Criticism on the Isolated Individual In Digimodern Era: An Analysis on Lipton Television Advertising

Yıl 2019, , 863 - 880, 22.07.2019

Fikret Yazıcı

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.572321

Öz

With the introduction of the Internet into the social life, the rapidly changing
economic, cultural and social life have created a new paradigm with focus on
technology and digitalization. In this context, many electronic devices, especially
smart phones, tablets and computers, have changed the face- to- face communication
habits of individuals by providing virtual satisfaction. Individuals socializing
through virtual communities in social media environments have become isolated,
insensitive and lonely in home, workplace and social life areas. Media contents
provide highly effective images in determining the daily life practices of individuals.
Especially visual/audio images are used intensively to make the narrative language
of advertising more effective and powerful. TV advertising films are not intended
only to sell the product thanks to the visual/audio language they create. At the same
time, it creates an ideology, culture and policy aiming at reshaping community
life. In this study, the alienation process of the digimodern era individual to the
traditional values is examined through the TV advertising film from Lipton themed
“Let’s Talk Now”. The film was analyzed in line with the basis of semiotic analysis
method. In the process of analyzing the relationship between the presenter and the
presented, the semantic structure created in the denotation/connotation plane is
aimed to be explained. The effect of technology and digitalization was investigated
in the isolation of the individual. 

Anahtar Kelimeler

Digimodern Age, advertising, loneliness

Dijimodern Çağda Yalnızlaşan Birey Eleştirisi: Lipton Reklam Filmi Üzerine Bir İnceleme

Öz

İnternetin toplum yaşamına girmesiyle beraber hızla değişen ekonomik, kültürel
ve sosyal yaşam beraberinde teknoloji ve dijitalleşme odaklı yeni bir paradigma
oluşturmuştur. Bu bağlamda, cep telefonları, tabletler ve bilgisayarlar başta olmak
üzere birçok elektronik cihaz, sanal tatminler sağlayarak bireylerin yüzyüze iletişim
alışkanlıklarını kökten değiştirmiştir. Sosyal medya ortamlarında sanal cemaatler
üzerinden sosyalleşen bireyler; ev, işyeri ve sosyal yaşam alanlarında izole edilmiş,
duyarsız ve yalnızlaşmıştır. Medya içerikleri bireylerin gündelik yaşam pratiklerini
belirlemede son derece etkili imgeler sunmaktadır. Özellikle reklamların anlatı
dilini daha etkili ve güçlü hale getirmek için görsel/işitsel imgeler yoğun bir
şekilde kullanılmaktadır. Reklam filmleri oluşturdukları görsel/işitsel dil sayesinde
sadece ürünü satmayı amaçlamamaktadır. Aynı zamanda toplum yaşamını
yeniden şekillendiren amaçlı bir ideoloji, kültür ve siyasa da oluşturmaktadır.
Çalışmada, dijimodern çağın yalnızlaştırdığı bireylerin geleneksel değerlere
nasıl yabancılaştığı “Konuşalım Artık” temalı Lipton reklam film üzerinden
incelenmiştir. Film, göstergebilimsel analiz yöntemi esas alınarak çözümlenmiştir.
Gösteren–gösterilen ilişkisinin ele alındığı çözümleme sürecinde, içeriklerin
düzanlam/yananlam düzleminde oluşturduğu anlamsal yapı açıklanmaya
çalışılmıştır. Bireyin yalnızlaşmasında teknoloji ve dijitalleşme etkisi araştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijimodern Çağ, reklam, yalnızlık

