Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MÜZEDE ÇEVRE EĞİTİMİ KAPSAMINDA OKUL ÖNCESİ DÖNEMİ ÇOCUKLARINA YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ ANLATILMASI

Yıl 2018, Cilt: 17 Sayı: 66, 421 - 432, 15.04.2018
https://doi.org/10.17755/esosder.319406

Öz

Merak ve ilginin en üst düzeyde olduğu okul öncesi
dönemde verilecek olan çevre eğitimi, çocukta çevreye karşı farkındalığı
artırdığı bilinmektedir. Fakat eğitimin ilk kademesi olan bu dönemde, çevre
eğitimi ile ilgili yapılan çalışmaların istenilen düzeyde olmadığı
anlaşılmıştır. Bu çerçevede araştırmanın amacı; çevre eğitimi kapsamında okul
öncesi dönemi çocuklarına, yenilenebilir enerji kaynaklarının tanıtılması ve
temiz bir çevre için yenilenebilir enerji kaynaklarının gerekliliğinin
anlatılmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu; kamu kurum kreşinde eğitim
almakta olan 6 yaş grubu 12 çocuk oluşturmaktadır.  Karma yöntem olarak hazırlanan araştırmada
nitel ve nicel veriler bir arada kullanılmıştır. Nicel verilerin elde
edilmesinde Gülay (2011) tarafından geçerlilik ve güvenirlik çalışması yapılan
Çevre Ölçeği (CATES –PV) kullanılmıştır. 
Nitel verileri ise, araştırmacılar tarafından hazırlanan açık uçlu
sorulara çocukların verdikleri yanıtlar ve çizdikleri resimler oluşturmuştur.
Nicel verilerin analizi ve yorumlanması sürecinde çocukların çevre ölçeğine
verdikleri cevaplar doğrultusunda ön test-son test puanları karşılaştırılmış ve
son test lehine anlamlı bir farklılık elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda
soyut bir kavram olan yenilenebilir enerji kaynaklarının tanımlanması ve
çeşitlerinin öğretilmesinin yanı sıra çevreye karşı farkındalık
kazandırılmıştır. Aynı zamanda bu sonucun pekiştirilmesinde müze eğitimi
etkinlikleri de büyük rol oynamıştır.

