Osmanlı Devleti toprağın nispeten bol, emek ve sermayenin ise kıt olduğu bir tarım toplumudur. Osmanlı Devleti'nde üretim tarıma dayalıdır ve toprak devlet için çok önemlidir. Tarım toplumlarında arazinin tabi olduğu hukuki esaslar, hem bu toplumların ekonomik ve mali yapısı, hem fertlerin sahip oldukları tasarruf hakları bakımından önem taşımaktadır.
Osmanlı Devleti’nde 1742 yılından sonra, Divân-ı Hümayun’da, halkın şikayetlerinin görüşülmesinden sonra alınan kararların birer suretinin farklı bölgelere ait defterlere kaydedilmesiyle Ahkâm Defterleri meydana gelmiştir. Ahkâm Defterleri bir bölgenin sosyal ve ekonomik hayatına dair bilgiler sunmaktadır. Bu kaynaklar, ilgili bölgenin sosyo-ekonomik profilini, kanunların uygulanabilirliğini, hukuksal boşlukları ve oluşan sorunları göstermesi bakımından önem taşımaktadır.
Bu çalışmada 3 numaralı İstanbul Ahkâm Defteri’nde yer alan tarımla ilgili 208 hüküm kaydı değerlendirilmiştir. Her bir kayıt, ihtilafın konusu, tarihi, yeri ve müracaat eden ile şikayet edilenin sosyal konumu ve dinleri bakımından tasnif edilerek hükümlerle ilgili toplu istatistiksel sonuçlar elde edilmiş olup bu sonuçlar da tablolar yardımıyla aktarılmıştır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2016 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 |
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.