gücü paritesinin geçerli olduğu anlamına gelmektedir. Tam tersi durumda ise reel döviz kurunun durağan çıkmaması, sıfır hipotezinin kabul edilmesi ve birim kök içermesi satın alma gücü paritesinin geçerli olmadığı anlamına gelmektedir. Bu çalışmada, ADF, PP ve Lee-Strazicich kırılmalı birim kök testinde değişkenlerin logaritması alınarak daha durağan seriler elde edilerek test edilmiştir. Sonuç olarak satın alma gücü paritesinin ilgili dönemde geçerli olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Satın Alma Gücü Paritesi, Döviz Kuru, Geleneksel Olmayan Para Politikası, Birim Kök Testleri

Kaynakça

• Abumustafa, N. I. (2006). Re-Examining The Validity Of Purchasıng Power Parity In Emerging Countries, Research Journal of International Studies – 3: 66-91.
• Abumustafa, N. I. ve Mete F. (2010). Explaining The Long-Term Real Equilibrium Exchange Rates Through Purchasing Power Parity: An Emprical Investigation on Egypt, Jordan and Turkey. African Journal of Business Management, 4(7): 1260-1265.
• Acaravci, S.K. ve Acaravci, A. (2007). Nonstationarity and the level shift for Turkish real exchange rates. Empirical Economics Letters, 6, 517-523.
• Aslan, N. ve Kanbur, A. N. (2007). Türkiye'de 1980 sonrası satın alma gücü paritesi yaklaşımı. Marmara Üniversitesi İİBF dergisi, Cilt XXIII, sayı 2.
• Bahmani-Oskooee, M., Chang, T. ve Lee, K. C. (2016). Purchasing power parity in emerging markets: A panel stationary test with both sharp and smooth breaks. Economic Systems, 40(3), 453-460.
• Bai, J. ve Perron, P. (2003). Computation and analysis of multiple structural change models. Journal of applied econometrics, 18(1), 1-22.
• Çeviş, İ. ve Ceylan, R. (2015). Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Journal of Yasar University, 10 (37): 6381-6477.
• Ceylan, R. ve Ulucan, H. (2014). Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezi (SAGP)'nin OECD Ülkeleri İçin Test Edilmesi. Sosyoekonomi, 22(22).
• Edison, H. J. (1987). Purchasing Power Parity in the Long Run: A Test of the Dollar/Pound Exchange Rate (1890-1978). Journal of Money, Credit and Banking, 19(3):376-387.
• Eroğlu, N., Aydın, H.İ. ve Kesbiç, C.Y. (2016). Para Banka ve Finans. Orion kitabevi. Ankara.
• Gerek, S. ve Karabacak, M. (2017). Satın Alma Gücü Paritesi Yaklaşımı ile Türkiye’de Reel Döviz Kuru Yanlış Dengelenmesinin Belirlenmesi: Yapısal Kırılmalı ve Doğrusal Olmayan Birim Kök Testleri İle Bir Analiz. Journal of Life Economics, 4(1), 1-24.
• Guloglu, B., Ispira, S., & Okat, D. (2011). Testing the validity of quasi PPP hypothesis: evidence from a recent panel unit root test with structural breaks. Applied economics letters, 18(18), 1817-1822.
• Güriş, B., Yaşgül, Y.S. ve Tıraşoğlu, M. (2017). E7 Ülkelerinde Satınalma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Birim Kök Testleri ile Analizi, 4(2) (ICEFM 2017 Özel Sayısı / Special Issue of ICEFM 2017):33-46.
• Haji-Othman, Y. ve Yahaya, S. (2014). Purchasing Power Parity: Evidence from Selected High and Low Inflation Countries. International Business Research, 8(1), 50.
• Holmes, J. M. (1967). The Purchasing-Power-Parity Theory: In Defense of Gustav Cassel as a Modern Theorist. Journal of Political Economy, 75(5).
• Kalyoncu, H. (2009). New evidence of the validity of purchasing power parity from Turkey. Applied Economics Letters, 16(1), 63-67.)
• Kalyoncu, H., Kula, F. ve Aslan, A. (2010). The validity of purchasing power parity hypothesis in Middle East and Northern Africa countries. Romanian Journal of Economic Forecasting, 4(13), 125-131.
• Karagöz, K. ve Saraç, T. B. (2016). Testing the Validity of PPP Theory for Turkey: Nonlinear Unit Root Testing. Procedia economics and finance, 38, 458-467.
• Kaya, H. ve Çelik, İ. (2018). Türkiye’de Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Geçerliliği: Uzun Hafıza Testlerinden Kanıtlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(5/2):351-365.
• Mahdavi, S. ve Su Z. (1994). Purchasing Power Parity in High-Inflation Countries: Further Evidence. Journal of Macroeconomics. 16 (3):403-422.
• Mladenović, Z., Josifidis K. ve Srdić S. (2012). The Purchasing Power Parity in Emerging Europe: Empirical Results Based on Two-Break Analysis. Panoeconomicus. 2013, 2, Special Issue, pp. 179-202.
• Öztürk, N. Bayraktar, Y. (2010). Döviz kurlarını açıklamaya yönelik yeni yaklaşımlar. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11 (1):157-191.
• Öner, S. (2015). Geleneksel olmayan para politikası araçlarının gelişimi. (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul). İstanbul Ticaret Üniversitesi Finans Enstitüsü.
• Özdemir, Z. A. (2008). The purchasing power parity hypothesis in Turkey: evidence from nonlinear STAR error correction models, Applied Economics Letters, 15: 307–311
• Özkan, F. (2003). Denge Reel Kur Hesaplama Yöntemleri ve Reel Kur Dengesizliğinin Ölçülmesi: Türk Lirası Üzerine Bir Çalışma. TCMB. Ankara.
• Sarno, L. ve Taylor, M. P. (2002). The Economics of Exchange Rates. Cambridge University Press,
• Seyidoğlu, H. (2003). Uluslararası Finans. Güzem Cem Yayınları. Yayın No: 19. İstanbul.
• Simonoff, J. S. (2015). Purchasing power parity: is it true?. http://people.stern. nyu.edu/jsimonof/classes/2301/pdf/ppp.pdf
• Taştan, H. (2005). Do Real Exchange Rates Contain A Unit Root? Evidence From Turkish Data. Applied Economics, 37:2037-2053.
• Telatar, E. ve Kazdağlı H. (1998). Re-Examine The Long Run Purchasing Power Parity Hypothesis for A High Inflation Country: The Case of Turkey 1980-93. Applied Economics Letters, 5:51-53.
• Vural, U. (2013). Geleneksel Olmayan Para Politikalarının Yükselişi. (Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Ankara). Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası İletişim ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü.
• Yavuz, N. Ç. (2009). Purchasing power parıty with multiple structural breaks: evidence from Turkey. Economics Bulletin, 29(2), 1201-1210.
• Yıldırım, K., Mercan M. ve Kostakoğlu, S. F. Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Test Edilmesi: Zaman Serisi ve Panel Veri Analizi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2013, Cilt. 8, S. 3, 2013, ss. 75-95.
• Yıldırım S. ve Yıldırım Z. (2012). Reel Efektif Döviz Kuru Üzerinde Kırılmalı Birim Kök Testleri ile Türkiye İçin Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Geçerliliğinin Sınanması. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, 33 (2): 221-238.