Bu çalışmada, Batılılık ve Türklük gerilimine dair
temsiller barındıran Ali Baba ve 7
Cüceler (Cem Yılmaz, 2015) filmi, bu gerilimin tarihsel dayanakları
bağlamında analiz edilmektedir. Film, tarihsel bir çerçevede bu bu gerilimi
mizahi bir bakış açısıyla ele almaktadır. Çalışmada, bu mizahi bakış açısı,
Türkiye’nin Batı ile ilişkisindeki psikolojik konumlanışa göndermeler yapılarak
irdelenmektedir. Bu noktada, gecikmişlik hissiyatı ve bir tehdit olarak Batı
algısının filmsel anlatıda öne çıktığı vurgulanmaktadır. Anlatıda, Türk kimliği
bazen savunmacı biçimde bazen de yetersizlik hissiyatının ortaya konmasında
kullanılmaktadır. Türk kimliği savunmacı biçimde çerçevelendirilirken
milliyetçi coşkular; güçlü toplum motifi, geçmişe yapılan övgü dolu vurgular ve
Batılı olarak sunulanla alay edilmesiyle körüklenerek işlenmektedir.
Yetersizlik hissiyatı dillendirilirken ise, yabancı dil öğrenememe; özellikle
de İngilizce konuşamama ve erkeklerin kadınlarla iletişim kurma biçimlerindeki
kültürel eksiklikler işlenmektedir. Filmde aktarılan yetersizlik hissiyatında,
Batıya karşı yenilgi ve gecikmişlik duygularına karşı bir eksiklik tespiti
belirgindir. Sonuç olarak, milliyetçi refleksin Batılı olanla karşılaşmasındaki
saldırı ve savunma araçları değişebilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 23 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 12 |