Kaynakça

• Ayhan, B. ve Çavuş, S. (2014). İzleyici Araştırmalarında Değişim: Kullanım ve Doyumlardan Bağımlılığa, Selçuk İletişim Dergisi, Cilt 8, Sayı 2, 32-60.
• Babacan, M. E. (2015). Sosyal Medya ve Gençlik, Açılım Kitap, İstanbul.
• Barthes, R. (1979). Göstergebilim İlkeleri, Berke Vardar ve Mehmet Rifat (çev), Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• Barthes, R. (2005). Göstergebilimsel Serüven, Mehmet Rifat ve Sema Rifat (çev), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• Baudrillard, J. (2012). Tüketim Toplumu, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Burton, G. (1995). Görünenden Fazlası, Nefin Dinç (çev), Alan Yayıncılık, İstanbul.
• Fiske, J. (2015). İletişim Çalışmalarına Giriş, Süleyman İrvan (çev), Pharmakon Yayınevi, Ankara.
• Giddens, A. (2008). Sosyoloji, Kırmızı Yayınları, İstanbul.
• Goffman, E. (2018). Toplum İçinde Davranmak, Adem Bölükbaşı (çev), Heretik Yayınları, Ankara.
• Güneş, S. (2012). Türk Çay Kültürü ve Ürünleri, Milli Folklor Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi, Yıl:24, Sayı:93, 234-251.
• Holt, D. B. (1997). Poststructuralist Lifestyle Analysis: Conceptualizing The Social Pattering of Consumption in Postmodernity, Journal of Consumer Research, 23 (4), 326-350.
• Kellner, D. (2010). Medya Gösterisi, Zeynep Paşalı (çev), Açılım Kitap, İstanbul.
• Kıran, A. ve Kıran, Z. (2003). Yazınsal Okuma Süreçleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Kirby, A. (2009). Digimodernism: How New Technologies Dismantle the Postmodern and Reconfigure Our Culture. London: TheContinuum International Publishing Group.
• Küçükerdoğan, R. (2005). Reklam Söylemi, Es Yayınları, İstanbul.
• Küçükerdoğan, R. (2009). Reklamda Kültürlerarasılık: Reklam İletişiminde YerelKüresel Göstergeler, Es Yayınları, İstanbul.
• Küçükerdoğan, R. (2011). Reklam Nasıl Çözümlenir?, Beta Basım Yayım, İstanbul.
• Lyotard, J. F. (1994). Postmodern Durum, Ahmet Çiğdem (çev), Vadi Yayınları, Ankara.
• McLuhan, M. (1964). Understanding Media: The Extensions of Man, NY, USA: New American Library.
• Möngü, B. (2013). Postmodernizm ve Postmodern Kimlik Arayışı, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (2), 27- 36.
• Odabaşı, Y. (2012). Postmodern Pazarlama, Mediacat Kitapları, İstanbul.
• Palfrey U. ve Gasser, J. (2017). Doğuştan Dijital, Nagihan Aydın (çev), İstanbul Kültür Üniversitesi (İKÜ) Yayınevi, İstanbul.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants, On theHorizon MCB UniversityPress, 9 (5), 1-6.
• Proctor, T. ve Kitchen, P. (2002). Communication in Postmodern Integrated Marketing, Corporate Communications: An International Journal, Vol.7, 3, 144-154.
• Robins, K. (1999). İmaj, Nurçay Türkoğlu (çev), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Taş H. Y., Demirdöğmez M. ve Küçükoğlu M. (2017). Geleceğimiz Olan Z Kuşağının Çalışma Hayatına Muhtemel Etkileri, OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, Sayı (7)13, 1031-1048.
• Tellan, D. (2009). Reklam Etkilerini ve Reklamın Etkinliğini Ölçmek: Modeller ve Teknikler, Derya Tellan (der), Reklamcılık: Bakmak ve Görmek, Ütopya Yayınevi, Ankara.
• Torlak, Ö. ve Ay, U. (2014). Facebook’ta Bulunma Amacı ve Facebook Reklamlarına Duyulan İlgi Arasındaki İlişki, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(4), 83-94.
• Ünal, S. (2014). Göstergebilimsel Açıdan Sembolik Tüketim, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Vermeulen, T & Akker, R. V. D. (2010). Notes on Metamodernism. Journal of Aesthetics & Culture, 2(1), 1-14.
• Williamson, J. (2001). Reklamların Dili Reklamlarda Anlam ve İdeoloji, Ahmet Fethi (çev), Ütopya Yayınevi, Ankara.
• Whiting, A. ve Williams, D. (2013). Why people use social media: a uses and gratifications approach, Qualitative Market Research: An International Journal, 16(4), 362-369.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• https://www.youtube.com/watch?v=qtn8Tyltna8 Erişim: 20 Mart 2019.
• https://www.youtube.com/watch?v=X51qzrJ60Gc Erişim: 16 Mayıs 2019.
• https://www.youtube.com/watch?v=RiUNAjaeAFc Erişim: 20 Mayıs 2019.