Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of the Relationship Between Life Quality and Nutrition Condition of Adolescents Who do Sports Under the Age of 18

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 121 - 131, 18.12.2019

Öz

The aim of this study was to investigate the relationship between the quality of life and nutritional status
of adolescent athletes aged 13-18 years. The study was carried out between October 2016-January 2017 on
96 athletes aged 13-18 years. Questionnaires were made by face to face interviewes. Height, weight, waist
and hip measurements were taken. 24-hour food consumption records were obtained on the training day
and no training day. The quality of life was evaluated according to The Pediatric Quality of Life Inventory
(PedsQL)s scale. The mean age of the girls was 14.00±1.39 years; The mean age of men was 14.86±1.51 years;
The mean age of the participants was 14.55±1.52 years. 40 of the participants were active in volleyball, 19 in
football and 37 in tennis. The mean score of the PedsQL was 83.29±11.02 for volleyball players; 90,05±8,71
in football players; in tennis players it was 86,28±8,22. The energy received on the training days were 1752.8
± 595.2 kcal for volleyball, 1959.8 ± 605.7 kcal for football, 1795.6 ± 994.1 kcal for tennis court The energy
taken on non-training days were 1651.0 ± 656.2 kcal for volleyball, 1988.2 ± 633.7 kcal for football, 1689.2
± 180.4 kcal for court tennis. There was no statistically significant difference between the groups in terms
of energy intake. Soccer players energy intake and quality of life were higher than other groups. The energy
intake was insufficient in all groups. Adequate and balanced nutrition in adolescent athletes is important
for healthy growth and development as well as sports performance.

