ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN TÜRKÇE DERSİ ÖZ YETERLİK ALGILARI

Yıl 2021, Cilt: 20 Sayı: 77, 1 - 16, 03.01.2021

Mehmet Er , Zeynel Hayran

https://doi.org/10.17755/esosder.709314

Cited By: 2

Öz

Dil, düşünce, duygu ve isteklerin bir toplumda ses ve anlam yönünden ortak olan öğeler ve kurallardan yararlanarak başkalarına aktarılmasını sağlayan çok yönlü, çok gelişmiş bir dizgedir. Dil edinimi ve eğitimi belli bir süreç içerisinde gelişir. Dil etkinlik alanlarına göre alıcı ve verici becerilerden oluşur. Dili oluşturan alıcı beceriler: dinleme ve okuma; verici beceriler ise konuşma ve yazmadır. Günlük hayatımızın her alanında kullanılan dil iletişim aracı olmanın yanında bir düşünme, kavram oluşturma ve sorun çözme aracıdır. Bireylerin öğrenmelerinde dil önemli bir araçtır. Dilin etkili bir şekilde kullanımı; dinleme, konuşma, okuma ve yazma olarak dört temel becerinin geliştirilmesine bağlıdır. Bu nedenle ana dili dersini bilgi aktarımı dersi değil, beceri kazandırma dersi olarak görmek gerekir. Dil öğrenme; yazı yazma, oyun oynama, yüzme gibi bir beceri işidir. Beceriler tekrarlarla, uygulamalarla kazanılır ve pekiştirilir. Öz yeterlik, Sosyal Bilişsel Kuramın önemli değişkenlerinden biridir. Bandura’ya göre, öz yeterlik, bireyin belli bir işi yapma yeterliliğine ilişkin algısıdır. Öz yeterlilik algıları birey hayatının hemen hemen her ânı ve her yönünü etkilemektedir. Bir iletişim ortamı olan öğrenme öğretme sürecinde öğretmen, öğrencileri deneyerek öğrenmeye, muhakeme gücünü geliştirmeye ve iş birliğine özendirmeli; Öğrencinin birikim, düzey ve ilgilerini dikkate alan, öğrenme etkinliklerine isteyerek katıldığı bir ortam sağlamalıdır.

