The Role of Forgiveness Flexibility in Predicting of Adolescents’ Well-Being

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 3, 17 - 31, 30.12.2019

Esra Asıcı

https://doi.org/10.17556/erziefd.440497

Cited By: 7

Öz

In this study to investigate the predictive role of forgiveness flexibility in adolescents’ well-being was aimed. The participants consisted of 288 adolescents studying at three different state high schools. The data was collected with a Five-Dimensional Well-Being Scale for Adolescents, Forgiveness Flexibility Scale High School Form and personal information form. In the analysis of data Pearson correlation and multiple linear regression analysis techniques were used. According to the findings, there were statistically significant and positive correlations between well-being and subscales of forgiveness flexibility (recognition of forgiveness, internalization of forgiveness and practice of forgiveness). The results of multiple linear regression analysis showed that recognition of forgiveness, internalization of forgiveness and practice of forgiveness accounted for a 19% change in well-being. While the internalization of forgiveness and practice of forgiveness positively and significantly contributed to the regression model, the contribution of recognition of forgiveness was not significant.

Anahtar Kelimeler

Well-being, forgiveness flexibility, adolescents, regression analysis

Affetme Esnekliğinin Ergenlerin İyi Oluşunu Yordayıcı Rolü

Öz

Bu çalışmada affetme esnekliğinin ergenlerin iyi oluşunu yordayıcı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın katılımcılarını üç farklı ortaöğretim kurumunda okumakta olan 288 ergen oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Ergenler İçin Beş Boyutlu İyi Oluş Ölçeği, Affetme Esnekliği Ölçeği Lise Formu ve kişisel bilgi formu aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde Pearson korelasyon analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Bulgulara göre, iyi oluş ile affetme esnekliğinin alt boyutları (affetmeyi tanıma, içselleştirme ve uygulama) arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde pozitif yönde ilişkiler vardır. Çoklu doğrusal regresyon analizi sonuçları, affetme esnekliğinin affetmeyi tanıma, içselleştirme ve uygulama alt boyutlarının hep birlikte ergenlerin iyi oluşundaki değişimin %19’unu açıkladığını göstermiştir. Affetmeyi içselleştirme ve uygulama regresyon modeline pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde katkı sağlarken; affetmeyi tanıma alt boyutunun regresyon modeline katkısı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değildir.

