Halkla İlişkiler Perspektifinden Karabağ’da Kültürel Mirası Koruma Çabalarının İncelemesi

Yıl 2023, , 165 - 184, 30.01.2023

Simge Ünlü , Lütfiye Yaşar , Erdal Bilici

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1167066

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada Karabağ Savaşı sonrası Azerbaycan devletinin somut olmayan kültürel mirası koruma amaçlı faaliyetleri ele alınmıştır. Çalışmada halk mimarisi unsurlarını koruma amaçlı gerçekleştirilen stratejik iletişim faaliyetlerini analiz etmek amaçlanmıştır. Çalışma Azerbaycan’ın savaş sonrası iletişim stratejisini ele alan ilk çalışma olması sebebiyle önem arz etmektedir. Araştırmada, Azerbaycan’ın iletişim stratejisini tespit etmek amacıyla sahadaki memurlarla yarı yapılandırılmış görüşme yapılarak veriler Maxqda programında analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular şöyledir: Azerbaycan’ın stratejik iletişim yönetiminin ilk aşaması halk mimarisini oluşturan eserleri tespit ederek durum analizi yapmaktır. Ardından planlama aşamasında ilk olarak hasar tespitine yönelik adımların belirlenmesine geçilmiştir. Daha sonra restorasyon süreci için kurum ve fonlar oluşturularak restorasyon sürecini planlama ve yönetme süreci başlatmıştır. Stratejik iletişim yönetiminin üçüncü ve dördüncü adımında ise iletişim ve eylem stratejileri olarak; lobicilik faaliyetleri, infodemiyle mücadele ve kamu spotu gibi çeşitli iletişim yöntemleri kullanılmıştır. Sonuç olarak; Azerbaycan devleti kültürel miras yönetiminde stratejik iletişim yönetiminin tüm adımlarını uygulayarak kamuoyuyla iletişim kurduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Stratejik İletişim Yönetimi, Kültürel Miras Yönetimi, Azerbaycan, Karabağ, Public Relations, Strategic Communication Management, Cultural Heritage Management, Azerbaijan, Karabakh

An Analysis of Cultural Heritage Preservation Efforts in Karabakh from the Perspective of Public Relations

Öz

This study discusses the activities of Azerbaijan to protect the intangible cultural heritage after the Karabakh War. This study also aims to analyze the strategic communication activities carried out to protect the elements of folk architecture. This study is critical because it is the first study to deal with the post-war communication strategy of Azerbaijan. In this study, semi-structured interviews have been conducted with civil servants in the field in order to determine the communication strategy of Azerbaijan, and the data have been analyzed in the Maxqda program. The findings are as follows: The first stage of strategic communication management in Azerbaijan is to analyze the situation by identifying the works that make up the folk architecture. Then, in the planning phase, the damage assessment steps have been determined. Later, institutions and funds were established for the restoration process, and planning and managing of the restoration process were initiated. In the third and fourth steps of strategic communication management, as communication and action strategies. Various communication methods such as lobbying activities, fight against infodemic and public advertisement have been used.

Anahtar Kelimeler

Public Relations, Strategic Communication Management, Cultural Heritage Management, Azerbaijan, Karabakh