Anahtar Kelimeler

Öz yeterlik, , Dil, , Eğitim, Öğrenme, , Öğretme, , Erişi, Tutum

Kaynakça

• Akar, C. (2008). Öz-Yeterlik İnancı ve İlkokuma Yazmaya Etkisi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 185-198.
• Akbaba, S. (2004). Psikolojik Sağlığı Koruyucu Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: PegemA.
• Aksan, D. (2009). Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Aksan. D. (2004). Dil Bilim ve Türkçe Yazıları. İstanbul: Multilingual.
• Aksoy, Ö. A. (1975). Gelişen ve Özleşen Dilimiz. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Aksoy, V. ve Karaaslan, Ö. (2012). Rehber Öğretmen Adaylarının Özel Eğitimde Psikolojik Danışma ve Rehberliğe İlişkin Öz-Yeterlik Algıları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 137-148.
• Aktürk, Ü. ve Aylaz, R. (2013). Bir İlköğretim Okulundaki Öğrencilerin Öz Yeterlik Düzeyleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 6 (4), 177-183.
• Alfassi, M. (2003). Promoting The Will and Skill of Students at Academic Risk: An Evaluation of an instructional Design Geared to Foster Achievement, Self-Efficacy and Motivation. Journal of Instructional Psychology, 30, 28-40.
• Altıntaş, E. ve Kaya, H. (2012). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Drama Yöntemiyle Fen Ve Teknoloji Dersinin İşlenmesine Yönelik Öz-Yeterlik ve Tutumları. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 28 (4),287-295
• Altıntaş, E., Özdemir, A.Ş. ve Kerpiç, A. (2012). Öğretmen Adaylarının Matematik Okuryazarlığı Özyeterlik Algılarının Bölümlere Göre Karşılaştırılması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (2), 26-34
• Altunkaya, H. (2017). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinin okur öz yeterlikleri ile okuduklarını anlama becerileri arasındaki ilişki. Ana Dili Eğitimi, 6 (1), 202-219
• Arslan, A. (2012). İlköğretim Öğrencilerinin Öz Yeterlik İnancı Kaynaklarının Öğrenme ve Performansla İlgili Öz Yeterlik İnancını Yordama Gücü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (3), 1907-1920.
• Arslan, A. (2017a). Ortaokul Öğrencilerinin Okuma Kaygıları ve Akademik Öz Yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısında İncelenmesi. Kafkas Üniversitesi, e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4 (3), 30-42.
• Arslan, A.(2017b). Ortaokul Öğrencilerinin Dinleme Kaygıları ve Akademik Öz Yeterlik İnançlarını Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 1 (1), 12-31.
• Aşkar, P. ve Işıksal, M. (2003). İlköğretim Öğrencileri İçin Matematik ve Bilgisayar Öz Yeterlik Algısı Ölçekleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 25, 109-118
• Ateş, M. (2008). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Düzeyleri ile Türkçe Dersine Karşı Tutumları ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Aypay, A. (2010). Genel Öz Yeterlik Ölçeği’nin (GÖYÖ) Türkçe’ye Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 113-131.
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy:The exercise of control. New York:W.H. Freeman and Company.
• Bandura, A., Barbaranelli, C., Caprara, G., & Pastorelli, C. (1996). Multifaceted impact of self-efficacy beliefs on academic functioning. Child Development, 67, 1206-1222.
• Başaran, M. ve Ateş, S. (2009). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Okumaya İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 73-92.
• Baykara, K. (2011). Öğretmen adaylarının biliş ötesi öğrenme stratejileri ile öğretmen yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 80-92.
• Belet, S.D. ve Yaşar, Ş. (2007). Öğrenme Stratejilerinin Okuduğunu Anlama ve Yazma Becerileri İle Türkçe Dersine İlişkin Tutumlara Etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3 (1), 69-86.
• Bıkmaz, F. (2002). Fen Öğretiminde Öz Yeterlik İnancı Ölçeği. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 1, 197-210.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (17. Baskı). Ankara: Pegem
• Chye, S.,Walker, R.A. & Smith, I. (1997). Self regulated learning in tertiary students: the role of culture and self efficacy on strategy use and academic achievement. Annual conference of the Australian association for research in education. http://www.aare.edu.au/97pap/chyes350.htm (12.03.2003)
• Demir, T. (2013). İlköğretim Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerileri İle Yazma Özyeterlik Algısı İlişkisi Üzerine Bir Çalışma. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2 (1), 84-114.
• Demirel, A. (2016). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına Bağlı Kurumlarda ve Ailelerinin Yanında Kalan Ortaokul Öğrencilerinin Türkçe Dersi Özyeterlik Algılarının Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Demirtaş, H.; Cömert M. ve Özer, N. (2011). Öğretmen Adaylarının Özyeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları. Eğitim ve Bilim, 36 (159), 96-111.
• Dinther, M. van,; Dochy, S. & Mien, F.(2010). Factors Affecting Students Self-Efficacy in Higher Education. Educational Research Review, 6 (2011), 95–108.
• Doğan, N.; Beyaztaş, İ. D. ve Koçak, Z. (2012). Sosyal Bilgiler Dersine İlişkin Özyeterlik Düzeyinin Başarıya Etkisinin Sınıf ve Cinsiyete Göre İncelenmesi: Erzurum ili örneği. Eğitim ve Bilim, 37 (165), 224-237.
• Dökmen, Ü. (2015). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Remzi.
• Durdukoca, Ş.F. (2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Özyeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10 (1), 74-75.
