Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

UZAKTAN HEMŞİRELİK EĞİTİMİNE İLİŞKİN ALGILAR

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 2, 490 - 503, 31.07.2020
https://doi.org/10.17943/etku.696320

Öz

Bu projenin amacı, hemşirelerin bilgisayar teknolojilerine dayalı uzaktan hemşirelik eğitimine ilişkin algılarını belirlemektir. Projenin araştırma alanı Eskişehir ilinde kamu hastanelerinde çalışan hemşirelerdir. Araştırma, ölçek geliştirme ve hemşirelerin uzaktan hemşirelik eğitimine ilişkin algılarını belirleme çalışmalarından oluşmaktadır. 24 ay süren projede; ilk yıl, ölçek geliştirme çalışmaları (ölçek maddelerinin oluşturulması ve kapsam geçerliliği için uzman görüşünün alınması, pilot çalışma ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları); ikinci yıl: uygulama ve raporlaştırma (hemşirelerin uzaktan hemşirelik eğitimine ilişkin algılarının belirlenmesi, verilerin analizi ve rapor haline getirme) çalışmaları yer almıştır. Bu makalede ölçeğin uygulama sonuçları yer almakta, ölçek geliştirme çalışmalarına yer verilmemektedir. Ölçekten alınan toplam puan, hemşireler arasında uzaktan eğitime ilişkin algı puanını vermekte, alınan puan yükseldikçe algı düzeyinin yükseldiği şeklinde değerlendirilmektedir. Bu araştırmada, hemşirelerin uzaktan hemşirelik eğitimine ilişkin algıları ve algıları etkileyen faktörler; yüzdelik sayılar ve ortalamalar; karşılaştırmalı istatistiksel analizlerde iki grup ortalaması arasındaki fark ilişkisiz grup t testi, 3 grup arasındaki fark tek yönlü varyans analizi (Anova) ile incelendi. Hemşirelerin %57.52’si ortalamanın üstünde puan aldığı görülmektedir. Analiz sonuçlarına göre araştırmaya dâhil edilen hemşirelerin uzaktan hemşirelik eğitimine ilişkin algılarının yüksek düzeyde olmadığı söylenebilir. Yaş, eğitim düzeyi, çalışma yılı, çalışma şekilleri, işyerinde internet bağlantılı bilgisayara sahip olma durumu, internet kullanma durumu, uzaktan eğitim programlarına katılma isteği ile ölçek toplam puanı arasında anlamlı ilişki bulundu. Bu bulgulara dayalı olarak hemşirelerin uzaktan eğitime ilişkin algılarının yüksek düzeye çıkarılması için uzaktan öğrenme ortamları yoluyla hizmet içi eğitim derslerinin geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesi ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının farklı gruplarda tekrarlanması ve sonuçların karşılaştırılması önerilebilir.

Destekleyen Kurum

Anadolu Üniversitesi

Proje Numarası

1406E331

Teşekkür

Prof. Dr. Nuray Gökçek Karaca'ya, Prof. Dr. Gülsün Meriç'e, ve Doç. Dr. Erol Karaca'ya projeye katkılarından dolayı teşekkür ediyorum.

Kaynakça

  • Alexander, J.W., Polyaka-Norwood, V., Johnston, L.W., Christensen, P. ve Loquist, R.S. (2003). Collaborative development and evaluation of an online nursing course. Distance Education, 24(1), 41-43.
  • Barker, A. (2003). Faculty development for teaching online: educational and technological ıssues. The Journal of Continuing Education in Nursing, 34(6), 273-278.
  • Bartels, J.E. (2005). Educating nurses for the 21st century. Nursing and Health Sciences, 7, 221-225.
  • Bonnel, W. (2008). Improving feedback to students in online courses. Nursing Education Perspectives, 29(5), 290-293.
  • Brownrigg, W.J. (2005). Assessment Of Web-Based Learning In Nursing: The Role of Social Presence. The University Of Colorado, PhD thesis, (Advisor: Prof. Diana Skiba).
  • Fisher, M.D. (2004). Faculty and Student Perceptions of Community and Socially Constructed Knowledge in A Virtual Learning Community. Widener University, PhD thesis, (Advisor: Dr. Antonia D’Onofrio).
  • Galusha, J.M. (1998). Barriers to Learning in Distance Education. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED416377.pdf adresinden 10 Haziran 2016 tarihinde alınmıştır.
  • Huckstadt, A. ve Hayes, K. (2005). Evaluation of interactive online courses for advanced practice nurses. Journal of American Academy of Nurse Practitioners, 17(3), 85-89.
  • Johnson, A.E. (2008). Nursing faculty’s transition to teaching online. Nursing Education Perspectives. 29(1), 17-22.
  • Joyner, C.C. (2009). Social Presence In The Asynchronous Online Learning Environment: Doctoral Learners’ Lived Experiences. University Of Phoenix, PhD thesis, (Advisor: Dr. Betty Jean Jones).
  • Moore, M. ve Kearsley, G. (2005). Distance Education. A Systems View. 2nd ed. Thomson.
  • Pilcher, J. (2010). Willingness of Nurses to Learn with the Use of Technology: An Exploratory Mixed-Methods Investigation. Northcentral University, PhD thesis, (Advisor: Dr. Amy Peterson).
  • Rennie, F. (2003). The Use of flexible learning resources for geographically distributed rural students. Distance Education, 24(1), 25-39.
  • Russo, T.C. ve Campbell, S.W. (2004). Perceptions of mediated presence in an asynchronous online course: Interplay of communication behaviors and medium. Distance Education, 25(2), 215-230.
  • Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M. ve Zvacek, S. (2009). Teaching and Learning at a Distance Education. Foundations of Distance Education. Fourth Edition. Pearson.
  • Song, L., Singleton, E.S., Hill, J.R. ve Koh, M.H. (2004). Improving online learning: Student perceptions of useful and challenging characteristics. Internet and Higher Education, 7(1), 59-70.
  • Su, B. (2006). Experiences Of and Preferences for Interactive Instructional Activities in Online Learning Environment. Indiana University, PhD thesis, (Advisor: Dr. Curtis J. Bonk).
  • Swan, K. (2003). Learning effectiveness online: what the research tells us. Editörler J. Bourne ve J. C. Moore, Elements of Quality Online Education, Practice and Direction. (pp.13-45). Needham, MA: Sloan Center for Online Education
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Belgin Boz Yuksekdag 0000-0003-2862-3544

Proje Numarası 1406E331
Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Boz Yuksekdag, B. (2020). UZAKTAN HEMŞİRELİK EĞİTİMİNE İLİŞKİN ALGILAR. Eğitim Teknolojisi Kuram Ve Uygulama, 10(2), 490-503. https://doi.org/10.17943/etku.696320