Kaynakça

• Akyıldız, N. A., & Olğun, T. N. (2020). Somut olmayan kültürel mirasın Anadolu’da tarihi yerleşimlerin korunması ve sürdürülebilirliği bağlamında değerlendirilmesi. Milli Folklor, 16(128), 234-243.
• Altan, H., & Karaderi Özsoy, Ş. (2017). Tarihsel Süreçten Günümüze Büyük Han ve Yeniden Kullanıma Adaptasyonda Sosyokültürel Sürdürülebilirlik Bağlamında Mekan İşlevlendirilmesi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 7(4), 634–654.
• Arioğlu, İ. E., & Aydoğdu Atasoy, Ö. (2015). Somut Olmayan Kültürel Miras Kapsamında Geleneksel El Sanatları ve Kültür Ve Turizm Bakanlığı. Electronic Turkish Studies, 10(16), 109–126.
• Aslanova, F. (2012). Ermeni̇ tahri̇batina maruz kalan azerbaycan mezar taşlari. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 1(9), 29–36.
• Aydın, H., & Perker, S. Z. (2015). İznik Elmali Ahşap Cami̇i̇ YapisaÖzelli̇kleri̇. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 37–47. https://doi.org/10.17755/esosder.40202
• Blake, J. (2000). On defining the cultural heritage. International & Comparative Law Quarterly, 49(1), 61–85.
• Brown, M. F. (2005). Heritage trouble: recent work on the protection of intangible cultural property. International Journal of Cultural Property, 12(1), 40–61.
• Bütschi, G., & Steyn, B. (2006). Theory on strategic communication management is the key to unlocking the boardroom. Journal of Communication Management, 10(1), 106–109. https://doi.org/10.1108/13632540610646436
• Ceylan, S. (2014). Kaybolmakta Olan Bir Kırsal Maddi Kültür Örneği: Su Değirmenleri (Ağlasun Örneği). Doğu Coğrafya Dergisi, 19(31), 65–82.
• Davulcu, M. (2013). Makedonya Yörüklerinde Halk Mimarisi Geleneği Üzerine Bir İnceleme. Electronic Turkish Studies, 8(9), 1019–1044.
• Doğan, G. E. (2020). Dağlık Karabağ Meselesi : Bölgesel Güvenlik Dinamikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Güvenlik Çalışmaları Dergisi, 22(2), 167–181.
• Duvarcı, A. (2012). Kültürümüzde İstanbul Kahvehaneleri ve Halk Edebiyatına Katkıları. 1(1), 75–86.
• Düzenli, H. İ. (2005). İstanbul türbeleri̇. In Antik Çağ’dan Günümüze Büyük İstanbul Tarihi, Mimarisi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş.
• Eichler, J. (2021). Intangible cultural heritage, inequalities and participation: who decides on heritage? The International Journal of Human Rights, 25(5), 793–814. https://doi.org/10.1080/13642987.2020.1822821
• Erder, C. (1968). ‘ Venedik Tüzüğü’ Uluslararası Tarihi Anıtları Onarım Kuralları. Vakıflar Dergisi, 7, 111–115.
• Ertuğrul, A. (2009). Hamam Yapıları ve Literatürü. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 7(13), 241–266.
• Esfehani, M. H., & Albrecht, J. N. (2018). Roles of intangible cultural heritage in tourism in natural protected areas. Journal of Heritage Tourism, 13(1), 15–29. https://doi.org/10.1080/1743873X.2016.1245735
• Foni, A. E., Papagiannakis, G., & Magnenat-Thalmann, N. (2010). A taxonomy of visualization strategies for cultural heritage applications. Journal on Computing and Cultural Heritage (JOCCH), 3(1), 1–21.
• Göksel, A. B. (2013). Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi. Nobel.
• Guliyeva, D., & Guliyev, Z. (2020). Kültürel Yapıtların Sanal Rekonstrüksiyon Sonrası Turizm Ve Kültürel Bellek Bağlamında Virtual Karabağ Sitesi Sanal Tur Videolarının Analizi. Uluslararası Turizm, Ekonomi ve İşletme Bilimleri Dergisi, 4(2), 20–33.
• Gürçayir, S. (2011). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi Üzerine Eleştirel Bir Okuma. Milli Folklor, 23(92), 5–12.
• Hakala, U., Sjöblom, P., & Kantola, S. P. (2011). Toponyms as carriers of heritage: Implications for place branding. Journal of Product and Brand Management, 20(6), 263–275. https://doi.org/10.1108/JPBM-05-2014-0612
• Hallahan, K. (2014). Organizational goals and communication objectives in strategic communication. In D. Holtzhausen & A. Zerfass (Eds.), The Routledge handbook of strategic communication (pp. 268–290). Routledge.
• Hallahan, K., Holtzhausen, D., van Ruler, B., Verčič, D., & Sriramesh, K. (2007). Defining Strategic Communication. International Journal of Strategic Communication, 1(1), 3–35. https://doi.org/10.1080/15531180701285244
• Harrison, R. (2010). What is heritage. In Understanding the politics of heritage (pp. 5–42). Manchester University Press Manchester.
• Hofstede, G. (2003). What is culture? A reply to Baskerville. Accounting, Organizations and Society, 28(7–8), 811–813.
• Holtorf, C. (2012). The Heritage of Heritage. Heritage & Society, 5(2), 153–174. https://doi.org/10.1179/hso.2012.5.2.153
• Işık, M. (2017). Halkla İlişkiler Tarihine Yolculuk. In M. Işık (Ed.), Halkla ilişkilere giriş (pp. 32–39). Eğitim Yayınevi.
• Kakiuchi, E. (2014). Cultural heritage protection system in Japan: Current issues and prospects for the future. National Graduate Institute for Policy Studies, 2, 1-12. https://doi.org/10.4467/23538724gs.16.013.6170
• Kara, T. (2016). III. Ahmed Devrinde Sur İçi İstanbul: Yerleşim Alanları ve Diğer Alanların Dağılımı. Studies of The Ottoman Domain (Osmanlı Hakimiyet Sahası Çalışmaları), 6(11), 119-148.
