Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

16 Nisan 2017 Anayasa Değişikliği Referandumu Sürecinde Siyasal Bilgilenme ve Medya: Eğitim Düzeyine Göre Bir Karşılaştırma

Yıl 2019, , 1 - 16, 21.01.2019
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.424135

Öz

Birey siyasal bilgilenme sürecinde, çeşitli faktörlerin etkisinde kalmaktadır.
Günümüzde geleneksel medya araçlarının yanında yeni iletişim teknolojilerinin
gelişimiyle bu süreç daha da çeşitlenmiştir. Söz konusu süreçte bireyler bir takım
demografik özelliklerine göre farklı düzeylerde etkilenmektedir. Bu demografik
özelliklerden biri de bireyin eğitim düzeyidir. Bu çalışmada da Konya’nın Selçuklu,
Karatay ve Meram ilçelerinde ikamet eden insanların eğitim durumlarına göre siyasal
bilgilenme süreçlerinde iletişim araç ve yöntemlerinin etkinliği açısından farklılıkların
ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Saha araştırması yönteminin kullanıldığı bu
çalışmada 600 kişiyle yüz yüze anket tekniği kullanılarak görüşülmüştür. Araştırma
bulgularına göre katılımcıların siyasal bilgilenme sürecinde en çok etkilendiği medya
türleri arasında televizyon ve internet ilk sıralarda yer almaktadır. Araştırma katılan
seçmenlerin siyasal bilgilenme sürecinde interneti etkili görme eğilimi arttıkça,
sosyal medyayı etkili görme eğiliminde de bir artış yaşanmaktadır. Yine eğitim düzeyi
artışı, siyasal bilgilenmede gazete ve internetin etkili olduğunu düşünme yönündeki
eğilimleri de artırmaktadır. 

