GENÇLİK ŞİDDETİ KONUSUNDA SON ON YILDA ÜLKEMİZDE YAPILMIŞ LİSANSÜSTÜ TEZLERİN TEMATİK AÇIDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 72, 2019 - 2035, 15.10.2019

Güney Nair

https://doi.org/10.17755/esosder.528123

Cited By: 1

Öz

Toplumlar açısından gelecek
garantisi olan gençlik, dinamik iş gücünü, sürekliliği ve toplumsal
bütünleşmeyi temsil etmektedir. Ergenliği de içinde barındıran bu evrede genç
bilişsel, fiziksel ve duygusal bir değişim içindedir. Gençlik, insan yaşamında
çocukluk üzerinde şekillenir, yetişkinlik dönemi üzerinde iz bırakan bir sosyal
kategori, dinamik bir evredir. WHO tarafından dünya toplumlarının öncelikli
sorunları arasında gösterilen gençlik şiddeti geniş kitleleri etkilemekte, ağır
sosyo-ekonomik maliyetler yaratmakta ve biçimleri açısından giderek
çeşitlenmekte, farklı olaylarla dünya gündeminde yer etmektedir.

Şiddet
konusunda ülkemizde yapılan araştırmalar daha çok, aile içi, kadına yönelik,
çocuğa yönelik, çeşitli meslek gruplarına yönelik ya da sporda şiddet
konularında yoğunlaşmakta üniversite enstitülerimizin çeşitli ana bilim
dallarında farklı disiplinlerin bakış açısıyla irdelenmektedir. Türkiye’de
gençlik şiddeti konusunda yapılan akademik çalışmalar artış göstermekle
birlikte konunun yeterince ele alındığını söylemek güçtür.

Bu çalışmaya
ülkemiz üniversitelerinde gençlik şiddeti konusunda son on yılda (2008-2018)
yapılmış lisanüstü (tıpta uzmanlık, sanatta yeterlik, yüksek lisans, doktora)
araştırmalar konu edilmektedir. Araştırmada literatür taraması tekniği
kullanılarak, Yüksek Öğretim Kurulu’nun ulusal tez merkezinde kayıtlı “şiddet”
içerikli tezlere ulaşılmış, gerekli değerlendirme ve sınıflamalardan sonra
tematik incelemeyle elde edilen bulgular ortaya konarak, gelecekte yapılacak
araştırmalara yol gösterici olunması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

gençlik, şiddet, gençlik şiddeti, şiddet tezleri, şiddet araştırmaları

THEMATIC REVIEW OF POSTGRADUATE THESIS WORK ON YOUTH VIOLENCE THAT HAVE BEEN CONDUCTED IN TURKEY IN THE LAST DECADE

Öz

Youth, which is a guarantee for the future for societies, represents
dynamic labor force, sustainability and societal unity. In this period that
also covers adolescence, the young person is in a cognitive, physical and
emotional change process. In human life, youth is shaped over childhood, it is
a social category, a dynamic period that has an impact on adulthood. Violence
among youth, which is considered to be a priority issue of societies by WHO,
affects broad masses, creates heavy socio-economic costs, and in terms of its
forms, it is increasingly becoming diversified and taking its place in the
world’s agenda via various events.

Studies in Turkey about violence usually focus on domestic violence,
violence towards women, children, various groups of profession or violence in
sports, and this issue is investigated with the points of view of different
disciplines in various departments of institutes of universities. While the
number of studies on youth violence in Turkey is increasing, it is difficult to
argue that the topic has been discussed sufficiently.

The topic in this study is the postgraduate research (specialty in
medicine, qualification in art, masters, PhD) that has been conducted at
universities in Turkey in the last decade (2008-2018) on youth violence. By
using the method of literature review, the thesis work on “violence” was
accessed through the national thesis database of the Turkish Council of Higher
Education (YÖK), and after the necessary assessments and classifications, it
was aimed to provide guidance for future studies by presenting the finding of a
thematic review. 