• Durukan, E. ve Maden, S. (2012). Türkçe Dersi Özyeterlik Algısı Ölçeği (TDÖAÖ): Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 43, 164-173.
• Ekici, G. (2008). Sınıf Yönetimi Dersinin Öğretmen Adaylarının Öğretmen Öz-Yeterlik Algı Düzeyine Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 98-110.
• Ekinci, H. (2013). Öğretmen Adaylarının Özyeterlik Algıları: Müzik, Resim ve Beden Eğitimi. Turkish Studies 8/3, doi http://dx.doi.org/10.7827/ TurkishStudies, 4582, 189-196.
• Erol, M. ve Avcı-Temizer, D. (2016). Eyleme Geçiren Bir Katalizör ‘Öz Yeterlik Algısı’: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir İnceleme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (4), 711-723.
• Gelbal, S. (2008). Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyoekonomik Özelliklerinin Türkçe Başarısı Üzerinde Etkisi. Eğitim ve Bilim, 33 (150), 1-13.
• Güneş, M. (2000). Dil, Türkçe ve Türk dünyası. Türk Yurdu, cilt XX, sayı 152, Nisan.
• İnnalı, H, Ö. ve Aydın, İ, S. (2014). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Okur Öz Yeterliklerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9 (9), 657-660
• Hampton, N. & Mason, E. (2003). Learning Disabilities, Gender, Sources of Efficacy, Selfefficacy Beliefs, and Academic Achievement in High School Students. Journal of School Psychology, 41 (2), 101–12.
• Karademir, Ç.; A., Deveci, Ö. ve Çaylı, B. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Öz Düzenlemeleri Ve Akademik Öz Yeterliklerinin İncelenmesi. Kafkas Üniversitesi, e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi 5 (3), 14-29.
• Karadeniz, O.; Er, H. & Tangülü, Z. (2014). 8. sınıf öğrencilerinin SBS’ye yönelik metaforik algıları. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (15), 64-81.
• Karakoç Öztürk, B. (2015). Ortaokul öğrencilerinin okur öz yeterlikleri üzerine bir araştırma: Adana ili örneği. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 908-93.
• Karakuş, İ.(2002). Türkçe, Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Ankara: Anıttepe.
• Karatay, H. (2010). İlköğretim Öğrencilerinin Okuduğunu Kavrama İle İlgili Bilişsel Farkındalıkları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 458-475.
• Kavcar, C. ve Kantemir, E. (1986). Türk Dili. Eskişehir: A.Ü. Açıköğretim Fakültesi.
• Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever S. (1998). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin.
• Kavcar, O., Oğuzkan, F. ve Hasırcı, S. (2016).Türkçe Öğretimi: Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. Ankara: Anı.
• Kaya, A.İ., Arslantaş, H.İ. ve Şimşek, N. (2009). İlköğretim Öğrencilerinin Türkçe Dersine Karşı Tutumlarının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (30), 376-387.
• Kılıç, H. ve Coşkun, Y.D. (2010). Öğretmen Adaylarının Eğitsel Amaçlı İnternet Kullanım Öz Yeterlik İnanç Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. 19. Eğitim Bilimleri Kurultayı, 16-18 Eylül, Uluslararası Kıbrıs Doğu Akdeniz Üniversitesi, Lefkoşa-KKTC.
• Kılınç, H. H. ve Yenen, E. T. (2015). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 35, 187-198.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2 nd Ed.). NY: Guilford Publications, Inc.
• Koç, C. ve Arslan, A. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Öz Yeterlik Algıları Ve Okuma Stratejileri Bilişüstü Farkındalıkları. YY Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 745-778.
• Korkmaz, Z. (2003). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Korkut, E. ve Akkoyunlu, B. (2008). Yabancı Dil Öğretmen Adaylarının Bilgi ve Bilgisayar Okuryazarlık Öz-Yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 178-188.
• Kotaman, H. (2008). Özyeterlilik İnancı ve Öğrenme Performansının Geliştirilmesine İlişkin Yazın Taraması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (1), 111-133.
• Köroğlu, H. (2010). Turkish elt students’ reading anxiety and their strategies use. (Unpublished Master’s Thesis). Kafkas Universıty, The Institute of Social Sciences, Kars.
• Kutluca, T. ve Ekici, G. (2010). Öğretmen Adaylarının Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Tutum ve Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 177-188.
• Malpass, J. R. O’neil, J., Harold, F., & Hocevar, D. (1999). Self-regulation, goal orientation, self-efficacy, worry and high stakes math achievement for mathematically gifted high school students. Roeper Review, 21 (4), 281–290.
• MEB/Komisyon. (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı (5.-8. Sınıflar). Ankara: TTK.
• Midgley, C. Anderman, E& Hicks, L. (1995). Differences Between Elementary and Middle School Teachers and Students: A Goal Theory Approach. Sage, 15 (1), 90-113.
• Nichools, J.G. (1984), Achievement motivation: Conceptions of ability, subjective experience, task choice and experience. Psychological Review, 91, 328-346.
• Noushad, P.P. (2008). Cognition about cognitions: The theory of metacognition. Online Submission, Erişim Tarihi: 25.06.2016,
• Oğuz, A. ve Kutlu-Kalender, M.D. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Üst Bilişsel Farkındalıkları ile Öz Yeterlik Algıları Arasındaki İlişki, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14 (2), 170-186.
• Ohrtman, M. & Preston, J. (2014). An Investigation of the Relationship Between School Failure and At-Risk Students' General Self-Efficacy, Academic Self-Efficacy, and Motivation. Journal of At-Risk Issues, 18 (2), 31-37.
