A Qualitative Research on Serial Watching as the New Normal Type of Watching

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 747 - 762, 22.07.2022

Özlem Özgür

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1083855

Öz

With the introduction of digital platforms, major structural changes have occurred in the entertainment industries, and in parallel with this, the way video narratives are consumed has also changed, and new forms of watching have emerged. Binge-watching is the result of these radical structural changes. In the most general sense, binge-watching is called as watching at least three episodes of a serial in one sitting and in a very short time. In fact, Netflix declared binge-watching as "the new normal" in such an early period as 2013; and binge-watching has become the choice of many audiences in different geographies of the world since 2013. In particular, the audience belonging to the Y and Z generations draw attention with their binge-watching preferences. However; it is an area with some information gaps having a limited number of researches on the reasons lying behind these preferences of the subjects who perform binge-watching and their motivation for binge-watching. Therefore, this study is a qualitative research based on the Uses and Gratifications Approach which is conducted in order to discover the binge-watching preferences of the individuals.

Anahtar Kelimeler

Digital platforms, new normal watching, binge watching.

Yeni Normal İzleme Biçimi Olarak Seri İzleme Üzerine Nitel Bir Araştırma

Öz

Dijital platformların yayın hayatına başlaması ile birlikte eğlence endüstrilerinde büyük yapısal değişiklikler gerçekleşmiş ve buna paralel olarak video anlatılarının tüketilme şekilleri de farklılaşmış, yeni izleme biçimleri ortaya çıkmıştır. Seri izleme bu köklü yapısal değişikliklerin bir sonucudur. Her ne kadar üzerinde uzlaşılmış bir tanımı olmasa da bir dizinin en az üç bölümünü tek oturuşta ve oldukça kısa bir sürede izleme biçimine seri izleme adı verilmektedir. Hatta Netflix 2013 gibi erken bir dönemde seri izlemeyi yeni normal olarak ilan etmiştir ve 2013 yılından günümüze dünyanın farklı coğrafyalarında seri izleme, birçok izleyicinin deneyimlediği bir izleme biçimi haline gelmeye başlamıştır. Özellikle Y ve Z kuşağına mensup izleyiciler seri izleme tercihleri ile dikkat çekmektedir. Ancak seri izlemeyi gerçekleştiren öznelerin bu tercihlerinin altında yatan gerekçeler ve seri izleme motivasyonları üzerine sınırlı sayıda araştırmaya sahip, bilgi boşluklarının olduğu bir alandır. Dolayısıyla bu çalışma bireylerin seri izleme tercihlerini keşfetmek amacıyla gerçekleştirilen Kullanımlar Doyumlar yaklaşımı üzerine temellendirilmiş nitel bir araştırmadır.

