Belediye Çalışanlarının Sosyal Medya Kullanımına İlişkin Tutumlarının Belirlenmesi: Ankara İli Örneği

Yıl 2021, , 687 - 709, 25.12.2021

Vildan Ateş , İsmail Köker

https://doi.org/10.18070/erciyesiibd.930315

Öz

Bu çalışmanın amacı belediye çalışanlarının sosyal medya tutumlarını belirlemek ve cinsiyet, yaş grubu, hizmet süresi açısından anlamlı farklılıklar olup olmadığını araştırmaktır. Araştırmanın çalışma grubu Ankara ili ve beş ilçesindeki belediyelerde çalışan 360 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırma yöntemi nicel araştırma olup veri toplama aracı Otrar ve Argın (2016) tarafından geliştirilen ve uyarlanan 35 maddeden oluşan Sosyal Medya Tutum Ölçeğidir. Verilerin analizi IBM SPSS 20.0 programı kullanılarak açıklayıcı faktör analizi ve MANOVA tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin belediye çalışanlarının tutumunu ölçmek için geçerli ve güvenilir bir araç olduğu Cronbach alfa güvenirlik analizi ve açıklayıcı faktör analizi ile kontrol edilmiş ve ölçeğin beş faktörlü yeni yapısına ulaşılmıştır. Belediye çalışanlarının cinsiyete, yaşa ve hizmet süresine göre ölçeğin beş faktörü olan düşkünlük, eğlence ve paylaşım, sosyallik ve dikkat çekme, eğitim, açık iletişim puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Kadınlar erkeklere göre sosyal medya uygulamalarına daha düşkün olduğu görülmüştür. 18-22 yaş grubu sosyal medyayı daha çok eğlence, paylaşım ve açık iletişim için kullanırken 16-20 yıl hizmet süresine sahip olan çalışanlar sosyal medyanın eğitim amaçlı kullanılmasının uygun olacağını düşünmektedirler. Çalışma sonuçları literatürde yer alan diğer çalışma sonuçları ile tartışılıp, belediyelere öneriler de bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Belediye, Belediye Çalışanları, Sosyal Medya Tutum Ölçeği, Sosyal Medya.

Determining The Attitude of Municipal Employees About The Use of Social Media: Ankara Province Example

Öz

The aim of this study is to determine the attitudes of municipal personnel towards social media and to investigate whether there are significant differences in terms of gender, age group and working time. The study group of the research consists of 360 participants working in Ankara metropolitan municipality and its five districts. The research method is quantitative research and the data collection tool is the Social Media Attitude Scale, which consists of 35 items developed and adapted by Otrar and Argın (2016). The analysis of the data was carried out by using the IBM SPSS 20.0 program, exploratory factor analysis and MANOVA technique. Cronbach's alfa reliability analysis and exploratory factor analysis were used to check that the scale was a valid and reliable tool for measuring the attitudes of municipal employees, and the new five-factor structure of the scale was reached. They are addiction, entertainment and sharing, sociality and attention-getting, education, and open communication. It was observed that there were statistically significant differences in the scores of the municipality personnel. Women are more fond of social media applications than men. While the 18-22 age group uses social media for entertainment, sharing and open communication, employees with a working time of 16-20 years think that it will be appropriate to use social media for educational purposes. The results of the study were discussed with the literature and recommendations were made to the municipalities. 

Anahtar Kelimeler

Municipality, Municipality, Municipality Personnel, Social Media Attitude Scale, Social Media

