A Generic Evaluation Of Movie Cape Fear (1962)

Yıl 2022, , 41 - 55, 28.10.2022

Derya Çetin

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1137661

Cited By: 1

Öz

The concept of genre has had a significant place in cinema studies since the 1970s. Genre films are commercial feature films telling identical stories with similar characters. Definition and debate of genus and genres in cinema has tended to focus on mainstream, commercial films in general and Hollywood films in particular. In this study, it is aimed to make a generic evaluation of the movie Cape Fear directed by John Lee Thompson in 1962. The movie was selected with a teleological sample method because it inhibits the characteristics of some main genres and some sub-genres and makes the changes of some main species visible over time. The movie has the characteristics of psychological-thriller, psycho-thriller, film noir and neo-noir. The film was chosen in terms of both showing the change in the main genre, film noir, and blurring the boundaries of psycho-thriller and psychological thriller, which are two sub-genres of thriller. Movie selected as a sample, analyzed according to the generic criticism method. In this direction Cape Fear is evaluated from a generic perspective under the headings of “subject, narrative structure, characters, iconography and direction of photography.”

Anahtar Kelimeler

Cinema, Genre Critics, Film Noir, Psycho-thriller.

Cape Fear (1962) Filminin Türsel Açidan Değerlendirilmesi

Öz

Tür kavramı sinema incelemelerinde 1970’lerden beri önemli bir yer tutmaktadır. Tür filmleri, benzer hikayeleri benzer karakterlerle anlatan ticari uzun metrajlı filmlerdir. Sinemada tür ve türlerin tanımı ve tartışması genel olarak ana akım, ticari filmlere ve özel olarak Hollywood filmlerine odaklanma eğiliminde olmuştur. Bu çalışmada 1962 yılında John Lee Thompson tarafından yönetilen Cape Fear adlı filmin türsel bir değerlendirmesini yapmak amaçlanmaktadır. Film hem bazı ana türlerin hem bazı alt türlerin özelliklerini taşıdığı için hem de bazı ana türlerin zaman içerisindeki değişimlerini görünür kıldığı için amaçsal örneklem yöntemiyle seçilmiştir. Film, psikolojik-gerilim, psiko-gerilim, film noir ve neo-noir özelliklerini taşır. Film, hem bir ana tür olan film noir’ın zaman içindeki değişimini göstermesi hem de gerilimin iki alt türü olan psiko-gerilim ve psikolojik gerilimin sınırlarını bulanıklaştırması açısından seçilmiştir. Örneklem olarak seçilen film, türsel eleştiri yöntemine göre çözümlenmiştir. Bu doğrultuda Cape Fear filmi “konu, anlatı yapısı, karakterler, ikonografi ve görüntü yönetimi” başlıkları altında türsel perpektiften değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sinema, Türsel Eleştiri, Film Noir, Psiko-Gerilim.

Kaynakça

• Abisel, N. (1999). Popüler Sinema ve Türler. İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Altman, R. (2003). A Semantic/Syntactic Approach to Film Genre. B. K. Grant (Ed.) içinde, Film Genre Reader III. Austin: University of Texas Press.
• Balcı, A. (2016). Açıklamalı Eğitim Yönetimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: Pegem Yayınevi.
• Buscombe, E. (1970). The Idea of Genre in the American Cinema. Screen, 11(2), 33-45.
• Conard, M. T. (2007). Reservoir Dogs Redemption in a Postmodern World. M. T. Conard içinde, The Philosophy of
• Neo-Noir (s. 101-116). Kentucky: University Press of Kentucky.
• Gledhill, C. (2007). History of Genre Criticism. P. Cook (Ed.) içinde, The Cinema Book (p. 252-259). London: BFI Publishing.
• Glitre, K. (2009). Under the Neon Rainbow: Colour and Neo-Noir . M. BOULD, K. GLITRE, & G. TUCK içinde, Neo-Noir (s. 11-27). London & New York: Wallflower Press.
• Grant, B. K. (2007). Film Genre: From Iconography to Ideology. . London, New York: Wallflower Press.
• Hanson, P. (2003). Kayıp Kuşak Filmleri. (K. Ertuğrul, Çev.) İstanbul: Altıkırkbeş Yayınları.
• Hayward, S. (2013). Cinema Studies: The Key Concepts. London & New York: Routledge.
• Kabadayı, L. (2013). Film Eleştirisi: Kuramsal Çerçeve ve Sinemamızdan Örnek Çözümlemeler. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Keesey, D. (2011). Neo-Noir Filmler. (S. Serezli, Çev.) İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Kolker, R. (2011). Film, Biçim ve Kültür. (F. Ertınaz, A. Güney, Z. Özen, O. Şakır, B. Tokem, T. D., & E. Yılmaz, Çev.) Ankara: DeKi Basım Yayım.
• Mutluer, O. (2008). Yeni Yönelimler Çerçevesinde "Kara Film". Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Neale, S. (2005). Genre and Hollywood. London and New York: Routledge.
• Newman, K. (2001). Psycho-thriller, qu’est-ce que c’est? In British Horror Cinema (p. 85-95). içinde London, New York: Routledge.
• Özden, Z. (2014). Film Eleştirisi: Film Eleştirisinde Temel Yaklaşımlar ve Tür Filmi Eleştirisi. Ankara: İmge Kitabevi.
• Schatz, T. (1981). Hollywood Genres: Formulas, Filmmaking and The Studio System. New York: Random House.
• Sobchack, T. (1975). Genre Film: A Classical Experience. Literature/Film Quarterly, 3(3), 196-204.
• Tan Özdemir, S. (2011). Yeni Kara Filmler. Ankara: Nirengi Kitap.
• Taylan, A. (2015). Nitel ve Nicel Araştırmalarda Evren ve Örneklem Seçimi ve Sorunlar. B. Yıldırım içinde, İletişim Araştırmalarında Yöntemler (s. 47-83). Konya: Literatürk Yayınları.
• Tudor, A. (2003). Genre. B. K. Grant içinde, Film Genre Reader III (p. 3-11). Austin: University of Texas Press.