Kaynakça

  • Arklan, Ü. ve Karakoç, E. (2013). Medyanın Genel ve Siyasal Gündeme İlişkin Bilgi Edinme Aracı Olarak Kullanımı: Görgül Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 33, 325- 363.
  • Aziz, A. (2003). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayın.
  • Balcı, Ş. ve Akar, H. (2010). Siyasal Bilgilenmede İletişim Araç ve Yöntemlerinin Önem Düzeyi: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Konya Araştırması. E-Journal of New World Sciences Academy Humanities, 5 (2), 282-305.
  • Balcı, Ş. ve Bal, E. (2017). Dini ve Ahlaki Değerlerin Oy Verme Davranışı Üzerindeki Etkinliği: “Cinsiyetler Arası Karşılaştırma”. Bünyamin Ayhan vd. (Eds), Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları 2017, Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları, 478-487.
  • Balcı, Ş. ve Bor, T. (2015). Siyasal Bilgilenmede Televizyonun Önem Düzeyi. Global Media Journal TR Edition, 5 (10): 47-70.
  • Balcı, Ş. ve Tarhan, A. (2007). Siyasal Bilgilenme ve İnternet: 22 Temmuz 2007 Genel Seçimleri’nde Bir Kullanımlar ve Doyumlar Araştırması. Medya ve Siyaset Uluslararası Sempozyumu, Cilt 1, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi, 15–17 Kasım, İzmir, 322-335.
  • Balcı, Ş. (2016). Siyasal Karar Verme ürecinde İletişim Araç ve Yöntemlerinin Etki Düzeyleri: “7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Örneği”. Şükrü Balcı (Ed.), 7 Haziran’dan 1 Kasım’a Türkiye’de Siyasal İletişim Uygulamaları, Konya: Literatürk Yayınevi, 71-108.
  • Balcı, Ş., Damlapınar, Z., Pınarbaşı, T. E. ve Astam, F. K. (2016). Siyasal Bilgilenmede Medyanın Rolü ve Etkinliği: Üniversite Öğrencileri Araştırması. Internatıonal Journal of Social Science, 53, 111-126.
  • Balcı, Ş., Tarhan, A. ve Bal, Enes (2013). Medya ve Siyasal Katılım, Konya: Literatürk Yayınevi
  • Becker, L. B. ve Dunwoody, S., (1982). Media Use, Public Affairs Knowledge and Voting in a Local Election, Journalism Quarterly, 59 (2), 212-218.
  • Bekiroğlu, O. ve Bal, E. (2014). Siyasal Reklamcılık, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Bolce, L.; De Maio, G. ve Muzzio, D. (1996). Dial-In Democracy: Talk Radio and the 1994 Election, Political Science Quarterly, 111 (3), 457-481.
  • Chaffee, S. ve Frank, S. (1996). How Americans get political information: Print versus broadcast news. ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 546 (1), 48-58.
  • Chaffee, S. H.; Zhao, X. ve Leshner, G. (1994). Political knowledge and the campaign media of 1992. Communication Research, 21, 305-324.
  • Damlapınar, Z. ve Balcı, Ş. (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Dimitrova, D. V.; Shehata, A., Strömbäck, J. ve Nord, L. W. (2014). The Effects of Digital Media on Political Knowledge and Participation in Election Campaigns: Evidence from Panel Data. Communication Research, 41 (1), 95–118.
  • Doğan, A. ve Göker, G. (2013a). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (Elazığ Seçmeni Örneği). Adem Doğan ve Göksel Göker (Eds.), Siyasal İletişim Araştırmaları, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, 23-58.
  • Doğan, A. ve Göker, G. (2013b). Genel Seçimlerde Seçmen Tercihi: 12 Haziran 2011 Genel Seçimleri Örnek Olayı (Seçim Öncesi 2 Araştırma ve Seçim Sonuçlarının Karşılaştırılması). Adem Doğan ve Göksel Göker (Eds.), Siyasal İletişim Araştırmaları, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, 109-136.
  • Drew, D. ve Weaver, D. H. (1998). Voter learning in the 1996 presidential election: Did the media matter?. Journalism ve Mass Communication Quarterly, 75, 292- 301.
  • Eveland, W. P. (2004). The Effect of Political Discussion in Producing Informed Citizens: The Roles of Information, Motivation, and Elaboration, Political Communication, 21 (2), 177-193.
  • Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve Siyasal İletişim, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Gülmen, Y. (1979). Türk Seçmen Davranışı: 1960-1970, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları.
  • Güneş, S. (1996). Medya ve Siyasal Bilgilenme. Yeni Türkiye Dergisi Medya Özel Sayısı, 2 (11): 803–825.
  • Güz, N. (1995). Siyasal Tercihleri Belirlemede Kitle İletişim Araçlarının Rolü (Mart 1994 Yerel Seçimleri Ankara Örneği). Amme İdaresi Dergisi, 28 (1), 113–128.
  • Kalaycıoğlu, E. (1983). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma, Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir İnceleme, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Kışlalı, A. T. (2000). Siyasal Sistemler: Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Kışlalı, A. T. (2002). Siyaset Bilimi. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Koçak, M. C. (2014). Siyasal Bilgilenme Sürecinde Televizyonun Rolü ve Etkileri (Konya Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Özkan, A. (2004). Siyasal İletişim: Partiler, Seçimler, Stratejiler. İstanbul: Nesil Yayınları.
  • Scheufele, D. A. (2002). Examining differential gains from mass media and their implications for participatory behavior. Communication Research, 29 (1), 46- 65.
  • Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Wei, R. ve Lo, V. (2008). News media use and knowledge about the 2006 U.S. midterm elections: Why exposure matters in voter learning. International Journal of Public Opinion Research, 20, 347-362.
  • Willnat, L.; Wong, J., Tamam, E. ve Aw, A. (2013). Online Media and Political Participation: The Case of Malaysia, Mass Communication and Society, 16, 557–585.
  • Zhao, X. ve Chaffee, S. H. (1995). Campaign advertisements versus television as sources of political issue information. Public Opinion Quarterly, 59 (1), 41-65.