• Karakul, Ö. (2007). Folk architecture in historic environments: Living spaces for intangible cultural heritage. Milli Folklor, 75, 151–163.
• Karpuz, H. (2002). Konya’da Halk Mimarisi. Erdem Dergisi, 13(38), 223–236.
• Kaya, N. K. (2013). Mimarlık Disiplininin “Halk Mimarisi ve Somut Olmayan Kültürel Miras” Bağlamında Halkbilimi Disiplini ile İlişkisi. Bilim ve Kültür, 01, 126–140.
• Kim, S., Whitford, M., & Arcodia, C. (2019). Development of intangible cultural heritage as a sustainable tourism resource: the intangible cultural heritage practitioners’ perspectives. Journal of Heritage Tourism, 14(5–6), 422–435. https://doi.org/10.1080/1743873X.2018.1561703
• Kınık, H. (2021). Karabağ Savaşıyla Yeniden Dirilen Azerbaycan:2020. In Özgür Tüfekçi (Ed.), Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler (pp. 51–77). Karadeniz Teknik Üniversitesi Yayınları.
• Krippendorff, K. (2012). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage.
• Kurin, R. (2004). Safeguarding Intangible Cultural Heritage in the 2003 UNESCO Convention: a critical appraisal. Museum International, 56(1–2), 66–77. https://doi.org/10.1111/j.1350-0775.2004.00459.x
• Kutlu, M. (2017). Kayseri Çifte Medrese’de Gevher Nesibe Darüşşifası’nın Konumu Üzerine Bir Değerlendirme. Sanat Tarihi Dergisi, 26(2), 363–377. https://doi.org/10.29135/std.326689
• Lenzerini, F. (2011). Intangible cultural heritage: The living culture of peoples. European Journal of International Law, 22(1), 101–120.
• Lowenthal, D. (2005). Natural and cultural heritage. International Journal of Heritage Studies, 11(1), 81–92. https://doi.org/10.1080/13527250500037088
• Nesli, A. (2018). Eski Eserlerin Korunmasinin Hukuk Tarihi Yonuyle Incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 20(1), 431–478. https://hukuk.deu.edu.tr/wp-content/uploads/2018/06/12-ASLIHAN-NESLI.pdf
• Öğütçü, B., & Yılmaz, M. E. (2021). Dağlik Karabağ Sorununda Uluslararasi Arabuluculuk. Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1), 162–191. https://doi.org/10.46849/guiibd.863631
• Oğuz, M. Ö. (2013). Terim olarak somut olmayan kültürel miras. Milli Folklor, 25(100), 5–13.
• Öksüz Kuşçuoğlu, G., & Taş, M. (2017). Sürdürülebilir kültürel miras yönetimi. Yalvaç Akademi Dergisi, 2(1), 58-67.
• Ölçer Özünel, E. (2013). ‘Yeni Miras’lar ve Uluslararası Sözleşmelerde Sürdürülebilir Kalkınma Stratejileri. Milli Folklor, 25(100), 14–30.
• Onyima, B. N. (2016). Nigerian cultural heritage: Preservation, challenges and prospects. OGIRISI: A New Journal of African Studies, 12, 273–292.
• Özdek, A. (2013). Konya Türkü Metinlerinde Mevlânâ ve Mevlevîlik Üzerine Bir Araştırma. Rast Müzikoloji Dergisi, 1(2), 30–46.
• Özsoy, B., Baş, A., & Betül, F. (2022). Küresel Çözümsüzlükten Vatan Muharebesine: Dağlık Karabağ’da Minsk Grubu’nun Rolü Üzerine Bir Değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 13(33), 143–160.
• Prott, L. V, & O’Keefe, P. J. (1992). ‘Cultural heritage’or ‘cultural property’? International Journal of Cultural Property, 1(2), 307–320.
• Roders, A. P., & Van Oers, R. (2011). Bridging cultural heritage and sustainable development. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 1(1), 5–14.
• Roy, L. (2015). Indigenous cultural heritage preservation: A review essay with ideas for the future. IFLA Journal, 41(3), 192–203.
• Sandhu, S. (2009). Strategic communication: An institutional perspective. International Journal of Strategic Communication, 3(2), 72–92.
• Selmanović, E., Rizvic, S., Harvey, C., Boskovic, D., Hulusic, V., Chahin, M., & Sljivo, S. (2020). Improving accessibility to intangible cultural heritage preservation using virtual reality. Journal on Computing and Cultural Heritage (JOCCH), 13(2), 1–19.
• Silverman, H., & Ruggles, D. F. (2007). Cultural heritage and human rights. In Cultural heritage and human rights (pp. 3–29). Springer.
• Su, J. (2018). Conceptualising the subjective authenticity of intangible cultural heritage. International Journal of Heritage Studies, 24(9), 919–937. https://doi.org/10.1080/13527258.2018.1428662
• Taylor, K. (2004). Cultural heritage management: A possible role for charters and principles in Asia. International Journal of Heritage Studies, 10(5), 417–433. https://doi.org/10.1080/1352725042000299045
• Türker, A., & Çelik, İ. (2012). Somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistik ürün olarak geliştirilmesine yönelik alternatif öneriler. Yeni Fikir Dergisi, 4(9), 86-98.
• Van zanten, W. (2004). Constructing New Terminology for Intangible Cultural Heritage. Museum International, 56(1–2), 36–44. https://doi.org/10.1111/j.1350-0775.2004.00456.x
• Vecco, M. (2010). A definition of cultural heritage: From the tangible to the intangible. Journal of Cultural Heritage, 11(3), 321–324. https://doi.org/10.1016/j.culher.2010.01.006
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri.[Qualitative Research Methods in Social Sciences] Ankara: Seçkin. Seçkin Publications.
• YTB. (2022). Azerbaycan ve Dağlık Karabağ. https://ytbweb1.blob.core.windows.net/files/2020/2020Belgeler/Azerbaycan ve Dağlık Karabağ.pdf