Kaynakça

  • Abraham, G. (2010). Analysis Of Anthropometry, Body Composition And Performance Variables of Young Indian Athletes in Southern Region. Indian Journal of Science And Technology, 3(12):1210-1213.
  • Albayrak Yıldız, S. (2004). Spor Yapan Çocuğun Beslenmesi Nasıl Olmalıdır? Sağlıkta ve Hastalıkta Beslenme Sempozyum Dizisi, No:41-Kasım, 191-202.
  • Beals, K.A. (2002). Eating Behaviors, Nutritional Status, And Menstrual Function In Elite Female Adolescent Volleyball Players. J Am Diet Assoc. 102(9):1293-6.
  • Devecioğlu, M.C. (2018). Adölesanlarda Büyüme ve Gelişme. https://www.dicle.edu.tr/Contents/ 03e1f7e1addb-4228-ad5a-9dea47917ca9.pdf Erişim tarihi: 20.11.2018.
  • Dietitians of Canada, Nutrition and Athletic Performance Position of Dietitians of Canada, the Academy of Nutrition and Dietetics and the American Collage of Sport Medicine. Erişim (https://www.dietitians.ca/Downloads/Public/noap-position-paper.aspx), Erişim tarihi: 08/02/2019.
  • Duman, E.U. (2011). 10-18 Yaş Grubu Yüzücülerin Beslenme Bilgi Düzeyleri İle Bazı Parametrelerin İlişkisinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi, İstanbul.
  • Eime R.M., Young J.A., Harvey J.T., Charity M.J. & Payne W.R. (2013). A systematic review of the psychological and social benefits of participation in sport for children and adolescents: informing development of conceptual model of health through sport. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 10(98):1-21.
  • Ersoy, G. (2001). Okul Çağı ve Spor Yapan Çocukların Beslenmesi, Ankara.
  • Ersoy, G. ve Hasbay A. (2006). Sporcu Beslenmesi. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Ersoy, G. (2016). Fiziksel Uygunluk (Fitnes) Spor ve Beslenme ile İlgili Temel Öğretiler. Nobel Kitapevi, Ankara.
  • Güneş, Z. (2009) Spor ve Beslenme. 5. Baskı. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Hacettepe Üniversitesi. (2015). Türkiye’ye Özgü Beslenme Rehberi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Jensen L., Gejl K., Ortenblad N., Nielsen J., Bech R., (2015). Carbohydrate restricited recovery from long term endurance exercise does not affect gene responses involved in.mitochondrial biogenesis in highly trained athletes, Physiological Reports, 3(2):4-6.
  • Koç, M. (2014). Milli Takım Gelişim Kamplarına Katılan Güreşçilerin Beslenme Alışkanlıkları ve Beslenme Destek Ürünü Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
  • Memik, N.Ç., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri Ö.Ş. ve Karakaya I. (2007). Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 Yaş Ergen Formunu Geçerlik ve Güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4):353-363.
  • Meyer F., O’Connor H., & Shirreffs S.M. (2007). Nutrition For The Young Athelete. J Sports Sci, 25 Suppl 1:73-82.
  • Molinero O., & Márquez S. (2009). Use of Nutritional Supplements İn Sports: Risks, Knowledge, And Behavioural-Related Factors. Nutr Hosp, 24(2):128-134.
  • Özdemir G. (2010). Spor Dallarına Göre Beslenme. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VIII(1):1-6.
  • Parnell J.A., Wiens K.P., & Erdman K.A. (2016). Dietary Intakes and Supplement Use in Pre-Adolescent and Adolescent Canadian Athletes. Nutrients, 8(9):526.
  • Pekcan G. (2008). Beslenme Durumunun Saptanması. Sağlık Bakanlığı Yayın No:726. Ankara.
  • Scofıeld D.E., & Unruh S. (2006). Dietary Supplement Use Among Adolescent Athletes In Central Nebraska And Their Sources Of Information. Journal of Strength and Conditioning Research, 20(2):452–455.
  • Şahin M., Şahin A., Coşkuner Z., ve Çoban O. (2011). Taekwondo Sporu Yapan,7 Ve 8 Yaşlarındaki Erkek Çocukların Bazı Fiziksel Ve Antropometrik Ölçümlerinin İncelenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 6(2):148-158.
  • Tun K., Silav G., Uğur H.Ç., ve Ünlü A. (2001). Serebral Metabolizma. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, 54(1):51-56.
  • Uncuoğlu Aydoğan A., ve Yılmaz E. (2018). Spor Yapan Çocukta Beslenme. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, 10(5):19- 27.
  • Varni J.W., Seid M., & Kurtin P.S. (1999). Pediatric Health-Related Quality of Life Measurement Technology: AGuide for Health Care Decision Makers. JCOM, 6(4):33-40.
  • Vella S.A., Cliff D.P., Magee C.A., & Okely A.D. (2014). Sports Participation And Parent-Reported Health-Related Quality Of Life İn Children: Longitudinal Associations. Journal of Pediatrics, 164(6):469-1474.
  • WHO. (2005), Adolescent Definiton, http://www.who.int/topics/adolescent_health/en/ Erişim tarihi: 20.11.2018
  • Yarar H., Gökdemir K., Eroğlu H., ve Özdemir G. (2011). Elit Seviyedeki Sporcuların Beslenme Bilgi ve Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(3):368– 371.
  • Yücel A.S., Kılıç B., Korkmaz M., ve Göral K. (2015). Spor Yapan Çocukların Spor Tercihleri ve Bunu Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi. SSTB, 14(5):20-54.

18 Yaş Altı Spor Yapan Adölesanların Yaşam Kalitesi ve Beslenme Durumu İlişkisinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 121 - 131, 18.12.2019