• Okur, A. ve Özsoy, Y. (2013). Üstün Zekalı Öğrencilerin Türkçe Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Bartın Bilsem Örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9 (3), 254-264.
• Önen, F. ve Öztuna, A. (2006). Fen Bilgisi ve Matematik Öğretmenlerinin Öz Yeterlik Duygusunun Belirlenmesi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi E Dergisi EDU 7. http://www.istekyasam.com/edu7dergi1/edu7/makale2.doc adresinden 10 Ocak 2007 tarihinde indirilmiştir.
• Özdemir, E. (1973). Dil ve Yazar. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Özkök, E. (1982). Sanat, İletişim, İktidar. Ankara: Tan Kitap.
• Öztürk, F. Z. & Aksoy, H. (2014). Temel Eğitimden Ortaöğretime Geçiş Modelinin 8. Sınıf Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Ordu ili örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (2), 439-454. DOİ: 10.7822/omuefd.33.2.8
• Özonat, Z. (2015). Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazma Öz Yeterlik Algıları, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 207-220.
• Pajares, F. & Valiante, G.(1997). Influence of Self-Efficacy on Elementary Students' Writing. The Journal of Educational Research, 90 (6), 353-360.
• Pajares, F. (1996). Self-Efficacy Beliefs in Academic Settings. Review of Educational Research, 66 (4), 543-578.
• Pajares, F. (2002). Gender and Perceived Self-Efficacy in Self-Regulated Learning. Theory into Practice, 4 (2), 116-125.
• Piji Küçük, D. (2011). Müzik Öğretmeni Adaylarının Müzik Yeteneğine İlişkin Özyeterlik Algıları Özel Yetenek Sınavı Başarıları ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 34, 171-181.
• Sağır, M. (2002). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Ankara: Nobel.
• Sallabaş, M. E. (2008). İlköğretim 8. Sınıf öğrencilerinin Okumaya Yönelik Tutumları ve Okuduğunu Anlama Becerileri Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16), 141-155.
• Sallabaş, M. E. (2013). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenler İçin Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 261-270.
• Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Spot Matbacılık.
• Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı.
• Telef, B. B. ve Karaca, R. (2011). Ergenlerin Öz-Yeterliklerinin ve Psikolojik Semptomlarının İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 499-518.
• Tuncer, M. ve Özüt, A. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Eğitsel İnternet Kullanımına Yönelik Öz Yeterlik İnançları. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7/2, 1079-1091.
• Uçgun, D. (2013).Türkçe Öğretmenlerinin Öğrencileri Motive Etme Düzeyleri ile İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 449-460.
• Umay, A. (2002). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Programının Matematiğe Karşı Öz Yeterlik Algısına Etkisi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı. Ankara: ODTÜ.
• Uzun, N., Ekici, G. ve Sağlam, N. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Bilgisayar Öz-Yeterlik Algıları Üzerine Bir Çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (3), 775-788.
• Ülper, H. (2011). Öğrenci Açısından Okumaya Güdüleyici Etmenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11 (2), 941-960.
• Ülper, H. ve Bağcı, H. (2012). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Dönük Öz Yeterlik Algıları”, Turkish Studies -International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, ISSN: 1308-2140, 7/2, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 3039, 1115-1131.
• Üredi, I ve Üredi, L. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Cinsiyetlerine, Bulundukları Sınıflara ve Başarı Düzeylerine Göre Fen Öğretimine İlişkin Öz-Yeterlik İnançlarının Karşılaştırılması. EDU7, 1 (2). Internet’ten 19.09.2006 tarihinde elde edilmiştir.
• Ürün Karahan, B. (2017). 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığına Yönelik Tutumlarının Türkçe Dersi Öz Yeterlik Algıları İle İlişkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6 (4), 2617-2618.
• Wright, D. B. (2006). Discovering statistics using SPSS. London: SAGE.
• Yaşar, Ş.; Belet, Ş. D.; Ersoy, A.; Gültekin, M.; Koç, N. ve Gürgen, İ. (2008). Türkçe öğretimi. Eskişehir: A.Ü. Açık Öğretim Fakültesi.
• Yavuz, M. (2010). A study on variables that affect class scores of primary education students in placement test. Elementary Education Online, 9 (2), 705-713.
• Yenilmez, K.; Turgut, M.; Anapa, P. ve Ersoy, M. (2011). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Eğitsel İnternet Kullanımına Yönelik Öz-Yeterlik İnançları. 5th International Computer ve Instructional Technologies Symposium, 22-24 Septemder 2011 Fırat University, Elazığ-TURKEY.
• Yıldırım, A. ve Şimşek H. (Ed.) (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Zajacova, A., Lynch, S.M. & Espenshade, T.J. (2005). Self-Efficacy, stress, and academic success in college. Research in HigherEducation, 46 (6), 677–706.First Published February 1, 1995 Research Article
• Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and Educational Development. A. Bandura (Ed.), Self-Efficacy in Changing Societies (202–231). New York: Cambridge University Press.
• Zimmerman, B. J. & Kitsantas, A. (2005). Students' perceived responsibility and completion of homework: The role of self-regulatory beliefs and processes. Contemporary Educational Psychology, 397–417.