Political Information and Media in The Referendum of the Constitutional Amendment 16 April 2017: A Comparison According to the Level of Education

Yıl 2019, , 1 - 16, 21.01.2019
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.424135

Öz

The individual is under the influence of various factors in the process of political
informing. Today, with the development of new communication technologies as well
as traditional media tools, this process has become even more diverse. In the process,
the individuals are affected at different levels according to some demographic
characteristics. One of these demographic characteristics is the educational level
of the individual. In this study, it was aimed to reveal differences in terms of the
effectiveness of communication tools and methods in the political informing process
according to the educational status of the people who reside in Selçuklu, Karatay and
Meram districts of Konya. This field survey method was used and 600 people were
interviewed using face-to-face survey technique. According to research findings,
television and internet are among the first media types among the most influential
participants in political informing process. As the tendency of the participating voters
to influence the internet in the process of political information increases, there is
an increase in the tendency to influence social media. The increase in the level of
education also increases the tendency to think that the newspaper and internet is
effective for political information.

Kaynakça

  • Arklan, Ü. ve Karakoç, E. (2013). Medyanın Genel ve Siyasal Gündeme İlişkin Bilgi Edinme Aracı Olarak Kullanımı: Görgül Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 33, 325- 363.
  • Aziz, A. (2003). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayın.
  • Balcı, Ş. ve Akar, H. (2010). Siyasal Bilgilenmede İletişim Araç ve Yöntemlerinin Önem Düzeyi: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Konya Araştırması. E-Journal of New World Sciences Academy Humanities, 5 (2), 282-305.
  • Balcı, Ş. ve Bal, E. (2017). Dini ve Ahlaki Değerlerin Oy Verme Davranışı Üzerindeki Etkinliği: “Cinsiyetler Arası Karşılaştırma”. Bünyamin Ayhan vd. (Eds), Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları 2017, Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları, 478-487.
  • Balcı, Ş. ve Bor, T. (2015). Siyasal Bilgilenmede Televizyonun Önem Düzeyi. Global Media Journal TR Edition, 5 (10): 47-70.
  • Balcı, Ş. ve Tarhan, A. (2007). Siyasal Bilgilenme ve İnternet: 22 Temmuz 2007 Genel Seçimleri’nde Bir Kullanımlar ve Doyumlar Araştırması. Medya ve Siyaset Uluslararası Sempozyumu, Cilt 1, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi, 15–17 Kasım, İzmir, 322-335.
  • Balcı, Ş. (2016). Siyasal Karar Verme ürecinde İletişim Araç ve Yöntemlerinin Etki Düzeyleri: “7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Örneği”. Şükrü Balcı (Ed.), 7 Haziran’dan 1 Kasım’a Türkiye’de Siyasal İletişim Uygulamaları, Konya: Literatürk Yayınevi, 71-108.
  • Balcı, Ş., Damlapınar, Z., Pınarbaşı, T. E. ve Astam, F. K. (2016). Siyasal Bilgilenmede Medyanın Rolü ve Etkinliği: Üniversite Öğrencileri Araştırması. Internatıonal Journal of Social Science, 53, 111-126.
  • Balcı, Ş., Tarhan, A. ve Bal, Enes (2013). Medya ve Siyasal Katılım, Konya: Literatürk Yayınevi
  • Becker, L. B. ve Dunwoody, S., (1982). Media Use, Public Affairs Knowledge and Voting in a Local Election, Journalism Quarterly, 59 (2), 212-218.
  • Bekiroğlu, O. ve Bal, E. (2014). Siyasal Reklamcılık, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Bolce, L.; De Maio, G. ve Muzzio, D. (1996). Dial-In Democracy: Talk Radio and the 1994 Election, Political Science Quarterly, 111 (3), 457-481.