Öz

Bu çalışma, 13-18 yaş aralığındaki adölesan sporcuların yaşam kaliteleri ve beslenme durumları arasındaki
ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma Ekim 2016-Ocak 2017 tarihleri arasında 13-18 yaş
aralığında, aktif spor yapan, toplam 96 kişi üzerinde yapılmıştır. Bireyler ile yüz yüze görüşülerek anketler
yapılmıştır. Bireylerin boy, kilo, bel ve kalça ölçümleri alınmıştır. Antrenmanın olduğu ve olmadığı
günlerdeki 24 saatlik besin tüketim kayıtları alınmış ve Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğine (ÇİYKÖ)
göre yaşam kaliteleri değerlendirilmiş ve puanlanmıştır. Kızların yaş ortalaması 14,00±1,39 yıl; erkeklerin
yaş ortalaması 14,86±1,51 yıl; genel yaş ortalaması ise 14,55±1,52 yıl olarak bulunmuştur. Bireylerin
40’ı voleybol, 19’u futbol ve 37’si ise kort tenisi branşında aktif olarak spor yapmaktadır. ÇİYKÖ puan
ortalamaları voleybol oyuncularında 83,29±11,02; futbol oyuncularında 90,05±8,71; tenis oyuncularında
ise 86,28±8,22 olarak bulunmuştur. Branşlara göre antrenman günü alınan enerji voleybol için 1752,8±595,2
kkal, futbol için 1959,8±605,7 kkal, kort tenisi için 1795,6±994,1 kkal’dir. Anterenman olmayan gün alınan
enerji ise voleybol için 1651,0±656,2 kkal, futbol için 1988,2±633,7 kkal, kort tenis için 1689,2±180,4
kkal olarak bulunmuştur. Branşlara göre alınan enerji açısından gruplar arasındaki fark anlamlı değildir.
Futbol oyuncularının enerji miktarı ve yaşam kalitesi diğer gruplara göre daha yüksek bulunmuştur. Tüm
branşlarda alınan enerji yetersizdir. Adölesan sporcularda yeterli ve dengeli beslenme spor performansı
kadar, sağlıklı büyüme ve gelişme için önemlidir.

