Tez Özeti
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect of Political Leader pn Voter Perception in the Context of Positive and Negative Message Strategies: The Case of 31 March 2019 Local Elections

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 557 - 578, 24.01.2020
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.615504

Öz

Leadership, in its most general definition, is the ability to bring together, influence, manipulate
and mobilize a group of people for a particular purpose. Leadership is one of the most important
factors in the political arena. It will not be wrong to say that political leaders have positive or
negative effects at every stage of our country’s political history. Especially in the electoral process,
the struggles of political leaders who oppose the people and try to persuade them and get their
support had a direct impact on election results. The strategies used in the election process
are similar to those applied in battlefields. Political actors wishing to be able to do so did not
avoid attacking each other or making negative statements. All kinds of political communication
activities have been used for this purpose. Positive and negative message strategies were also
implemented in these activities. Every society has a form of government, whatever its style.
Some countries have strong electoral systems, while others are dominated by reigns, tribalism
or dictatorship. In societies where the democratic system settles, power is transferred to political
actors through representation. For this purpose, elections are held and political parties, which
have the support of the majority, come to work for certain periods. This process is a mechanism
that works by combining many factors. The role of political leadership is very important among
these factors. Political leaders in countries with high political participation are often identified
with their parties and sometimes even in front of them. In this context, the positive and negative
messages obtained from the election declarations issued by Ak Parti and CHP for the March 31,
2019 Local Administrations Election were examined by qualitative content analysis method and
the scale was developed and directed to the participants. As a result of the research conducted
with 430 students studying at various departments of Aksaray University, it is understood that
the message strategies used by the political leader were effective on the participants.

Kaynakça

  • Akay, R. A. (2012). Siyasal İletişim Danışmanı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Avcı, K. (2015). 2014 Yerel Ankara Yerel Seçimlerinde Parti Lideri Faktörünün Seçmenin Oy Verme Kararına Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 145-179.
  • Aydemir, Ş. S. (1997). Lider ve Demagog. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Başarır, M. (2015). Siyasal İletişim Sürecinde Lider Üslubunun Seçmen Davranışındaki Rolü Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Konya.
  • Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: Odak İletişim.
  • Duverger, M. (1975). Siyaset Sosyolojisi. (Ş. Tekeli, Çev.) İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Erzen, M. Ü. (2008). Siyasi Lider İmajlarının Seçimlerde Etkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 65-80.
  • Faucheux, R. A. (2002). Running for Office The Strategies, Techniques, and Messages Modern Political Candidates Need to Win Elections. M. Evans.
  • Göksu, O. (2018). Siyasal Liderlik ve Recep Tayyip Erdoğan’ın Liderlik Kodları. Konya: Literatürk Academia.
  • Heper, M. ve Sayarı, S. (2008). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi . İstanbul: Kitap Yayınevi.
  • İbicioğlu, H., Özmen, İ. ve Taş, S. (2009). Liderlik Davranışı ve Toplumsal Norm İlişkisi: Ampirik Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1-23.
  • Johnson-Cartee, K. S. and Copeland, G. A. (1991). Negative Political Advertising. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates Inc.
  • Johnston-Cartee, K. S. and Copeland, G. A. (1997). Manipulation of the American Voter: Political Campaign Commercials. London: Praeger Series in Political Communication.
  • Neubeiser, M. L. (1999). Liderlik ve Büyü. İstanbul: Evrim Yayınevi.
  • Newman, B. I. (1999). The Mass Marketing of Politics. London: Sage Publications.
  • Oluç, M. (2006). Temel Pazarlama Kavramları. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Özkan, N. (2014). Seçim Kazandıran Kampanyalar. İstanbul: Mediacat Yayıncılık.
  • Teyfur, M. ve Teyfur, E. (2018). Liderlik. Y. Çelikten içinde, Eğitim, Örgüt ve Liderlik (s. 234- 235). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zel, U. (2011). Kişilik ve Liderlik Evrensel Boyutlarıyla Yönetsel Açıdan Araştırmalar Teoriler ve Yorumlar. Ankara: Nobel Yayınları.

Olumlu ve Olumsuz Mesaj Stratejileri Bağlamında Siyasi Liderin Seçmen Algısı Üzerine Etkisi: 31 Mart 2019 Mahalli İdareler Seçimi Örneği

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 557 - 578, 24.01.2020
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.615504