Anahtar Kelimeler

İyi oluş, affetme esnekliği, ergenler, regresyon analizi

Kaynakça

• Akhtar, S. & Barlow, J. (2018). Forgiveness therapy for the promotion of mental well-being: A systematic review and meta-analysis. Trauma, Violence, & Abuse, 19(1), 107-122. doi: 10.1177/1524838016637079
• Akhtar, S., Dolan, A. & Barlow, J. (2017). Understanding the relationship between state forgiveness and psychological wellbeing: A qualitative study. Journal of Religion and Health, 56(2), 450-463. doi: 10.1007/s10943-016-0188-9
• Anglim, J. & Grant, S. (2016). Predicting psychological and subjective well-being from personality: Incremental prediction from 30 facets over the big 5. Journal of Happiness Studies, 17,59-80. doi: 10.1007/s10902-014-9583-71-22.
• Asıcı, E., & İkiz, F. E. (2015). Mutluluğa giden bir yol: Bilişsel esneklik. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(35), 191-211.
• Asıcı, E. & Uygur, S. (2017). Duygusal öz-yeterlik ve affetmenin algılanan stres düzeyini yordayıcı rolü. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1353-1375.
• Avery, C. M. (2008). The relationship between self-forgiveness and health: Mediating variables and implications for well-being. Unpublished doctoral dissertation, The University of Hartford, Institute of Professional Psychology.
• Aydınay-Satan, A. (2014). Dini inanç ve bilişsel esneklik düzeylerinin öznel iyi oluş düzeyine olan etkisi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 3 (7), 50-74.
• Aypay, A. & Eryılmaz, A. (2011). Lise öğrencilerinin derse katılmaya motive olmaları ile okul tükenmişliği arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), 26-44.
• Balcı Çelik, S. & Serter, G. Ö. (2017). Üniversite öğrencilerinin romantik ilişkilerinde affetmenin öznel iyi oluşları üzerindeki rolü. Journal of Human Sciences, 14(4), 3990-4001.doi: 10.14687/jhs.v14i4.4874
• Büyüköztürk, S., Kılıç Çakmak, E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Clarke, P. J., Marshall, V. W., Ryff, C. D. & Wheaton, B. (2001). Measuring psychological well-being in the Canadian study of health and aging. International Psychogeriatrics, 13(S1), 79-90.
• Corsano, P., Majorano, M., & Champretavy, L. (2006). Psychological well-being in adolescence: The contribution of interpersonal relations and experience of being alone. Adolescence, 41(162), 341-353.
• Çolak, T. S. (2014). Affetme esnekliği kazandırmada logoterapi yönelimli grupla psikolojik danışmanın etkililiği (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Çolak, T. S., Koç, M., Eker, H. & Düşünceli, B. (2017). Ortaöğretim öğrencilerinde affetme esnekliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 14(1), 63-73. doi:10.14687/jhs.v14i1.3578
• Demirci, İ. & Ekşi, F. (2015). Ergenler için beş boyutlu iyi oluş modeli: EPOCH Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerliği ve güvenirliği. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(3), 9-30.
• Dennis, J. P. & Vander Wal, J. S. (2010) The cognitive flexibility inventory: Instrument development and estimates of reliability and validity. Cognitive Therapy and Research, 34, 241-53. doi:10.1007/s10608-009-9276-4
• Derdikman‐Eiron, R. U. T. H., Indredavik, M. S., Bratberg, G. H., Taraldsen, G., Bakken, I. J. & Colton, M. (2011). Gender differences in subjective well‐being, self‐esteem and psychosocial functioning in adolescents with symptoms of anxiety and depression: Findings from the Nord‐Trøndelag health study. Scandinavian Journal of Psychology, 52(3), 261-267. doi: 10.1111/j.1467-9450.2010.00859.x
• Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
• Doğan, T. & Eryılmaz, A. (2013). Benlik saygısı ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 107-117. doi: 10.9779/PUJE434
• Doğan, T. & Sapmaz, F. (2012). Kişilerarası ilişki tarzları ve öznel iyi oluş. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(3), 585-601.
• Dolunay Cuğ, F. (2015). Self-forgivenes, self-compassion, subjective vitality, and orientation to happiness as predictor of subjective well-being (Unpublished doctorate thesis). Middle East Technical University, The Departmant of Educational Sciences, Ankara.
• Eaton, J., Struthers, C.W. & Santelli, A.G. (2006). Dispositional and state forgiveness: The role of self-esteem, need for structure, and narcissism. Personality and Individual Differences, 41, 371- 380.
• Eker, H. 82017). Affetme esnekliği kazandırma amaçlı bilişsel davranışçı yönelimli grupla psikolojik danışma uygulamasının ergenlerdeki umutsuzluk üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Enright, R. D., Gassin, E.A. & Wu, C. (1992). Forgiveness: A developmental view. Journal of Moral Education, 21, 99-114.
• Eryılmaz, A. (2011). Ergen öznel iyi oluşu ile olumlu gelecek beklentisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 24(3), 209-215. doi: 10.5350/DAJPN2011240306
• Eryılmaz, A. & Atak, H. (2011). Ergen öznel iyi oluşunun öz saygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (37), 170-181.
• Eryılmaz, A. & Ercan, L. (2010). Öznel iyi oluş ile algılanan kontrol arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(3), 952-959.