Kaynakça

  • Argun, Y. (2012). Okul öncesi dönemde yaratıcılık ve eğitimi. Ankara: Anı.
  • Basile, C. G. (2000). Environmetal educaiton as acatalyst for trasnfer of learning in young children. The Journal of Enviromental Education, 32.1.21-27.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Cohen, S., Horm-Wingerd, D. (1993). Children and the environment: Ecological awareness among, Preschool Children Environment and Behavior. January, 25: 103-120.
  • Çakır İlhan, A. (2009). Educational studies in Turkish museums, Procedia Social and Behavioral Sciences. 1.342–346.
  • Çukur, D., Özgüner, H. (2008). Kentsel alanda çocuklara doğa bilinci kazandırmada oyun mekanı tasarımının rolü. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 2. 177-187.
  • Deniş, H., Genç, H. (2007). Çevre bilimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmenliği öğrencilerinin çevreye ilişkin tutumları ve çevre bilimi dersindeki başarılarının karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 20 - 26.
  • Doğru, M., Kıyıcı-Balkan, F. (2005) Fen eğitiminin zorunluluğu- ilköğretimde fen ve teknoloji öğretimi, (ed.) M. Aydoğdu , T. Kesercioğlu, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Gökay Toksöz, S., Ulusoy, I., Kahriman, A. (2012). Renewable energy approaches to the energy policies of black sea and the importance of education in environmental knowledge, 12th International Multidisciplinary Scientific GeoConference and EXPO - Modern Management of Mine Producing, Geology and Environmental Protectio., SGEM 2012. 3, 1145-1152.
  • Grodziéska-Jurczak, M., Stepska, A., Nieszporek, K. & Bryda, G. (2006). Perception of Environmental Problems Among Pre-school Children in Poland, International Research in Geographical and Environmental Education.15, 1, February, 62-76.
  • Gülay, H., Ekici, G. (2010). MEB Okul öncesi eğitim programının çevre eğitimi açısından analizi, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7 (1), 74-84.
  • Gülay, H., Öznacar, M. D. (2010). Okul öncesi dönem çocukları için çevre eğitimi etkinlikleri. Ankara: Pegem.
  • Gülay, H. (2011). Reliability and validity studies of the turkish version of the children’s attitudes toward the environment scale-preschool version (CATES-PV) and th analysis of children’s pro-environmental behaviors according to different variables. Asian Social Science. 7, No. 10; October.
  • Gülay, H., Önder, A. (2011). Sürdürülebilir gelişim için okul öncesi dönemde çevre eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine karşı görüşlerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 34:151.
  • Haktanır, G. (2007). Okul öncesi dönemde çevre eğitimi. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
  • ICOM – International Council of Museum (2003). Museology - an instrument for unity and diversity. International symposium, Russion Federation, September, 6-13. Karadeniz, C. (2010). Children’s museums and necessity for children’s museums in Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2.
  • Keleş, Ö. (2011). Doğa eğitimleri. Canan, Laçin Şimşek (Ed.). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları içinde 133-153, Ankara: Pegem.
  • Lopez-Alcarria, A., Gutiérrez-Péreza, J., Poza-Vilchesa, F. (2014). Preschool education professionals as mediators of environmental health education. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 132, 639 – 646.
  • Milligan, M., Brayfield, A. (2004). Museums and childhood negotiating organizational lessons. Childhood Copyright. SAGE Publications. 11(3) : 275–301.
  • Miser, R. (2010). Çevre eğitimi. Ankara: Ankara EBF-MD.
  • Onur, B. (2012). Çağdaş müze eğitim ve gelişim müze psikolojisine giriş. Ankara: İmge.
  • Onur, B. (2016). Çocuk çevre doğa- çevre ve yurttaşlık eğitimi. Ankara: İmge.
  • Özcan, A. (2008). Türkiye üniversitelerinin çevre işlevleri ve kentsel gelişmeye katkıları. Yayımlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Malatya, Türkiye.
  • Stern , P.C. (2000). Toward o coherent theory of enviromentally significant behavior. Journal of Social Issues, 56.3,407-424.
  • Suzuka, M. (2013). An experimental examination of the effectiveness of environmental education with preschool children. Thesis (M.A.) Humboldt State University, Psychology: Academic Research.
  • Şimşek, C. L. (Ed.) (2011). Fen öğretimde okul dışı öğrenme ortamı. Ankara: Pegem.
  • Şimşekli, Y. (2001). Bursa’da uygulamalı çevre eğitimi projesine seçilen okullarda yapılan etkinliklerin okul yöneticisi ve görevli öğretmenlerin katkısı yönünden değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XV1,1,73-84.
  • Taşkın, Ö., Şahin, B. (2008). The environment concept and 6 years old preschool children. Pamukkale University Faculty of Education Review, 1(23), 1–14.
  • Ural, E., Altuntaşoğlu, Z., Ar, F., Ateş, M., Bakır, N., Beba, A., Kaya, T., Keskin, T. Yalım, O. (2006). Türkiye’nin Yenilenebilir Enerji Kaynakları. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rukiye Dilli Bu kişi benim

S.Seda Bapoğlu Dümenci

Güneş Turgut Kesebir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 6 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 17 Sayı: 66

Kaynak Göster

APA Dilli, R., Bapoğlu Dümenci, S., & Turgut Kesebir, G. (2018). MÜZEDE ÇEVRE EĞİTİMİ KAPSAMINDA OKUL ÖNCESİ DÖNEMİ ÇOCUKLARINA YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ ANLATILMASI. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 421-432. https://doi.org/10.17755/esosder.319406

   21765     

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.