Kaynakça

  • Abraham, G. (2010). Analysis Of Anthropometry, Body Composition And Performance Variables of Young Indian Athletes in Southern Region. Indian Journal of Science And Technology, 3(12):1210-1213.
  • Albayrak Yıldız, S. (2004). Spor Yapan Çocuğun Beslenmesi Nasıl Olmalıdır? Sağlıkta ve Hastalıkta Beslenme Sempozyum Dizisi, No:41-Kasım, 191-202.
  • Beals, K.A. (2002). Eating Behaviors, Nutritional Status, And Menstrual Function In Elite Female Adolescent Volleyball Players. J Am Diet Assoc. 102(9):1293-6.
  • Devecioğlu, M.C. (2018). Adölesanlarda Büyüme ve Gelişme. https://www.dicle.edu.tr/Contents/ 03e1f7e1addb-4228-ad5a-9dea47917ca9.pdf Erişim tarihi: 20.11.2018.
  • Dietitians of Canada, Nutrition and Athletic Performance Position of Dietitians of Canada, the Academy of Nutrition and Dietetics and the American Collage of Sport Medicine. Erişim (https://www.dietitians.ca/Downloads/Public/noap-position-paper.aspx), Erişim tarihi: 08/02/2019.
  • Duman, E.U. (2011). 10-18 Yaş Grubu Yüzücülerin Beslenme Bilgi Düzeyleri İle Bazı Parametrelerin İlişkisinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi, İstanbul.
  • Eime R.M., Young J.A., Harvey J.T., Charity M.J. & Payne W.R. (2013). A systematic review of the psychological and social benefits of participation in sport for children and adolescents: informing development of conceptual model of health through sport. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 10(98):1-21.
  • Ersoy, G. (2001). Okul Çağı ve Spor Yapan Çocukların Beslenmesi, Ankara.
  • Ersoy, G. ve Hasbay A. (2006). Sporcu Beslenmesi. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Ersoy, G. (2016). Fiziksel Uygunluk (Fitnes) Spor ve Beslenme ile İlgili Temel Öğretiler. Nobel Kitapevi, Ankara.
  • Güneş, Z. (2009) Spor ve Beslenme. 5. Baskı. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Hacettepe Üniversitesi. (2015). Türkiye’ye Özgü Beslenme Rehberi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Jensen L., Gejl K., Ortenblad N., Nielsen J., Bech R., (2015). Carbohydrate restricited recovery from long term endurance exercise does not affect gene responses involved in.mitochondrial biogenesis in highly trained athletes, Physiological Reports, 3(2):4-6.
  • Koç, M. (2014). Milli Takım Gelişim Kamplarına Katılan Güreşçilerin Beslenme Alışkanlıkları ve Beslenme Destek Ürünü Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
  • Memik, N.Ç., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri Ö.Ş. ve Karakaya I. (2007). Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 Yaş Ergen Formunu Geçerlik ve Güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4):353-363.
  • Meyer F., O’Connor H., & Shirreffs S.M. (2007). Nutrition For The Young Athelete. J Sports Sci, 25 Suppl 1:73-82.
  • Molinero O., & Márquez S. (2009). Use of Nutritional Supplements İn Sports: Risks, Knowledge, And Behavioural-Related Factors. Nutr Hosp, 24(2):128-134.
  • Özdemir G. (2010). Spor Dallarına Göre Beslenme. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VIII(1):1-6.
  • Parnell J.A., Wiens K.P., & Erdman K.A. (2016). Dietary Intakes and Supplement Use in Pre-Adolescent and Adolescent Canadian Athletes. Nutrients, 8(9):526.
  • Pekcan G. (2008). Beslenme Durumunun Saptanması. Sağlık Bakanlığı Yayın No:726. Ankara.
  • Scofıeld D.E., & Unruh S. (2006). Dietary Supplement Use Among Adolescent Athletes In Central Nebraska And Their Sources Of Information. Journal of Strength and Conditioning Research, 20(2):452–455.
  • Şahin M., Şahin A., Coşkuner Z., ve Çoban O. (2011). Taekwondo Sporu Yapan,7 Ve 8 Yaşlarındaki Erkek Çocukların Bazı Fiziksel Ve Antropometrik Ölçümlerinin İncelenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 6(2):148-158.
  • Tun K., Silav G., Uğur H.Ç., ve Ünlü A. (2001). Serebral Metabolizma. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, 54(1):51-56.
  • Uncuoğlu Aydoğan A., ve Yılmaz E. (2018). Spor Yapan Çocukta Beslenme. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, 10(5):19- 27.
  • Varni J.W., Seid M., & Kurtin P.S. (1999). Pediatric Health-Related Quality of Life Measurement Technology: AGuide for Health Care Decision Makers. JCOM, 6(4):33-40.
  • Vella S.A., Cliff D.P., Magee C.A., & Okely A.D. (2014). Sports Participation And Parent-Reported Health-Related Quality Of Life İn Children: Longitudinal Associations. Journal of Pediatrics, 164(6):469-1474.
  • WHO. (2005), Adolescent Definiton, http://www.who.int/topics/adolescent_health/en/ Erişim tarihi: 20.11.2018
  • Yarar H., Gökdemir K., Eroğlu H., ve Özdemir G. (2011). Elit Seviyedeki Sporcuların Beslenme Bilgi ve Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(3):368– 371.
  • Yücel A.S., Kılıç B., Korkmaz M., ve Göral K. (2015). Spor Yapan Çocukların Spor Tercihleri ve Bunu Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi. SSTB, 14(5):20-54.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm 2019 Aralık
Yazarlar

Halime Pulat Demir 0000-0001-9509-4473

Hande Nur Onur 0000-0001-6445-0519

Elif Mızrak Bu kişi benim 0000-0002-9450-0094

Yayımlanma Tarihi 18 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Pulat Demir, H., Onur, H. N., & Mızrak, E. (2019). 18 Yaş Altı Spor Yapan Adölesanların Yaşam Kalitesi ve Beslenme Durumu İlişkisinin İncelenmesi. Eurasian Research in Sport Science, 4(2), 121-131.