• Fincham, F. D.,Hall, J. H. & Beach, S. R. H. (2005). “Till lack of forgiveness do us part’’: Forgiveness in marriage. In E.L. Worthington (Ed.), Handbook of forgiveness (pp. 207-226). New York: Wiley.
• Fresco, D. M., Williams, N. L., & Nugent, N. R. (2006). Flexibility and negative affect: Examining the associations of explanatory flexibility and coping flexibility to each other and to depression and anxiety. Cognitive Therapy and Research, 30(2), 201-210. doi: 10.1007/s10608-006-9019-8
• Karaca, R. & İkiz, F. E. (2014). Psikolojik danışma ve rehberlikte çağdaş bir anlayış: Yaşamla iç içe yaşam boyunca (3. Basım). Ankara: Nobel Akademi.
• Karakaş, A. C. (2014). Gerçeklik terapisi yönelimli dini başa çıkma psikoeğitim programının affetme esnekliği, empati ve stresle başa çıkma üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Kashdan, T. B., & Rottenberg, J. (2010). Psychological flexibility as a fundamental aspect of health. Clinical psychology review, 30(7), 865-878. doi:10.1016/j.cpr.2010.03.001
• Kato, T. (2012). Development of the Coping Flexibility Scale: Evidence for the coping flexibility hypothesis. Journal of Counseling Psychology, 59(2), 262. doi: 10.1037/a0027770
• Kern, M. L., Waters, L. E., Adler, A., & White, M. A. (2015). A multidimensional approach to measuring well-being in students: Application of the PERMA framework. The Journal of Positive Psychology, 10(3), 262-271. doi: 10.1080/17439760.2014.936962
• Keyes, C. L. M., Shmotkin, D., & Ryff. C. D. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82(6), 1007-1022. doi: 10.1037//0022-3514.82.6.1007
• Koç, M., İskender, M., Çolak, T. S. & Düşünceli, B. (2016) Investigation of the effect of ıntolerance of uncertainty and the effect of anger control on the relationship between forgiveness and psychological well-being through structural equation modelling. Sakarya University Journal of Education, 6 (3), 201-209. doi: 10.19126/suje.282951
• Köroğlu, E. (2011). Bilişsel davranışçı psikoterapiler: Temel kavramlar, temel yaklaşımlar. Ankara: Hekimler Yayın Birliği
• Maltby, J., Macaskill, A. & Day, L. (2001). Failure to forgive self and others: A replication and extension of the relationship between forgiveness, personality, social desirability, and general health. Personality and Individual Differences, 30, 881-885.
• Moeini, B; Shafii, F; Hidarnia, A; Babaii, GR; Birashk, B., & Allahverdipour, H. (2008). Perceived stress, self-efficacy and its relations to psychological well-being status in Iranian male high school students. Social Behavior and Personality: An International Journal, 36(2), 257-266. doi: 10.2224/sbp.2008.36.2.257
• McCullough, M. E., Pargament, K. I. & Thoresen, C. E. (2000). The psychology of forgiveness: History, conceptual ıssues, and overview. In M.E. Mccullough, K.I. Pargament ve C.E. Thoresen (Eds.), Forgiveness:Theory, Research and Practice (pp.1-13). New York: The Guilford Press.
• Murphy, J. G. ve Hampton, J. (1990). Forgiveness and mercy. England: Cambridge University Press.
• Pareek, S. & Jain, M. (2012). Subjective well-being in relation to altruism and forgiveness among school going adolescents. International Journal of Psychology and Behavioral Sciences, 2 (5), 138-141. doi: 10.5923/J.İjpbs.20120205.02
• Ronen, T., Hamama, L., Rosenbaum, M. & Mishely-Yarlap (2016). Subjective well-being in adolescence: The role of self-control, social support, age, gender, and familial crisis. Journal of Happiness, 17, 81-104. doi: 10.1007/S10902-014-9585-5
• Ryan, R. M. & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52(1), 141-166.
• Sarı, E. (2014). Effects of forgiveness on self actualization. Elementary Education Online, 13(4), 1493-1501.
• Segrin, C., Hanzal, A., Donnerstein, C., Taylor, M., & Domschke, T. J. (2007). Social skills, psychological well-being, and the mediating role of perceived stress. Anxiety, Stress, and Coping, 20(3), 321-329. Doi: 10.1080/10615800701282252
• Seligman, M. (2002). Authentic happiness: Using the new positive psychology to realize your potential your potential for lasting fulfillment. New York, NY: Free Press.
• Seligman, M. E. (2011). Flourish: A visionary new understanding of happiness and wellbeing. New York, NY: Free Press.
• Seligman, M., E., P. & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
• Shekhar, C., Jamwal, A. & Sharma, S. (2016). Happiness and forgiveness among college students. Indian Journal of Psychological Science, 7(1), 88-93.
• Tse, M.C. & Cheng, S.T. (2006). Depression reduces forgiveness selectively as a function of relationship closeness and transgression. Personality and Individual Differences, 40, 1133-1141.
• Turan, N., Durgun, H., Kaya, H., Ertaş, G., & Kuvan, D. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin stres durumları ile bilişsel esneklik düzeyleri arasındaki ilişki. JAREN 5(1), 59-66. doi:10.5222/jaren.2019.43265
• Vural Batık, Yılmaz Bingöl, Fırıncı Kodaz & Hoşoğlu (2017). Forgiveness and subjective happiness of university students. International Journal of Higher Education, 6 (6), 149-162. doi: 10.5430/ijhe.v6n6p149
• Yalçın, İ. & Malkoç, A. (2015). The relationship between meaning in life and subjective well- being: Forgiveness and hope as mediators. Journal of Happiness Studies, 16(4), 915-929. doi: 10.1007/s10902-014-9540-5