COVID-19 pandemisinin sebep olduğu psikolojik güçlüklere karşı olası koruyucu faktörlerin belirlenmesine ve gelecekte yapılacak çalışmalara öneriler getirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu bağlamda mevcut araştırmanın amacı, kontrol odağı ile depresyon düzeyi arasındaki ilişkide stresle baş etme stratejilerinin aracı rolünün incelenmesidir. Araştırma verileri, pandemi sürecinin başında 189 üniversite öğrencisinden toplanmıştır. Veriler, İçsel ve Dışsal Kontrol Odağı Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği, Sürekli Depresyon Envanteri yoluyla toplanmıştır. Araştırma hipotezleri, Bootstrapping yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucuna göre, stresle problem ve duygu odaklı baş etme stratejileri, kontrol odağı ile depresyon arasındaki ilişkiye aracılık etmektedir. Buna göre, söz konusu aracı değişkenlerin modele dâhil edilmesiyle, dışsal kontrol odağındaki artışın depresyondaki artışı doğrudan yordayıcı gücü kaybolmuştur. Dışsal kontrol odaklı oluştaki artışa bağlı olarak problem odaklı baş etme azalırken, duygu odaklı baş etme artmıştır. Problem odaklı baş etme arttıkça depresyon azalırken, duygu odaklı baş etme arttıkça depresyon artmıştır. Bulgular, COVID-19 pandemisinin psikolojik sonuçları ve ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır.
There is a need to identify possible protective factors against the psychological problems caused by the COVID-19 pandemic and make recommendations for future studies. The present study examines the mediating role of stress coping strategies in the relationship between locus of control and depression level. Research data were collected from 189 university students at the beginning of the pandemic process. Data were collected through the Internal and External Locus of Control Scale, Stress Coping Styles Scale, and the Continuous Depression Inventory. Research hypotheses were analyzed by Bootstrapping method. According to the study results, problem-focused coping and emotion-focused coping strategies mediate the relationship between locus of control and depression. The direct predictive power of the locus of control disappeared as include these mediator variables in the model. The increases in the external locus of control decreased problem-focused coping and increased emotion-focused coping. Depression decreased as problem-focused coping increased and increased as emotion-focused coping increased. Findings discussed in the context of the psychological consequences of the COVID-19 pandemic and the relevant literature.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Psikoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 13 |