Öz

Liderlik en genel tanımıyla belirli bir amaç için bir grup insanı bir araya getirme, etkileme,
yönlendirme ve harekete geçirme kabiliyetidir. Siyasi arenada da liderlik en önemli faktörlerden
biridir. Ülkemiz siyasi tarihinin her aşamasında siyasi liderlerin olumlu ya da olumsuz etkileri
olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Bilhassa seçim süreçlerinde halkın karşısına çıkan ve
onları ikna edip desteklerini almaya çalışan siyasi liderlerin mücadeleleri seçim sonuçlarına
doğrudan etki etmiştir. Seçim sürecinde kullanılan stratejiler de savaş meydanlarında
uygulananları aratmamıştır. Muktedir olmak isteyen siyasi aktörler bu bağlamda birbirlerine
saldırmaktan veya negatif söylemlerde bulunmaktan kaçınmamışlardır. Bunun için her türlü
siyasal iletişim faaliyeti kullanılmıştır. Bu faaliyetlerde olumlu ve olumsuz mesaj stratejileri
de uygulanmıştır. Her toplum tarzı ne olursa olsun bir yönetim biçimine sahiptir. Bazı ülkeler
güçlü seçim sistemlerine sahipken bazılarında saltanatlar, kabilecilik ya da diktatörlük hüküm
sürmektedir. Demokratik sistemin yerleştiği toplumlarda iktidar, temsil yoluyla siyasal aktörlere
devredilir. Bunun için seçimler yapılır ve çoğunluğun desteğini arkasına alan siyasi partiler
belirli süreler için göreve gelirler. Bu süreç, birçok faktörün bir araya gelmesiyle işleyen bir
mekanizmadır. Bu faktörler içerisinde siyasal liderliğin rolü oldukça önemli bir yer tutmaktadır.
Özellikle Türkiye gibi siyasal katılım oranın yüksek olduğu ülkelerde siyasal liderler, çoğunlukla
partileriyle özdeşleştirilmekte hatta kimi durumlarda partilerinin bile önünde yer almaktadır.
Bu kapsamda Ak Parti ve CHP’nin 31 Mart 2019 Mahalli İdareler Seçimine yönelik yayınladıkları
seçim beyannamelerinden elde edilen olumlu ve olumsuz mesajlar nitel içerik analizi yöntemiyle
incelenmiş ve ölçek geliştirilerek katılımcılara yöneltilmiştir. Aksaray Üniversitesi’nin çeşitli
bölümlerinde öğrenim gören 430 öğrenciyle yapılan araştırmada yapılan analizler neticesinde
siyasi liderin kullandığı mesaj stratejilerinin katılımcılar üzerinde etkili olduğu anlaşılmaktadır.

Kaynakça

  • Akay, R. A. (2012). Siyasal İletişim Danışmanı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Avcı, K. (2015). 2014 Yerel Ankara Yerel Seçimlerinde Parti Lideri Faktörünün Seçmenin Oy Verme Kararına Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 145-179.
  • Aydemir, Ş. S. (1997). Lider ve Demagog. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Başarır, M. (2015). Siyasal İletişim Sürecinde Lider Üslubunun Seçmen Davranışındaki Rolü Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Konya.
  • Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: Odak İletişim.
  • Duverger, M. (1975). Siyaset Sosyolojisi. (Ş. Tekeli, Çev.) İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Erzen, M. Ü. (2008). Siyasi Lider İmajlarının Seçimlerde Etkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 65-80.
  • Faucheux, R. A. (2002). Running for Office The Strategies, Techniques, and Messages Modern Political Candidates Need to Win Elections. M. Evans.
  • Göksu, O. (2018). Siyasal Liderlik ve Recep Tayyip Erdoğan’ın Liderlik Kodları. Konya: Literatürk Academia.
  • Heper, M. ve Sayarı, S. (2008). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi . İstanbul: Kitap Yayınevi.
  • İbicioğlu, H., Özmen, İ. ve Taş, S. (2009). Liderlik Davranışı ve Toplumsal Norm İlişkisi: Ampirik Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1-23.
  • Johnson-Cartee, K. S. and Copeland, G. A. (1991). Negative Political Advertising. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates Inc.
  • Johnston-Cartee, K. S. and Copeland, G. A. (1997). Manipulation of the American Voter: Political Campaign Commercials. London: Praeger Series in Political Communication.
  • Neubeiser, M. L. (1999). Liderlik ve Büyü. İstanbul: Evrim Yayınevi.
  • Newman, B. I. (1999). The Mass Marketing of Politics. London: Sage Publications.
  • Oluç, M. (2006). Temel Pazarlama Kavramları. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Özkan, N. (2014). Seçim Kazandıran Kampanyalar. İstanbul: Mediacat Yayıncılık.
  • Teyfur, M. ve Teyfur, E. (2018). Liderlik. Y. Çelikten içinde, Eğitim, Örgüt ve Liderlik (s. 234- 235). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zel, U. (2011). Kişilik ve Liderlik Evrensel Boyutlarıyla Yönetsel Açıdan Araştırmalar Teoriler ve Yorumlar. Ankara: Nobel Yayınları.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Tez Özetleri
Yazarlar

Efe Numan Can 0000-0002-4788-6553

Hasan Güllüpunar 0000-0002-6479-6269

Yayımlanma Tarihi 24 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 4 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Can, E. N., & Güllüpunar, H. (2020). Olumlu ve Olumsuz Mesaj Stratejileri Bağlamında Siyasi Liderin Seçmen Algısı Üzerine Etkisi: 31 Mart 2019 Mahalli İdareler Seçimi Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 7(1), 557-578. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.615504