  • Chaffee, S. ve Frank, S. (1996). How Americans get political information: Print versus broadcast news. ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 546 (1), 48-58.
  • Chaffee, S. H.; Zhao, X. ve Leshner, G. (1994). Political knowledge and the campaign media of 1992. Communication Research, 21, 305-324.
  • Damlapınar, Z. ve Balcı, Ş. (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Dimitrova, D. V.; Shehata, A., Strömbäck, J. ve Nord, L. W. (2014). The Effects of Digital Media on Political Knowledge and Participation in Election Campaigns: Evidence from Panel Data. Communication Research, 41 (1), 95–118.
  • Doğan, A. ve Göker, G. (2013a). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (Elazığ Seçmeni Örneği). Adem Doğan ve Göksel Göker (Eds.), Siyasal İletişim Araştırmaları, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, 23-58.
  • Doğan, A. ve Göker, G. (2013b). Genel Seçimlerde Seçmen Tercihi: 12 Haziran 2011 Genel Seçimleri Örnek Olayı (Seçim Öncesi 2 Araştırma ve Seçim Sonuçlarının Karşılaştırılması). Adem Doğan ve Göksel Göker (Eds.), Siyasal İletişim Araştırmaları, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, 109-136.
  • Drew, D. ve Weaver, D. H. (1998). Voter learning in the 1996 presidential election: Did the media matter?. Journalism ve Mass Communication Quarterly, 75, 292- 301.
  • Eveland, W. P. (2004). The Effect of Political Discussion in Producing Informed Citizens: The Roles of Information, Motivation, and Elaboration, Political Communication, 21 (2), 177-193.
  • Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve Siyasal İletişim, Konya: Literatürk Yayınları.
  • Gülmen, Y. (1979). Türk Seçmen Davranışı: 1960-1970, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları.
  • Güneş, S. (1996). Medya ve Siyasal Bilgilenme. Yeni Türkiye Dergisi Medya Özel Sayısı, 2 (11): 803–825.
  • Güz, N. (1995). Siyasal Tercihleri Belirlemede Kitle İletişim Araçlarının Rolü (Mart 1994 Yerel Seçimleri Ankara Örneği). Amme İdaresi Dergisi, 28 (1), 113–128.
  • Kalaycıoğlu, E. (1983). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma, Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir İnceleme, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Kışlalı, A. T. (2000). Siyasal Sistemler: Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Kışlalı, A. T. (2002). Siyaset Bilimi. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Koçak, M. C. (2014). Siyasal Bilgilenme Sürecinde Televizyonun Rolü ve Etkileri (Konya Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Özkan, A. (2004). Siyasal İletişim: Partiler, Seçimler, Stratejiler. İstanbul: Nesil Yayınları.
  • Scheufele, D. A. (2002). Examining differential gains from mass media and their implications for participatory behavior. Communication Research, 29 (1), 46- 65.
  • Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Wei, R. ve Lo, V. (2008). News media use and knowledge about the 2006 U.S. midterm elections: Why exposure matters in voter learning. International Journal of Public Opinion Research, 20, 347-362.
  • Willnat, L.; Wong, J., Tamam, E. ve Aw, A. (2013). Online Media and Political Participation: The Case of Malaysia, Mass Communication and Society, 16, 557–585.
  • Zhao, X. ve Chaffee, S. H. (1995). Campaign advertisements versus television as sources of political issue information. Public Opinion Quarterly, 59 (1), 41-65.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Türkçe Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Şükrü Balcı 0000-0002-0477-0622

Yayımlanma Tarihi 21 Ocak 2019
Gönderilme Tarihi 16 Mayıs 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Balcı, Ş. (2019). 16 Nisan 2017 Anayasa Değişikliği Referandumu Sürecinde Siyasal Bilgilenme ve Medya: Eğitim Düzeyine Göre Bir Karşılaştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 6(1), 1-16. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.424135