Anahtar Kelimeler

Youth, Violence, Youth Violence, Theses on Violence, violence studies

Kaynakça

• Akan, V. (2001).”Gençliğin Değerlendirilmesinde Yeni Sosyolojik Bir Yaklaşım”. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi. Sosyoloji Derneği Yayını. 4 (1). S:1-11.Akbal, A. (2008). Üniversite Gençliği ve Çatışma. Sosyal Hayat ve Çatışma, Farklı Alan Panoramaları. (Edit: A. Kasapoğlu). Ankara: Phoenix Yayınevi.Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler, II. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.Camadan, F. Yazıcı, H. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Gözlenen Saldırganlık Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Öğretim ve Bilim Dergisi. Cilt 7. Sayı 2. Ss:225-234. Doi:10.5961.Ekşi, A. (2015).Türkiye’de ve Beş Kıtada Gençler. Ankara: Nobel Tıp Kitapları.Gökçe, B. (1976). Gecekondu Gençliği. No:15. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.İçli, T. Zaim, G. (1991). “Çocuk ve Yetişkin Suçlarında Aile Yapısının Önemi”. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı:14, S:46-60.Keleş R. Ünsal A. (1982). Kent ve Siyasal Şiddet. No:507. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını.Kepenekçi, Yasemin, Çınkır, Şakir (2006). Bullying among turkish 9high school students. Child Abuse & Neglect, Valume 30, Issue 2, 193-204. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0145213406000020 Erişim: 14.02.2019Kocadaş, B. (2010). Gençlik ve Şiddet, Toplumsal Alanda Şiddetin Yükselişi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını.Kulaksızoğlu, A. (1998). Ergenlik Psikolojisi,.1. Baskı, İstanbul: Remzi Yayınevi, .HUGAUM (2014). Hacettepe Üniversitesi, Gençlik Araştırmaları ve Uygulama Merkezi. Gençliğin Önemi. http://www.hugaum.hacettepe.edu.tr/ (Erişim: 11/04/2014).Nair, G. (2018). Aile, Okul Sokak Üçgeninde Gençlik ve Şiddet. Ankara: Nobel Yayınları.Özbay, H. Öztürk, E. (1995). Gençlik. Cep Üniversitesi, Yeni Yüzyıl Kitaplığı. İstanbul: İletişim Yayınları.Özcebe, H. (2008). Şiddet ve Sivil Toplum. Şiddete Karşı Düşünce Ortamı Sempozyum Kitabı. Ankara: Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yayını.Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu (1995). 2000’li Yıllara Doğru Sosyal Devletin Gerçekleştirilmesinde Sosyal Hizmetlerin Yeri ve Önemi. Gençlik ve Sosyal Hizmetler Çalışma Grubu Raporu. Ankara. S.131-136.Tezcan, M. (2000). Sosyo- Kültürel Değişim Sürecinde Türkiye’deki Gençlik. Türkiye ve Avrupa’da Gençlik. Ankara: Türk Demokrasi Vakfı ve Konrad Adenauer Vakfı Yayını.Türkiye Büyük Millet Meclisi (2006). Çocuklarda ve Gençlerde Artan Şiddet Eğilimi İle Okullarda Meydana Gelen Olayların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan (10/337, 343, 356, 357) Esas Numaralı Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, Ankara.Türkiye İstatistik Kurumu (2017). İstatistiklerle Gençlik 2017. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27598. (Erişim:23.10.2018).Türk Dil Kurumu (2010). Türkçe Sözlük. Haz: Ş.H. Akalın. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.Ünal, H. Çukur C.Ş. (2009). “Arkadaş Grubunun ve Okula Olan Bağlılığın Gençlerin Şiddet Algısına ve Şiddet Davranışlarına Etkisi”. E-kitap IV. Ulusal Sosyoloji Kongresi. Ankara: Sosyoloji Derneği Yayını.Vatandaş, C. (2003). Aile ve Şiddet, Türkiye’de Eşler Arası Şiddet. Afyon: Kocatepe Üniversitesi Yayınları.World Health Organızatıon (2002). World Report on Violence and Health. Edited by Etienne G. Krug [et al.]. Geneva.Yıldız S. A. (2004). Ebeveyn Tutumları ve Saldırganlık. Polis Bilimleri Dergisi. Cilt. 6 (3).s:131-150YÖK (2019). Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi. Erişim: Ocak-Şubat 2019.