Aile iletişimi açıkça farkedilebilir kalıplar ve formlarla karakterize edilir. Aileleri
birbirinden ayıran ve iletişimsel davranışlarla ilişkilendirilen iki temel boyut, diyalog
yönelimi ve uyum yönelimidir. Diyalog yönelimi, tüm aile üyelerinin çok çeşitli konular
hakkında sınırsız etkileşimlere katılmaya teşvik edildiği bir iklim yaratma derecesi
olarak tanımlanmaktadır. Uyum yönelimi ise, aile iletişiminin tutum, değer ve inançların
homojenliği iklimini ne derece vurguladığını ifade eder. Bu kapsamda, yapılan çalışmada
Ritchie ve Fitzpatrick’in (1990) Gözden Geçirilmiş Aile İletişimi Kalıpları Ölçeği
kullanılarak üç temel konu incelenmiştir: ilk olarak, aile üyelerinin diyalog yönelimi ve
uyum yönelimi boyutlarını, algılamaları arasındaki ilişki; ikincisi, ebeveynlerin köken
aileleri ve şimdiki aile iletişim şekilleri algısı arasındaki ilişki; üçüncü olarak köken aile
türlerinin mevcut aile türlerine nasıl yansıdığı. Çalışmanın verileri anket uygulaması ile
toplanmış olup, 2018-2019 yılları arasında 176 aileden toplam 704 katılımcı çalışmaya
katılmıştır. Bu çalışmada aile üyelerinin iki boyutu (diyalog yönelimi ve uyum yönelimi)
algıları arasında güçlü bir ilişki olduğu ve aynı zamanda aile üyeleri, farklı aile türlerini
benzer şekilde tanımladıkları ve son olarak, çiftler benzer bir aile tipinden geliyorsa,
mevcut aile tiplerinin büyük ölçüde aynı şekilde muhafaza edildiği bulunmuştur. Elde
edilen sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde çocukluk dönemi iletişim kalıplarının
ilerleyen yaş dönemlerine aktarıldığı görülmektedir.
Aile İletişim Kalıpları Aile İletişimi Uyum Yönelimi Diyalog Yönelimi
Family communication is characterized by clearly recognizable patterns and forms. Two
fundamental dimensions that both distinguish how families communicate and that have
been associated with various functional consequences for families are conversation
orientation and conformity orientation (Ritchie & Fitzpatrick, 1990). Conversation
Orientation is defined as the degree to which families create a climate in which all
family members are encouraged to participate in unrestrained interactions about a
wide array of topics. In this context, in this study, Ritchie’s and Fitzpatrick’s (1990)
Revised Family Communication Patterns Scale was used to examine three main topics:
first, the relationship between family members’ perceptions of conversation orientation
and conformity orientation dimensions; secondly, the relationship between parents’
perception of their origin families and current family communication patterns; and third,
how the origin family species are reflected in the existing family species. The data of the
study were collected through a survey and a total of 704 participants from 176 families
participated in the study in 2018-2019. In this study, it is evident that there is a strong
relationship between the family members’ perceptions of the two dimensions, and also
family members define different family types in a similar way and then, the existing
family types were maintained in the same way in the current family if the couples are
coming from a similar family type. When the results obtained are evaluated together, it is
seen that childhood communication patterns are transferred to later age periods.
Family Communication Patterns Family Communication Conformity Dimension Conversation Dimension
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Türkçe Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ocak 2020 |
Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |