Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sivil Toplum Kuruluşlarının Sosyal Medya Kullanımı: G7 Ülkelerinin Kızıl Haçları ve Türk Kızılayı Örneği

Yıl 2021, , 37 - 61, 29.01.2021
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.810754

Öz

Günümüzde internet kavramının ortaya çıkması ve sürekli gelişime uğraması ile birlikte sivil toplum kuruluşları da varlıklarını sürdürmek ve kendilerini tanıtmak için bu mecraları kullanmaya başlamışlardır. Bu çalışmada sivil toplum kuruluşlarının Twitter hesaplarını altı aylık bir süre içerisinde nasıl kullandıkları incelenmiştir. Çalışmada incelenen kurumlardan elde edilen veriler 1 Mayıs- 31 Ekim 2019 tarihlerini kapsamaktadır. Bu çalışmanın evrenini gelişmiş ülkelerin Kızıl Haç kuruluşları ve Türk Kızılayı oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise küresel zenginliğin büyük bir çoğunluğun elinde tutan G7 ülkeleri olan Almanya, İtalya, Fransa, Amerika, İngiltere, Japonya ve Kanada oluşturmaktadır. Çalışmanın kapsamında G7 ülkeleri ile Türkiye’nin Türk Kızılayı karşılaştırılacaktır. İnceleme sonucunda Türk Kızılayı’nın Twitter’da paylaşım sayısı açısından ilk sırada geldiği, Paylaşımlarını yaparken diğer kurumlar gibi görsel yöntemler kullandığına ulaşılmıştır. Paylaşım yaparken diğer kurumlara benzer olarak zaman ve gün sınırlamasına gitmediği de ulaşılan sonuçlardan biridir. Ayrıca çalışmada yer alan tüm sivil toplum kuruluşlarının paylaşımlarına yapılan yorumlara cevap vermede yetersiz kaldıkları önemli bir eksiklik olarak görülmüştür.

Kaynakça

  • Arslan, M. L. (2018). Sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük: Sorunlar ve çözüm yolları. Kurumsal Yönetim Akademisi.
  • Aslan, P. (2011). Halkla ilişkilerde eğilimler: Sosyal medya. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Halkla İlişkiler Anabilim Dalı.
  • Auger, G. A. (2013). Fostering democracy through social media: Evaluating diametrically opposed nonprofit advocacy organizations’ use of Facebook, Twitter, and YouTube. Public Relations Review, 39, 369-376.
  • Aydın, U. (1998). Yeni demokrasinin yeni aktörleri: STK’lar. T. Ulaş içinde, Merhaba Sivil Toplum (s. 68). İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği Yayın Dizisi 10.
  • Biber, A. (2006). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Bozkurt, İ. (2000). Bütünleşik pazarlama iletişimi: Halkla ilişkiler temelli bir model. İstanbul: MediaCat Yayınları.
  • Boztepe, H. (2014). Kamusal halkla ilişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Boztepe, H. (2014). Public relations in non–governmental organizations: Use of corporate web pages as a. Journal of Erciyes Communication, 3(4), 150-168.
  • Çalışkan, M. A., Cengiz, K., & Tol, U. U. (2005, Ekim). Sivil toplum kuruluşları: İhtiyaçlar ve sınırlılıklar. Yaşama Dair Vakıf.
  • Çetinkaya, A., & Yetkin, C. G. (2017). The process of organizations for social benefits becoming a group of pressure via new. Global Media Journal, 8(15), 259-275.
  • Demir, E., Tarhan, A., & Görkemli, H. N. (2019). Public relations and social media in nongovernmental organizations: Case of the Turkish Red Crescent and LOSEV. The Journal of Institute of Social Sciences(42), 125-141.
  • Deren Van Het Hof, S. (2014, Haziran). Türkiye’de STK’ların Halkla ilişkiler deneyimi: Algı, yaklaşım ve uygulamalar. Ankara: Tübitak.
  • Fu, J. S., & Zhang, R. (2019). NGOs’ HIV/AIDS Discourse on social media and websites: Technology affordances and strategic communication across media platforms. International Journal of Communication, 13, 181-205.
  • Gao, F. (2016). Social media as a communication strategy: Content analysis of top nonprofit foundations’ micro-blogs in China. International Journal of Strategic Communication, 10(4), 255-271.
  • Gonel, A. (1998). Önde gelen STK’lar-Türkiye’de sivil toplum kuruluşları. İstanbul: Türkiye Ekonomik Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Greenberg, J., & MacAulay, M. (2009). NPO 2.0? exploring the web presence of environmental nonprofit organizations in Canada. Global Media Journal, 2(1), 63-88.
  • Ihm, J. (2015). Network measures to evaluate stakeholder engagement with nonprofit organizations on social networking sites. Public Relations Review, 41, 501-503.
  • Inauen, S., Schoeneborn, D., & Scherer, A. G. (2011). Twitter and its usage for dialogic stakeholder communication by MNCs and NGOs. Social Media for Social Purposes (s. 1-42). Denmark: Copenhagen Business School.
  • Işık, G. (2002). The place and the importance of public relations and communication in non-governmental organizations: TOBB Case. Journal of Selcuk Communication, 2(2), 73-79.
  • Kanılmaz, A. (2017). Sivil toplum örgütleri ve halkla ilişkiler çalışmaları: TEGV Örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi(36), 127-147.
  • Karaoğlu, Y. (2016). Sivil toplum kuruluşlarının sosyal medya kullanımı üzerine karşılaştırmalı bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı.
  • Lovejoy, K., & Saxton, G. D. (2012). Information, community and action: How nonprofit organizations use social media. Journal of Computer-Mediated Communication(17), 22-31.
  • Naude, A. E. (2001). Interactive public RELATİONS: The world wide web and South African NGOs. Interactive Public Relations: The World Wide Web and South African NGOs. Potchefstroom: Potchefstroom University.
  • Nordström, T. (2012, June). Two-way communication potential of social media in public relations: Application by environmental NGOs. Jos Willems Award Submission.
  • Okay, A. (2008). How do non-governmental organizations in Turkey make us of public relations in shopping the public sphere? Example: The field of education. Istanbul University Faculty of Communication Journal(33), 121-139.
  • Okay, A., & Okay, A. (2014). Halkla ilişkiler kavram ve strateji uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.
  • Onat, F. (2010). Social media usage as a public relations application: A research on nongovernmental organizations. Journal of Communication Theory and Research(31), 103-121.
  • Özdemir, P., & Yamanoğlu, M. (2010). An ınvestigation of dialogical communication capacities of non-governmental organizations web sites in Turkey. Ankara University Journal of Social Sciences, 1(2), 3-36.
  • Saatçioğlu, E. (2017). Sivil toplum örgütlerinin sosyal medya kullanımları: Greenpeace Türkiye facebook sayfası örneği. Selçuk İletişim, 10(1), 158-187.
  • Seo, H., Kim, J. Y., & Yang, S.-U. (2009). Global activism and new media: A study of transnational NGOs’ online public relations. Public Relations Review, 35, 123-126.
  • Silahtaroğlu, Z. (2004). Avrupa Birliği ve Türkiye’de sivil toplum kuruluşları ve lobicilik faaliyetleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Smith, J. N. (2018). The social network?, Nonprofit constituent engagement through social media. Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 30(3), 294-316.
  • Solmaz, B., & Görkemli, H. N. (2012). Use of social media as a new communication tool: The case of Konya Woman Associations. The Journal of Institute of Social Sciences(28), 183-189.
  • Sülüş, T. (2009). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı.
  • Şahin, Ç. (2010). Verilerin Analizi. R. Y. Kıncal içinde, Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tarhan, A., & Bakan, Ö. (2013). Belediyelerde halkla ilişkiler ve vatandaş algısı. Konya: Literatürk Academia.
  • Usta, S. (2006). Avrupa Birliği’ne giriş sürecinde sivil toplum kuruluşları: Sivil toplum, demokrasi ve güven. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı.
  • Waters, R. D., & Jamal, J. Y. (2011). Tweet, tweet, tweet: A content analysis of nonprofit organizations twitter updates. Public Relations Review(37), 321-324.
  • Yağmurlu, A. (2011). Public relations and social media practices in public administration. Journal of Selcuk Communication, 7(1), 5-15.
  • Yeğen, M., Keyman, E. F., Tol, U. U., & Çalışkan, M. A. (2009, Aralık). Türkiye’de gönüllü kuruluşlarda sivil toplum kültürü. Ankara: TUBİTAK 1001 Araştırma Projeleri.
  • Yeniçıktı, N. T. (2016). İnstagram as a public relations tool: A research on 50 company use social media. Journal of Selcuk Communication, 9(2), 92-115.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, M. (2003). Civil society and state. C.Ü Journal of Social Sciences, 27(2), 226-242.
  • Zhou, H., & Pan, Q. (2016). Information, community, and action on Sina-Weibo: How Chinese philanthropic NGOs use social media. International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 27, 2433–2457.

Social Media Usage of Non-Governmental Organizations: Red Cross Societies of the G7 Countries and the Turkish Red Crescent

Yıl 2021, , 37 - 61, 29.01.2021
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.810754

Öz

Nowadays, with the emergence of the internet concept and its continuous development, non-governmental organizations have started to use these channels to maintain their existence and to promote themselves. In this study, it is examined how non-governmental organizations in developed countries and Turkey use their Twitter accounts. The study covers a period of six months (from May 1 to October 31, 2019). The universe of this study consists of all Red Cross organizations in developed countries and the Turkish Red Crescent. The sample of the study consists of Germany, Italy, France, the USA, England, Japan, and Canada, which are G7 countries and hold the majority of global wealth. In the scope of the study, G7 countries and the Turkish Red Crescent will be compared. As a result of the review, it is reached that the Turkish Red Crescent ranks first in the number of posts on Twitter and uses visual icons like other Red Cross organizations in the study. Moreover, similar to other institutions, the Turkish Red Crescent does not go into time and day limitations in their posts. It can be said that all the NGOs under the study used this medium effectively; however, the biggest deficiency is that they are not successful in answering the comments for the posts.

Kaynakça

  • Arslan, M. L. (2018). Sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük: Sorunlar ve çözüm yolları. Kurumsal Yönetim Akademisi.
  • Aslan, P. (2011). Halkla ilişkilerde eğilimler: Sosyal medya. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Halkla İlişkiler Anabilim Dalı.
  • Auger, G. A. (2013). Fostering democracy through social media: Evaluating diametrically opposed nonprofit advocacy organizations’ use of Facebook, Twitter, and YouTube. Public Relations Review, 39, 369-376.
  • Aydın, U. (1998). Yeni demokrasinin yeni aktörleri: STK’lar. T. Ulaş içinde, Merhaba Sivil Toplum (s. 68). İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği Yayın Dizisi 10.
  • Biber, A. (2006). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Bozkurt, İ. (2000). Bütünleşik pazarlama iletişimi: Halkla ilişkiler temelli bir model. İstanbul: MediaCat Yayınları.
  • Boztepe, H. (2014). Kamusal halkla ilişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Boztepe, H. (2014). Public relations in non–governmental organizations: Use of corporate web pages as a. Journal of Erciyes Communication, 3(4), 150-168.
  • Çalışkan, M. A., Cengiz, K., & Tol, U. U. (2005, Ekim). Sivil toplum kuruluşları: İhtiyaçlar ve sınırlılıklar. Yaşama Dair Vakıf.
  • Çetinkaya, A., & Yetkin, C. G. (2017). The process of organizations for social benefits becoming a group of pressure via new. Global Media Journal, 8(15), 259-275.
  • Demir, E., Tarhan, A., & Görkemli, H. N. (2019). Public relations and social media in nongovernmental organizations: Case of the Turkish Red Crescent and LOSEV. The Journal of Institute of Social Sciences(42), 125-141.
  • Deren Van Het Hof, S. (2014, Haziran). Türkiye’de STK’ların Halkla ilişkiler deneyimi: Algı, yaklaşım ve uygulamalar. Ankara: Tübitak.
  • Fu, J. S., & Zhang, R. (2019). NGOs’ HIV/AIDS Discourse on social media and websites: Technology affordances and strategic communication across media platforms. International Journal of Communication, 13, 181-205.
  • Gao, F. (2016). Social media as a communication strategy: Content analysis of top nonprofit foundations’ micro-blogs in China. International Journal of Strategic Communication, 10(4), 255-271.
  • Gonel, A. (1998). Önde gelen STK’lar-Türkiye’de sivil toplum kuruluşları. İstanbul: Türkiye Ekonomik Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Greenberg, J., & MacAulay, M. (2009). NPO 2.0? exploring the web presence of environmental nonprofit organizations in Canada. Global Media Journal, 2(1), 63-88.
  • Ihm, J. (2015). Network measures to evaluate stakeholder engagement with nonprofit organizations on social networking sites. Public Relations Review, 41, 501-503.
  • Inauen, S., Schoeneborn, D., & Scherer, A. G. (2011). Twitter and its usage for dialogic stakeholder communication by MNCs and NGOs. Social Media for Social Purposes (s. 1-42). Denmark: Copenhagen Business School.
  • Işık, G. (2002). The place and the importance of public relations and communication in non-governmental organizations: TOBB Case. Journal of Selcuk Communication, 2(2), 73-79.
  • Kanılmaz, A. (2017). Sivil toplum örgütleri ve halkla ilişkiler çalışmaları: TEGV Örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi(36), 127-147.
  • Karaoğlu, Y. (2016). Sivil toplum kuruluşlarının sosyal medya kullanımı üzerine karşılaştırmalı bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı.
  • Lovejoy, K., & Saxton, G. D. (2012). Information, community and action: How nonprofit organizations use social media. Journal of Computer-Mediated Communication(17), 22-31.
  • Naude, A. E. (2001). Interactive public RELATİONS: The world wide web and South African NGOs. Interactive Public Relations: The World Wide Web and South African NGOs. Potchefstroom: Potchefstroom University.
  • Nordström, T. (2012, June). Two-way communication potential of social media in public relations: Application by environmental NGOs. Jos Willems Award Submission.
  • Okay, A. (2008). How do non-governmental organizations in Turkey make us of public relations in shopping the public sphere? Example: The field of education. Istanbul University Faculty of Communication Journal(33), 121-139.
  • Okay, A., & Okay, A. (2014). Halkla ilişkiler kavram ve strateji uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.
  • Onat, F. (2010). Social media usage as a public relations application: A research on nongovernmental organizations. Journal of Communication Theory and Research(31), 103-121.
  • Özdemir, P., & Yamanoğlu, M. (2010). An ınvestigation of dialogical communication capacities of non-governmental organizations web sites in Turkey. Ankara University Journal of Social Sciences, 1(2), 3-36.
  • Saatçioğlu, E. (2017). Sivil toplum örgütlerinin sosyal medya kullanımları: Greenpeace Türkiye facebook sayfası örneği. Selçuk İletişim, 10(1), 158-187.
  • Seo, H., Kim, J. Y., & Yang, S.-U. (2009). Global activism and new media: A study of transnational NGOs’ online public relations. Public Relations Review, 35, 123-126.
  • Silahtaroğlu, Z. (2004). Avrupa Birliği ve Türkiye’de sivil toplum kuruluşları ve lobicilik faaliyetleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Smith, J. N. (2018). The social network?, Nonprofit constituent engagement through social media. Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 30(3), 294-316.
  • Solmaz, B., & Görkemli, H. N. (2012). Use of social media as a new communication tool: The case of Konya Woman Associations. The Journal of Institute of Social Sciences(28), 183-189.
  • Sülüş, T. (2009). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı.
  • Şahin, Ç. (2010). Verilerin Analizi. R. Y. Kıncal içinde, Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tarhan, A., & Bakan, Ö. (2013). Belediyelerde halkla ilişkiler ve vatandaş algısı. Konya: Literatürk Academia.
  • Usta, S. (2006). Avrupa Birliği’ne giriş sürecinde sivil toplum kuruluşları: Sivil toplum, demokrasi ve güven. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı.
  • Waters, R. D., & Jamal, J. Y. (2011). Tweet, tweet, tweet: A content analysis of nonprofit organizations twitter updates. Public Relations Review(37), 321-324.
  • Yağmurlu, A. (2011). Public relations and social media practices in public administration. Journal of Selcuk Communication, 7(1), 5-15.
  • Yeğen, M., Keyman, E. F., Tol, U. U., & Çalışkan, M. A. (2009, Aralık). Türkiye’de gönüllü kuruluşlarda sivil toplum kültürü. Ankara: TUBİTAK 1001 Araştırma Projeleri.
  • Yeniçıktı, N. T. (2016). İnstagram as a public relations tool: A research on 50 company use social media. Journal of Selcuk Communication, 9(2), 92-115.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, M. (2003). Civil society and state. C.Ü Journal of Social Sciences, 27(2), 226-242.
  • Zhou, H., & Pan, Q. (2016). Information, community, and action on Sina-Weibo: How Chinese philanthropic NGOs use social media. International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 27, 2433–2457.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Halkla İlişkiler
Bölüm Yabancı Dillerdeki Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hayriye Görkemli 0000-0001-5506-1343

Eda Demir 0000-0003-3073-5852

Yayımlanma Tarihi 29 Ocak 2021
Gönderilme Tarihi 14 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Görkemli, H., & Demir, E. (2021). Social Media Usage of Non-Governmental Organizations: Red Cross Societies of the G7 Countries and the Turkish Red Crescent. Erciyes İletişim Dergisi, 8(1), 37-61. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.810754