Kaynakça

• Ada, S., Çiçek, B. ve Kaynakyeşil, G. (2013). Çevrimiçi sosyal ağ sitesi kullanımını etkileyen motive edici faktörler üzerine bir araştırma. In Academic Informatics Conference, Antalya. Erişim adresi: http://ab.org.tr/ab13/bildiri/206.pdf.
• Akpınar, E. (2017). Ergenlerde sosyal güvende hissetme ve memnuniyet ile problemli internet kullanımı arasındaki ilişkide sosyal medya tutumlarının aracılık rolü. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
• Aksak, M. (2017). Farklı lise türlerine devam eden lise öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumları ile yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Gaziosmanpaşa ilçesi örneği). İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Akyüz, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumları ile aile içi iletişim ve yalnızlık algısı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Alican, C., ve Saban, A. (2013). Ortaokul ve lise de öğrenim gören öğrencilerin sosyal medya kullanımına ilişkin tutumları: Ürgüp örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(35), 1-14.
• Ayyıldız, P. (2017). Ergenlerin sosyal medya tutumları ile özsaygıları arasındaki ilişki. İstanbul: Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bor, H. (2018). Ergenlerde sosyal medyaya yönelik tutum, sosyal medya kullanımında gelişmeleri kaçırma korkusu ve sosyal kaygı arasındaki ilişkiler. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Boyd, D. M. (2008). Why youth social network sites: the role of networked publics in teenage social life. youth, identity,and digital media. Edited by David Buckingham. The John D. and Catherine T. MacArthur Foundation Series on Digital Media and Learning. Cambridge, MA: The MIT Press.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları (Birinci Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Dabbagh, N. ve Kitsantas, A. (2012). Personal learning environments, social media, and self-regulated learning: A natural formula for connecting formal and informal learning. The Internet and Higher Education, 15(1), 3-8.
• Eni, Ş. (2017). Lise öğrencilerinin sosyal medya kullanma sıklığının yalnızlık algılarına etkisi. İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ergüder, E. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinin siber zorbalık ve mağduriyet düzeyleri ile internet bağımlılığı ve sosyal medya tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Et, E. (2019). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin içe kapanıklık ve yalnızlık düzeylerine etkisinin incelenmesi. Ankara: Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fernández, A. (2011). Clinical report: The impact of social media on children, adolescents and families. Archivos de Pediatría del Uruguay, 82(1), 31-32.
• Fuoco, M., ve Leveridge, M. J. (2015). Early adopters or laggards? Attitudes toward and use of social media among urologists. BJU International, 115(3), 491-497.
• George, D., ve Mallery, P. (2010). George and Mallery (2010). SPSS for windows a step by step: A Simple Guide and Reference. Erişim adresi: https://wps.ablongman.com/wps/media/objects/385/394732/george4answers.pdf.
• Gül, G. (2019). Lise öğrencilerinin sosyal medya tutumları ile ahlaki olgunluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güney, B. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal medya kullanımlarının medya okuryazarlık düzeyinde farklı değişkenler açısından incelenmesi. Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Jafar, R. M. S., Geng, S., Ahmad, W., Niu, B. ve Chan, F. T. (2019). Social media usage and employee’s job performance. Industrial Management ve Data Systems.
• Karadağ, F. (2019). Siber zorbalık tutumu ile sosyal medya tutumu arasındaki ilişkinin incelenmesi: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi örneği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kamiloğlu, F. ve Yurttaş, Ö. U. (2014). Sosyal medyanın bilgi edinme ve kişisel gelişim sürecine katkısı ve lise öğrencileri üzerine bir alan çalışması. İletişim, 21, 129-150.
• Kenny, P. ve Johnson, I. G. (2016). Social media use, attitudes, behaviours and perceptions of online professionalism amongst dental students. British Dental Journal, 221(10), 651-655.
• Kırnık, D., Pepeler, E. ve Özbek, R. (2018). Öğretmen adaylarının sosyal medya kullanımına ilişkin tutumları: Malatya il örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25-45.
• Kilis, S., Rapp, C. ve Gülbahar, Y. (2014). Eğitimde sosyal medya kullanımına yönelik yükseköğretim düzeyindeki eğitmenlerin algısı: Türkiye-Almanya örneklemi. Journal of Instructional Technologies ve Teacher Education, 3(3), 2-28.
• Kocabaş, S. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinin sosyal medyaya yönelik tutumlarının kullanım alışkanlıkları bağlamında incelenmesi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kocadere, S. A. ve Aşkar, P. (2013). Sosyal medya araçlarının katkıları ve kullanım sıklıkları: öğretmenlik uygulaması örneği. İlköğretim Online, 12(4), 1120-1132.
• Lenhart, A., Purcell, K., Smith, A., ve Zickuhr, K. (2010). Social media ve mobile ınternet use among teens and young adults. millennials. Pew internet ve American life Project. Erişim adresi: http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED525056.pdf.
• Mossberger, K., Wu, Y., ve Crawford, J. (2013). Connecting citizens and local governments? Social media and interactivity in major U.S. cities. Government Information Quarterly, 30(4), 351–358.
• Otrar, M. ve Argın, F. S. (Mayıs, 2016). Sosyal medya kullanımına yönelik tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. IIIrd International Eurasian Educational Research Congress. Muğla, Türkiye.
• Özay, S. (2018). Ergenlerin sosyal medyaya ilişkin tutumları ile narsisizm arasındaki ilişkinin incelenmesi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Öztürk, D. S., Öztürk, F. ve Özen, R. (2016). Teachers’ use of social-media tools for their professional development. Journal of Human Sciences, 13(1), 7-21.
• Parveen, F., Jaafar, N. I., ve Ainin, S. (2015). Social media usage and organizational performance: Reflections of Malaysian social media managers. Telematics and Informatics, 32(1), 67-78.
• Perrin, A. (2015). PewResearchCenter. Social Media Usage: 2005-2015. Erişim adresi: https://www.secretintelligenceservice.org/wp-content/uploads/2016/02/PI_2015-10-08_Social-Networking-Usage-2005-2015_FINAL.pdf.
• Semerci, Ö. (2020). Dijital oyun bağımlılığı ve sosyal medya kullanımı: lise öğrencileri üzerine bir alan araştırması. Uşak: Uşak Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. Streiner, D. L. (2013). A Guide for the Statistically Perplexed: Selected readings for Clinical Researchers (First Edition). U.S.A.: University of Toronto Press.
• Sobacı, M.Z., Köseoğlu, Ö. ve Karkın, N. (2015). Belediyelerde sosyal medya değişim için yenilikçi fırsatlar. İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Yayınevi.
• Tezci, E. ve İçen, M. (2017). High school students' social media usage habits. Online Submission, 8(27), 99-108.
• Tuğlu, B. (2017). Ortaokul öğrencilerinin sosyal medyayı kullanım amaçları ve sosyal medya kullanımlarına ilişkin tutumları. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Türk, T. (2020). Lise öğrencilerinin mükemmeliyetçilik özellikleri ile sosyal medya kullanım tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi; İstanbul ili Şişli ilçesi örneği. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Ulusal, R. (2019). Ergenlik döneminde narsisizm, dindarlık ve sosyal medya tutumları ilişkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yabancı, C. (2019). Lise öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumları ile narsisizm ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yetiş, Ü. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları ile e-öğrenme stilleri arasındaki ilişki. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.