Anahtar Kelimeler

Dijital platformlar, yeni normal izleme biçimi, seri izleme, nitel araştırma

Kaynakça

• Adorno, T. (2001). How to look at television. Bernstein JM (Ed.). Adorno: The Culture Industry içinde (s. 158-178). New York: Routledge.
• Anghelecev, G., Sar, S., Mattin, J. & Moultrie, J. (2021). Binge-watching serial video content: exploring the subjective phenomenology of the binge-watching experience. Mass Communication and Society, 24(1), 130-154.
• Ateşalp, S. & Başlar, G. (2020). İnternette dizi izleme pratiklerinin dönüşümü: Aşırı izleme (bingewatching) üzerine bir araştırma. İleti-ş-im Dergisi 32, 108-132.
• Bourse, M., & Yücel, H. (2017). Kültürel çalışmaları anlamak. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Charmaz, K. (2014). Constructing grounded theory. Thousand Oaks, CA: SAGE.
• Çaycı, B. (2021). Aşırı izlemeyle değişen dizi izleme biçimlerinin izleyiciler üzerindeki etkileri. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11 (2), 403-423.
• Çelenk, S. (2010). Aşk-ı Memnu’dan aşk-ı Memnu’ya yerli dizi serüvenimiz. Birikim., 18-27.
• (2017). Digital media trends survey. Newyork: Deloitte Touche Tohmatsu Limited.
• Erdem, N., & Aytekin, B. (2021). Covid-19 pandemisinde izleyici deneyimi: Netflix ekseninde dijital platformlara bakış. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 36, 302-325.
• Erdoğan, İ. (2012). Pozitivist metedoloji ve ötesi. Ankara: Erk Yayınları.
• Fiske, J. (2001). Television culture. London: Routledge.
• Global Web Index. (2017). Digital vs. Traditional Media Consumption. https://www.gwi.com: https://cdn2.hubspot.net/hubfs/304927/Downloads/Digital%20vs%20 Traditional%20Summary%20-%20Q1%202017.pdf adresinden alındı
• Güler, A., Hacıoğlu, M., & Taşgın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları. Gümüş, B. (2021). Maraton izleyiciliğinden aşırı izlemeye: Netflix’in izleme alışkanlıklarına etkisi. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 37,147-169.
• Hesse- Biber, P., & Leavy, S. (2010). The practice of qualitative research. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. Jenner, M. (2017). Binge-watching: Video-on-demand, quality TV and mainstreaming fandom. International Journal of Cultural Studies, 304-320.
• Kandemir, C. (2013). IPTV yayıncılığının sorunları ve geleceği: sektörün aktörleriyle derinlemesine mülakatlar. İstanbul: Derin Yayınları.
• Matrix, S. (2014). The Netflix effect: Teens, binge watching, and on-demand digital media trends. Jeunesse: Young People. Texts Cultures, 119-138.
• McNamara, M. (2012, January 15). Critic’s notebook: The side effects of binge television. . Los Angles, USA.
• Merriam, S. (2009). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Çev: F. Canbaz ve M. Öz). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Morley, D. (2003). Television, Audiences, and cultural studies. New York: Taylor and Francis.
• Netflix. (2013). www.netflix.com: https://media.netflix.com/en/press-releases/netflix-declares-binge-watching-is-the-new normal-migration-1 adresinden alındı
• Noaks, L., & Wincup, E. (2004). Criminological reseach: Understanding qualitative methods. London: Sage Publishing.
• Özel, S., & Durmaz, T. (2021). Yeni nesil izleme pratikleri: tıkınırcasına izlemek. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 16 (55), 363-388.
• Pittman, M., & Kim, S. (2015). Sprinting a media marathon: Uses and gratifications of binge-watching television through Netflix. First Monday, 20 (10), 1-11.
• Robson, C. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri: Gerçek dünya araştırması. (Çev. Ed. Ş. Çankır ve N. Demirkasımoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Saktanber, B. (2010). Tv dizileri ve izleyici katılımı bloglar başrolde. Birikim. 256/25, 69-76.
• Sarı , Ü., & Türker, H. (2021). Dijital platform kullanıcılarının izleme alışkanlıklarına yönelik bir araştırma: Netflix örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 59-80.
• Schweidel, D., & Moe, W. (2016). Binge watching and advertising. Journal of Marketing, 80 (5), 1–19.
• Shim, H., & Kim, K. (2018). An exploration of the motivations for binge-watching and the role of individual differences. Computers in Human Behavior, 82, 94–100.
• Silverman, R. E., & Ryalls, E. D. (2016). Everything is different the second time around the stigma of temporality on orangeıs the new black. Television & New Media, 17(6), 520-533.
• Steiner, E., & Xu, K. (2020). Binge-watching motivates change: Uses and gratifications of streaming video viewers challenge traditional TV research. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies 26 (1), 82–101.
• Şentürk, R. (2018). Türk televizyon dizileri efsanesi ve gerçekler. Y. Göksun (Ed.). Televizyon dizilerinin keşfi. içinde (s. 12-14). İstanbul: Kaktüs Yayınları.
• Tanrıöver, H. (2011). Türkiye’de televizyon yayıncılığı. . İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
• Walton-Pattison, E., Dombrowski, S., & Presseau, J. (2016). Frequency and theoretical correlates of tele-vision binge watching. “Just one more episode”. Journal of Health Psychology 23 (1), 17-24.
• Warren, S. (2020). Binge-watching as a predictor of narrative transportation using HLM,. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 64 (2), 89-110.